τοτε ηταν ανοριμη κι μικρή .................... απο τοτε κι ως τωρα πολλα αλλαξανε κι σε αγαπαει το απέδειξε ................. μην στεκεσε σε μια στιγμη αδυναμίας τότε κατι ............... σίγουρα τωρα θα τα θυματε κι θα λεει τι βλακειες ελεγα ................. εμενα η βιολογικη μου μάνα μου ειπε δε θα σε κρατούσα αν ηξερα οτι σε ειχα στην κοιλιά μου ............. κι δε το μετάνιωσε ............... γυναικά στα 27 τότε κι ειχε αλα δυο παιδιά πίσω .............. τωρα αλα 6 ................ εδω δες διαφορα ........
22.3.2020 | 13:15
Η μαμά μου είναι ήρωας αλλά...
Η μανα μου με γέννησε στα 18. Σπούδαζε ταυτόχρονα, δουλευε. Ευτυχώς που είχε και τον πατέρα μου κι την οικογένεια του. Το πως κατάφερε να με μεγαλώσει, να μεγαλώσει το άλλο παιδί που γέννησε μετά από κάποια χρόνια, να δουλεύει, να πάρει 2 πτυχία, εξειδικεύσεις, μεταπτυχιακό κτλ ένας Θεός το ξέρει. Τη θαυμάζω και είναι ήρωας πραγματικά. Ήξερα πως πριν από εμένα είχε μια εγκυμοσύνη αλλά τη διέκοψε λόγω ηλικίας και συγκυριών. Απλα το θέμα είναι ότι ψάχνοντας σε ένα υπόγειο βρήκα παλιό της ημερολόγιο όπου έγραφε πως και σε εμένα ήταν αποφασισμένη να προχωρήσει σε διακοπή εγκυμοσύνης. Στο ημερολόγιο έγραφε πράγματα τύπου: Είμαι μόνο ένα παιδί, πως θα μεγαλώσω άλλο παιδί, δεν είμαι ανεξάρτητη, θα το μεγαλώσω λάθος και θα έχω ενοχές. Έγραφε όμως ότι ο πατέρας μου και η οικογένειά του την έπεισαν και της έδωσαν θάρρος. Από τη μία την καταλαβαίνω , και θα είναι για πάντα ο αγαπημένος μου άνθρωπος. Από την άλλη νιώθω κάπως περίεργα. Το να ξέρεις πως η μάνα σου δε σε ήθελε στην αρχή όπως και να το κάνουμε είναι περίεργο συναίσθημα. Τώρα σκέφτομαι πως οι γονείς μου δε μου στέρησαν πότε τίποτα. Ίσως η μανα μου καταβάθως δεν το είχε ξεπεράσει ούτε αυτή και πολλές φορές μπορεί να σκέφτεται πως θα ήταν αν δεν με είχε. Με αυτή και μόνο τη σκέψη δε μπορεί να με βάλει τιμωρία, να με μαλώσει. Δεν γνωρίζω αν πρέπει να της μιλήσω. Και αν πρέπει να μιλήσω σε αλλά άτομα της οικογένειάς μου . Η θέση μου είναι άβολη. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Για αυτό το είπα ανώνυμα εδώ.
3
