ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έγινε προ κορωνοιου. Αλλα το λέω τώρα. Ούσα φοιτήτρια στο 1ο έτος, βγήκα έξω και ήπια πολύ. Πήγα σπίτι με πανικό, ενοχές... ένιωθα απαίσια κιόλας που αναστάτωσα τους γονείς μου. Εκείνοι όμως, ήταν όλη την ώρα δίπλα μου, χαλαροί. Συζητήσαμε όχι στο πλαίσιο που περίμενα. Οι γονείς μου μου διηγήθηκαν και αυτοί αντίστοιχες περιπέτειες τους και με συμβούλευσαν πως δεν πρέπει να έχω για τίποτα ενοχές. Μου είπαν πως όλα είναι ανθρώπινα και πως θ υπάρξουν στιγμές στη ζωή που θα ξεφύγω. Μάλιστα η μαμά μου μου αποκάλυψε πως σε ένα ταξίδι που είχαμε πάει και εγώ ήμουν μικρή, και εκείνη μία μέρα ανακατευόταν και έκανε εμετό, καιεμένα μου είχαν πει τότε πως κάτι έφαγε και την πείραξε στην πραγματικότητα κι αυτή είχε πιεί τότε. Ήρθαμε πολύ κοντά σαν οικογένια και δεν το περίμενα.