ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα ήρθε μια κοπέλα από το μαγαζί για καφέ. Ειναι γύρω στα 30. Έρχεται σχετικά συχνά και παίρνει καφέ από μας. Είναι μια ιδιαίτερη κοπέλα. Πάντα με το χαμόγελο και καλοσύνη. Κι όμως η ίδια αντιμετωπίζει κινητική αναπηρία αρκετά σοβαρή. Για να φανταστείτε μόνο το δεξί χέρι της λειτουργεί. Περπατάει με σπαστικότητα στα πόδια ενώ το άλλο χέρι δεν το κινεί καθόλου. Κι όμως είναι με το χαμόγελο συνέχεια. Θαυμάζω την ομορφιά που βγάζει από μέσα της, την αφεντια της, ακόμα και το ντύσιμο της είναι τέλειο κάθε φορά. Παρόλες τις δυσκολίες που της έχει φέρει η ζωή εκείνη αντιθέτως καταφέρνει και τα σαρώνει όλα στο πέρασμα της. Τη βλέπω που οδηγεί αυτοκίνητο αναπηρικο , δουλευει κανονικά. Δεν την λυπάσαι, την θαυμάζεις. Επειδή πλέον υπάρχει οικειότητα τη ρώτησα πώς καταφέρνει να περνά τόσο δυνατά μηνύματα σε εμάς που μιζεριαζουμε με το παραμικρό μου είπε ότι όλοι έχουμε την ίδια δύναμη αρκεί να την ανακαλύψουμε, όταν όμως τα έχουμε όλα δεδομένα ξεχνάμε να θαυμάζουμε αξία της ζωής. Μη με βλέπεις έτσι μου λέει κιεγω θαυμάζω την αξία της ζωής έστω κιετσι κάτω από τη σκιά της αναπηρίας μου. Πόσο μπροστά..πόσα σκαλιά πάνω από μένα σκέφτηκα... Μου άρεσε που μου άφησε κάτι όμορφο να σκέφτομαι σήμερα. Την δύναμη της θέλησης και την αγάπη για ζωή!