ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι σε σχεση γυρω στα 2 χρονια. Ειμαστε απο διαφορετικες πολεις... Γνωριστηκαμε στη πολη μου, μετα υπηρξε επικοινωνια μεσω ιντερνετ, και υστερα απο καποιες συναντησεις διατηρησαμε σχεση απο αποσταση. Παρολο που δεν πίστευα ποτε οτι θα το αντεχα, το αντεξα... Και Λαχταρουσα τοσο πολυ να ζησουμε μαζι με καποιο τροπο.. Μετα απο 5 μηνες αποστασης, αποφασισα να παω στο νησι οπου ζει και να δουλέψω, και τελειώνοντας τη σαιζον να μεινω μονιμα μαζι του. Και ετσι εγινε.Χασαμε πολλα για να ειμαστε μαζι, οταν ηρθαμε κοντα υπηρχε η λαχταρα να ειμαστε συνεχως μαζι, οποτε κατα κάποιο τροπο εκανε στην ακρη τη παρεα του... Χωρις να τσακωθει, απλα προτιμουσε να περνα χρονο μαζι μου... Αυτο στη πορεια εφερε ενα τσακωμο και δε ξανα εκανε παρεα ποτε μαζι τους.Εγω ένιωσα τυψεις, αλλα με καθυσηχαζε πως δε θελει τετοιους φίλους διπλα του, που δε χαιρονται με τη χαρα του. Με κατηγορούσαν ασυστολα οι φιλοι/ες οτι εγω εφταιγα... Εγω ομως δεν ηθελα ποτε να γινει κστι τετοιο, δεν ειχα ποτε σκοπο να χαλασω τη καθημερινότητα του. Ο πρωτος καιρος ηταν τελειος, δε τον χορταινα. Μετα ομως ο ενθουσιασμος περναει... Εχουμε ρουτινιασει, εγω ειμαι ολη μερα στο σπιτι, δε περναει ο χεινωνας να ανοιξει η σαιζον να δουλεψω! σκοτωνω τις ωρες μου με βλακειες, δεν έχω πλεον κανενα χομπι διοτι ο τοπος δεν ευνοεί, παρεες δεν εχω, και νιωθω οτι ναι μεν τον αγαπάω, αλλα σαν να βαρεθηκα ρε παιδια... Θελω τοσο πολυ να βρω καποιο τροπο να μας "φρεσκαρω" να μη βαριομαστε...αλλα δε ξερω τι να κανω, μαλλον βαριέμαι να το κάνω και αυτο. Να σημειωσω οτι δε τσακωνομαστε ειμαστε πολυ αγαπημενοι, απλως ρουτινιασαμε.Τι προτείνετε βρε παιδια?