ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορώ να καταλάβω ούτε εγώ ακριβώς τι μου γίνεται αλλά όσο το δουλεύω μέσα μου, ήθελα κάπου να το εξομολογηθώ. Έχω μία σχέση εδώ και δύο χρόνια, περνάμε καλά και αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο πολύ, με αγαπάει κι εκείνος. Λίγο-πολύ έχει χαθεί ο τρελός ενθουσιασμός που είχαμε στην αρχή αλλα θέλουμε κοινά πράγματα και αγαπιόμαστε, δεν είμαστε μαζί από συμβιβασμό, (έχει σημασία για την ιστορία) περάσαμε πολλά για να καταφέρουμε να είμαστε μαζί. Ολα πίστευα οτι πήγαιναν τέλεια, θεωρούσα οτι είμαι ερωτευμένη μέχρι πριν περίπου δέκα μέρες που μου έστειλε στο φβ ένας πρώην. Η ιστορία μας με αυτόν είχε λήξει από κοινού πριν μερικά χρόνια για διάφορους λόγους. Έκανα καιρό να τον ξεπεράσω τότε και προχώρησα μόνο οταν ένιωθα οτι πραγματικά οτι δεν τον σκέφτομαι καθόλου. Όμως όλα άλλαξαν πριν από δέκα μέρες. Μου έστειλε μήνυμα και από εκείνη τη μέρα τον σκέφτομαι συνέχεια, δεν ξέρω γιατί. Απάντησα τυπικά και το ξέκοψα γιατί σέβομαι πραγματικα μαι αγαπώ τον άνθρωπό μου. Ο πρώην είναι αρκετά αξιοπρεπής άνθρωπος οπότε κι εκείνος δεν ξαναέστειλε. Αγαπάω τον άνθρωπο που είμαστε μαζί τώρα, δεν πρόκειται να τον κοροιδέψω αλλα δεν ξέρω τι μου συμβαίνει, αλήθεια. Με τον πρώην υπήρξαμε λιγο καιρό μαζί αλλά η σχέση μας ήταν έντονη.. υπήρχε πολύ πάθος.. θεωρώ οτι μου λείπει αυτό το δυνατό που ζήσαμε κι όχι αυτός σαν άνθρωπος. Η αλήθεια είναι οτι στην τωρινή μου σχέση δεν υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης, είναι όλα προβλέψιμα (όχι με την κακή έννοια απαραίτητα, έχουμε μια καλή καθημερινότητα). Ίσως μου λείπει η έκπληξη, δεν ξέρω..Αυτά.. απλώς ήθελα κάπου να τα πω..