χαχαχαχα πλάκα έχεις οπως τα λες ........................... αναγνωρίζω εμενα σε πολλά μονον που εγω ειμαι μπλαμπλας ..................... πετάω κι κοτσάνες μα κι εγω κοιτάω στον βρόντο όταν μου μιλάνε .......... εγω δε εχω την τύχη να με θέλουν ούτε σα φιλαρακι τους οι άλλοι ............. τυχερό το αμόρε σου που έχει εσένα ................ ταποδεκτικες όπως είναι εύγε !!!!!!!!!!!!!να ξέρεις οτι οι ασπεργκερ ειν πιστά σκυλιά ............ δε σε προδίδει ευκολα ενας τέτοιος τυπος .......... λογο σκεφτικού συγκεκριμενου ..........
10.2.2020 | 08:00
Το αγόρι μου έχει ασπεργκερ
Τα έχω με ένα παιδί 6 μήνες. Ήμασταν σε μια μεγάλη παρέα και τον παρατήρουσα μερικές φορές και μου φαινόταν πολύ ήσυχος και αδέξιος όταν κουνιόταν και μάλιστα του το έλεγαν και αλλά παιδιά πολύ συχνά. Έχω πρώτο ξάδερφο που έχει αυτισμό και το κατάλαβα αμέσως πως μάλλον έχει και αυτός. Θυμάμαι του κολλούσε μια κοπέλα πολύ και του έπιανε τη πάρλα και μιλούσε για ώρες και αυτός δεν έλεγε πολλά μόνο κουνούσε το κεφάλι ή κοιτούσε άλλου τελείως και την έγραφε. Είχε γιορτή σε κάποια φάση και είχα καιρό να βγω με την παρέα και δεν θα τον έβλεπα όποτε του έστειλα στο ινστα χρόνια πολλά. Απάντησε και μάλιστα με πολύ ωραίο και ομιλητικό τρόπο. Μιλούσαμε για καιρό και μου ζήτησε να πάμε για καφέ. Δέχτηκα και ήταν πολύ καλή παρέα. Έχει θέμα με την βλέμματικη επαφή και μπορεί να γελάει και να λέει ναι κάθε φορά που μιλάω οταν δεν ξέρει τι να απαντήσει. Ορισμένες φορές χαμογελάει και σε ένα κλάσμα του δευτερόλεπτου θα πάρει σοβαρότατο ύφος και θα σε κοιτάει στο πλάι σαν να σε στραβοκοιτάει. Όταν κοιτάει δεν έχει βλέμμα ζεστασιάς ή τρυφερότητας, έχει αυτό το πλαϊνό βλέμμα σαν να κοιτάει με μισό μάτι. Στην αρχή νόμιζα πως όντως με αντιπαθούσε ή ότι έλεγα βλακίες και τον ενοχλούσε ότιδηποτε έλεγα αλλά μετά λέω ισως δεν είναι αυτό. Στον 2ο μήνα μου είπε πως έχει αυτισμό αλλά είναι καλά με την ζωή του και δεν τον έχει εμποδίσει να κάνει αυτά που θέλει και να σπουδάσει κάτι καλό (είμαστε 2ο έτος). Όταν τον πειράζω ότι δεν θα του δώσω φιλάκι μου σφίγγει το χέρι πολύ δυνατά και του λέω πρόσεχε θα μου το σπάσεις και βλέπω πως ταράζεται και το παίρνει πολύ στα σοβαρά όταν του κάνω νάζια και δεν ηρεμεί εκτός αν του το διευκρινίσω πως του κάνω νάζια. Μάλιστα όταν κάθεται όρθιος κάθεται πολύ σφιγμένα και μερικές φορές σκοντάφτει εύκολα και οι γύρω σχολιάζουν αυτά τα πράγματα, ειδικά παιδιά από το λύκειο μας που με ξέρουν. Δεν φταίει αυτός για το πρόβλημα του φυσικά και μάλιστα εγώ έχω κοινωνική φοβία λόγω Μπουλινγκ που πέρασα σε όλο το γυμνάσιο και δεν μου αρέσει να κρίνω απλά ορισμένες φορές νιώθω πως είναι σαν να προσέχω ένα μωρό. Αλλά πιστεύω πως πιο πολύ νιώθω έτσι γιατί έχω αγχος τι θα πει ο κοσμος μαζί και η οικογένεια μου αν τον γνωρίσει ή αν μας δουν μαζί γιατί δεν είναι δέχτηκοι άνθρωποι και θα κοροϊδεύουν συνέχεια. Όταν βγαίνουμε ποτέ δεν αποφασίζει και ποτέ δεν λέει που θέλει να πάμε και μου λέει πως θα τον τρέλανω και ότι είμαι πεισματάρα γιατί του λέω να επιλέξει αυτός μια φορά επιτελους και από τα νεύρα θέλω να πιάσω την φατσούλα του και να του δώσω ένα ρουφηχτό φιλάκι
3
