ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν τρία χρόνια υποφέραμε δυο άτομα για μια ξαδέρφη που περίμενε παιδί από έναν καραγκιόζη. Φλέρταρε μπροστά στα μάτια της από την αρχή και ξαφνικά την πείραζε ενώ δυο χρόνια το ανεχόταν. Ήταν πολύ δύσκολα γιατί την φιλοξενούσαμε εναλλάξ και τρελαθήκαμε γιατί όταν γυρίζαμε από τη δουλειά συνέχεια έκλαιγε και δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Είχαν αρχίσει ξανά ανυπόφορες ημικρανίες που είχαν καιρό να με πιάσουν. Μας ενοχλούσε και ο άντρας της στο δρόμο και στη δουλειά μας κατηγορούσε ότι εμείς φταίμε που τον χώρισε! Η άλλη ξαδέρφη παρακαλούσε να γυρίσει σε αυτόν για να ησυχάσει και αυτός έλεγε ότι φταίμε εμείς.Ευτυχώς πήγε τελικά στους γονείς της εκεί είναι ακόμη. Τώρα παραπονιέται λέει ότι οι άντρες δε θέλουν κοπέλα με μικρό παιδί, καμιά φορά έρχεται και κάθεται με τις ώρες έχω κουραστεί γιατί δουλεύω πολλές ώρες αλλά δεν ξέρω τι να της πω. Λέει ότι στο πατρικό της τη ζαλίζει η μάνα της επειδή χώρισε, της λέει ότι μόνη της τον διάλεξε.Καλύτερα να μην έχει κανείς σχέσεις με κανέναν,τουλάχιστον να έχει τα δικά του προβλήματα μόνο, ο κόσμος δε σέβεται βλέπει μόνο τα δικά του. Αν κλαίγεσαι σε μεταχειρίζονται καλύτερα οι άνθρωποι, ενώ αν δεν φορτώνεσαι σε άλλους και δεν μιλάς δε σε λογαριάζουν ότι κι αν περνάς.