ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ενα περιεργο πραγμα. Ακομη και μεχρι 1 μηνα πριν ηθελα να πινω. Εννοω σε σημειο να μη μπορω να φανταστω τον εαυτο μου να μην πινει οταν βρισκοταν με παρεα. Επινα σχεδον καθε μερα και σπιτι στο δωματιο μου μονη μου. Οταν βρισκομουνα εξω ανυπομονουσα να πιω και επινα αρκετη ποσοτητα. Σε μια εξοδο αν δεν υπηρχε αλκοολ θα μου κακοφαινοταν η θυμωνα αν μου απαγορευαν να πιω περισσοτερο. Ειχα αρχισει να σκεφτομαι μηπως πλησιαζα τα ορια του αλκοολισμου. Αλλα μια μερα ξαφνικα μετα απο ενα βραδυ που ειχα πιει πολυ, την επομενη ενιωθα χαλια. Αγχος, θλιψη, πονοκεφαλο, ειχα λιγα κενα μνημης αλλα σε γενικες γραμμες θυμομουνα. Και ενιωθα σε εντονο βαθμο οτι ρεζιλευτηκα. Απο τοτε δεν εχω την ιδια επιθυμια για ποτο. Οχι οτι δε θα πιω ποτε ξανα με τη παρεα μου, αλλα σαν κατι να εχει αλλαξει. Και τωρα τοσες μερες στο σπιτι δεν εχω σκεψεις η επιθυμια για αλκοολ. Μπορει να σκεφτειτε οτι φταιει το αισθημα ντροπης που θα ειχα νιωσει αλλα δε νομιζω. Πιστεψτε με εχει τυχει να ρεζιλευτω, να τσακωθω και να κανω εμετο μπροστα σε αλλους πολλες φορες. Απλα δε ξερω τι διαφορετικο ειχε εκεινο το βραδυ, δεν εκανα κατι κακο. Αλλα βραδια ειχα κανει χειροτερα ομως η επιθυμια μου για ποτο υπηρχε.