ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε θα πω για τον κοροωνοιο και την τρέχουσα κατάσταση, όχι πως δε με απασχολεί, απλα τώρα επέλεξα ότι δε θα το θίξω. Είχα λοιπόν στο μυαλό μου μια προκατάληψη, και πολλές ενοχές αναφορικά με το αλκοόλ. Από τα 16 μου έπινα σπάνια, ( πχ 4-5 φορές όλο το καλοκαίρι) πάντα αραιωνα πολύ το ποτό μου, και το σταματούσα όταν καταλαβαινα πως δεν θα μου έκανε καλό να το πιω όλο. Ως μαθήτρια δεν επεδίωξα ποτέ να μεθύσω γιατί πρώτον ήξερα πως όσο πιο ολοκληρωμένος στην ανάπτυξη είναι ο οργανισμός, τόσο το καλύτερο, δεύτερον δεν ήθελα να τρομοκρατήσω τους γονείς μου. Ως φοιτήτρια όμως, ως εργαζόμενη, ως γονιός, οριοθετούσα κι οριοθετώ διαφορετικά κάθε φορά τον εαυτό μου. Υπάρχουν στιγμές που απλα πίνω για την παρέα, σε κάποια εκδήλωση, ή οικογένειακα. Υπάρχουν και περιπτώσεις που έχω την ανάγκη να ξεφαντώσω (συγγνώμη για το αδόκιμο της έκφρασης) λίγο παραπάνω. Πχ σε κάποιο παρτι ή γενικά σε κάποια μέρα διακοπών μπορεί να το έχω ανάγκη. Εξαιρετικά σπάνια υπάρχουν και φορές που θέλω να ξεχάσω κάτι Προσωρινα (2 φορές το έχει κάνει). Μεγαλώνοντας το παιδί μου, εγώ ήμουν καλά με τον εαυτό μου, γιατί ξέρω να θέτω όρια. Αλλά από την άλλη, τα τόσα στερεότυπα για το αλκοόλ που τα πας; τον φόβο για το παιδί που θα φύγει από το σπίτι και θέλεις να το προστατεύεις που τον πας; Μετά απο ενα γεγονός όμως , αλλά και από εσωτερική αναδιοργάνωση γενικά, έχω αναθεωρήσει. Βρισκομαστε λοιπόν σε ενα πάρτι με οικογενειακό και στενά φιλικό περιβάλλον , μια μέρα πριν απο γάμο. Ένιωθα πάρα πολύ απελευθερωμένη, είχα ένα χρονο να διασκεδάσω κανονικά. Ολοι το παρακαναμε λιγο και την άλλη μέρα βρισκόμουν στη χειρότερη θέση, αφού και εγώ και το παιδι μου ενηλικο πλέον, ήμασταν σε αθλια κατάσταση. Λεω εγω ως μαμα τι εκανα μόλις τώρα; Οχι όμως, δεν ήταν έτσι. Δεθηκα με το παιδ μου αρκετά, ξέφυγα από τον τυπικό ρόλο της μαμας (ζακέτα να πάρεις) και θα έιναι για πάντα μία αστεία και ταυτόχρονα δραματική εμπειρία που θα θυμόμαστε πάντα. Καταλήγω στο συμπέρασμα πως είναι απλα θέμα χημείας, είναι απλα θέμα ζυμώσεων. Δεν υπάρχει λόγος να κατασκευάζουμε κοινωνικά πρότυπα πίσω από αυτό, παραμόνο όταν συνειδητά επιλέγουμε να πιούμε παραπάνω, να διασφαλίζουμε το ποιοι δικοί μας άνθρωποι θα βρίσκονται γύρω μας , το να μην προκαλέσουμε κακό. Πλέον έχω ξεπεράσει το στερεότυπο ότι ως μαμα πρέπει να είμαι τέλεια και ενδεδειγμένο πρότυπο κτλ. Δεν υπάρχουν πρότυπα . Όλα είναι κατασκευές. Είμαι αληθινή. Εννοείται πως δεν μιλάω μόνο για το ποτο. Απλα επέλεξα να μιλήσω για αυτό, γιατί πιστεύω ότι σε αλλά πιο καθημερινά θέματα, η αυθεντικότητα είναι κάπως ευκολότερη. Συνήθως στα πιο ακραία πάμε να προστατέψουμε τα παιδιά μας κι άθελά μας υποκρινόμαστε ή γινόμαστε υπερπροστατευτικοί.