Στην οδό Χάρητος / έχω καιρό να έρθω στο Κολωνάκι / και μετά τις βροχές όλα λαμποκοπάνε / ανηφορίζω την Πλουτάρχου με πραγματικό κέφι / τι κι αν είναι Δευτέρα; / χαζεύω μερικές φρεσκοβαμμένες πολυκατοικίες, όλα στη θέση τους κι ακόμα πιο ωραία / λίγο νωρίτερα, στο λεωφορείο, διάβαζα όσο περισσότερο David Sedaris μπορούσα / σαν τον μέτριο μαθητή (που υπήρξα) που ρίχνει σκόρπιες, αγχωμένες ματιές στο μάθημα της πρώτης ώρας λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι / είμαι τύπος και υπογραμμός / έχω ξεκινήσει από Γλυφάδα μιάμιση ώρα νωρίτερα από το ραντεβού μου με τον κύριο Sedaris, που θα με περιμένει στο cosy, urban chic ξενοδοχείο Periscope / σε μιάμιση ώρα μπορείς να πας στην Κόριθνο και στη Χαλκίδα, επομένως ο δικός μου προορισμός φαντάζει γελοία προσιτός / ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες, το πρωινό εγερτήριο θα με αποζημιώσει / όταν στρίβω στη Χάρητος είναι πέντε ολόκληρα λεπτά πριν το ραντεβού μας / ο κ. Sedaris ζει στο Παρίσι ή, για την ακρίβεια, ανάμεσα στο Παρίσι και στο Λονδίνο, και χαίρομαι πραγματικά που η γνώμη του για την Αθήνα θα επηρεαστεί αποφασιστικά από το ξενοδοχείο που του επέλεξαν οι εκδότες του / η Χάρητος είναι ένας από τους πιο ωραίους «μικρούς» δρόμους της Αθήνας και το υπουργείο Τουρισμού θα έπρεπε να υποχρεώσει όλα τα νέα ξενοδοχεία να χτίζονται στη Χάρητος, εν ανάγκη το ένα πάνω στο άλλο / ως δημοσιογράφος και ως άνθρωπος, έχω βιώσει πολλές ταπεινωτικές στιγμές, όταν έπρεπε να κάνω συνέντευξη με καλοβαλμένους ανθρώπους που τους είχαν κλείσει δωμάτιο σε καλά, μέτρια ή καλούτσικα ξενοδοχεία (δεν μας απασχολεί αυτό τώρα) σε διάφορες φρικτές περιοχές του κέντρου / κι άλλη πρόταση στο υπουργείο Τουρισμού / κάθε άνοιξη, πολλά σχολεία από Ιταλία και Γαλλία, κυρίως, επιμένουν να μας επισκέπτονται για τους δικούς τους λόγους / να έχεις την ευκαιρία να πας πενταήμερη στη Βαρκελώνη, στο Βερολίνο ή στο Λονδίνο κι ένας διεστραμμένος, αρχαιοβαρεμένος διευθυντής να σε στέλνει στην Αθήνα / σαν να το κάνουν επίτηδες, όλα τα σχολεία κλείνουν ξενοδοχεία από την Ομόνοια και κάτω / τα έχω προσέξει βαριεστημένα να ανηφορίζουν την Αγίου Κωνσταντίνου με την απελπισία χαραγμένη στο απλανές τους βλέμμα / στο Periscope η ζωή παίρνει άλλη γεύση / κι όταν φτάνω, ο κ. Sedaris δεν έχει έρθει ακόμα / «είναι με το φίλο του, στην Αγορά, θέλουν να ψωνίσουν και χθες που τους πήγαμε ξετρελάθηκαν» / την έχουν αυτήν τη μανία οι ξένοι μας / να τους αρέσει ό,τι προσωπικά απεχθάνομαι / και ποτέ δεν κατάλαβα τι μπορεί να αγοράσει ένας Αμερικανός από την Αγορά / μια γουρουνοκεφαλή; / καμία οκά φασόλια μαυρομάτικα; / παστούς μπακαλιάρους; / δεν το κάνω θέμα, κι όταν ο κ. Sedaris με τον φίλο του καταφθάνουν με άδεια χέρια, η καρδιά μου πηγαίνει στη θέση της / info: ο κ. Sedaris είναι επιτυχημένος συγγραφέας και στο επόμενο τεύχος της LifO μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξή του στην κ. Δέσποινα Τριβόλη.
σχόλια