ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαβάζω που και που εξομολογησεις στο lifo. Οι περισσότερες περιπτώσεις νέων ανδρών ηλικιακά 35-45 ετών που είναι μόνοι εκδηλώνουν μια έντονη θλίψη, ένα συνδυασμό ηττοπάθειας και κλαψομουνίασης. Η δικη μου περίπτωση είναι διαφορετική δεδομένου ότι ναι μεν ανήκω στην προαναφερθείσα ηλικιακά ομαδα που αναζητεί σύντροφο αλλα όχι καταστρέφοντας τον εαυτό μου πίνοντας ακατάσχετα , καπνίζοντας σαν το φουγάρο, ούτε να κλαίω με μαυρο δάκρυ την μοίρα μου.Επιπροσθέτως δεν θεωρώ λύση το να επισκέπτομαι οίκους ανοχής ή call girls διότι είναι σαν να αντιμετωπίζεις τον καρκίνο με ασπιρίνη. Και ο καρκίνος δεν αντιμετωπίζετα με ασπιρίνη. Αναζητώ δυναμική λύση.Τι θα συμβουλευατε σε έναν άνθρωπο που θέλει να βρει γυναίκα, θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί δεν έχει κοινωνικό περίγυρο και ειναι οικονομικά - υλικά (σπιτι - αυτοκινητο) καλά ;