ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
16.11.2019 | 01:21

40ραντα

Eίμαι σαράντα, αλλά θα ήθελα να γυρίσω πίσω στα είκοσι και με την εμπειρία του τώρα να τα κάνω όλα διαφορετικά. Αυτή είναι η πραγματική τραγωδία του να μεγαλώνεις. Αυτή η επίγνωση ότι όλα θα τα έκανες διαφορετικά, αλλά δεν μπορείς να ταξιδέψεις πίσω στο χρόνο να βρεις εκείνο το παιδί που ήσουν κάποτε και να το οδηγήσεις.
18
 
 
 
 
σχόλια
Ότι έγινε, έγινε. Απλά τα λάθη που έκανες τότε φροντίζεις να μην τα επαναλάβεις. Το αυτομαστιγωμα δεν βοηθάει. Ζήσε το σήμερα και άστο παρελθόν πίσω σου εκεί που ανήκει.
εγω θα ήθελα να ημουν πάλι 15 ετων ........................... τοτε που με συμπαθούσαν σα νεαρό παιδάκι που ημουν και γλυκουλικο ....................... τωρα κανεις δε μου δινει σημασία ...................... 36 χρόνων γομάρα ποιος να ασχοληθεί ??? κι ας νιωθω ακόμα σα εκείνο το παιδάκι με εμφάνιση 45 ρας .............
Χωνέψτε το όλοι εδώ μέσα.Και 100 φορές να ξαναζούσατε τη ζωή σας,αν ζούσατε στο περιβάλλον των ημερών μας,σκατά θα τα κάνατε και πάλι.Ειδικά σε αυτή τη χώρα που οι επιλογές είναι δίκοπο μαχαίρι.Σταματήστε λοιπόν την κλάψα και τα ελπιδοφόρα μηνυματάκια και δεχτείτε την ήττα σας σαν άντρες.
Κοίταξε να δεις κάτι.Και μόνο που σκέφτεσαι έτσι, δείχνει ότι δεν το έχεις καθόλου. Οπότε και τον χρόνο πίσω να γυρνουσες, πάλι μ@λ@κιες θα έκανες κι ευχαριστημένο δεν θα ήσουνα. Άραξε.
Τραγωδία είναι να μην χαίρεσαι την ηλικία σου, να είσαι γεμάτος απωθημένα όπως φαίνεται και να είναι σίγουρο ότι στα 50 θα αναπολείς τα 40 που τα χάλασες σκεπτόμενη τα 20
Εγώ θα ήθελα να μπορούσα στη δύση της ζωής μου να ξεκινούσα από την αρχή με τις γνώσεις που έχω από τα λάθη μου, αλλά και με την ίδια μνήμη. Να! Να συναντούσα τα ίδια πρόσωπα, με μια αμυδρή μνήμη σαν να λέμε κάπου σε έχω ξαναδεί, αλλά με συναισθηματική μνήμη τέτοια που να μπορούσα να θυμηθώ πολλά και ακόμα περισσότερα. Έτσι θα ήμουν και πιο ώριμη και πιο ευτυχισμένη και σίγουρα πιο ικανοποιημένη.
Scroll to top icon