ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παιδιά έχω σχέση 3 χρόνια, τον αγαπώ με όλη μου τη καρδιά αλλά δεν νιώθω καλα πλέον, με τρώνε οι σκέψεις. Αρχικά δεν με υπολογίζει, ούτε σε εξόδους πια, μου μιλάει ασχημα στους τσακωμούς και ποτε δεν μου έχει πει ένα συγνώμη όταν ήταν άδικος μαζί μου. Έχουν προηγηθεί πολλα στη σχέση, πλέον όμως νιώθω εγκλωβισμένη επειδή μου φέρεται έτσι, αλλά δεν θέλω να τον χωρίσω γιατί ολα τα ωραια θα μου λειπουν τρομερά πολυ και το έχω ξαναπεράσει μαζί του. Από την άλλη, ειμαι μικρή και δεν γνώρισα αλήθεια κάποιον να μου φέρεται όμορφα όμορφα, αν υπάρχει δηλαδή... Θέλω κάποιον να με υπολογίζει, να με σκέφτεται και να μην κανει πράγματα που θα με πλακώνουν την ψυχή, τα λέω τόσο απλα αλλά δεν είναι. Θέλω τον άνθρωπο που ειμαι τώρα αλλά πλέον νιώθω ένα βάρος στην καρδιά μου, δεν ησυχάζω, ξέρω ότι αυριο θα μου πει κάτι και θα με ρίξει, έχω μπει και σε σκέψεις ότι μιλάει με άλλη, δεν ξέρω αν ισχύει, ξέρω ότι δεν νιώθω καλα. Δεν ειμαι τρελή, ούτε υστερικά ζηλιάρα, είναι και το άτομο που στα προκαλεί, και δυστυχώς νιώθω συνεχώς μια καταπίεση.