ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα ήθελα να σας μεταφέρω ένα περιστατικό που μου συνέβη νωρίτερα, γύρω στις 6 το απόγευμα, η αλήθεια είναι πως δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη καθώς τρέμουν ακόμη τα χέρια μου τούτη την στιγμή που πληκτρολογώ. Περπατάω λοιπόν έξω από την Στρατιωτική σχολή στη Θεσσαλονίκη κατευθυνόμενη προς την φοιτητική λέσχη λίγο πιο δίπλα. Ενας περίεργος τύπος αρχίζει να με παρενοχλεί λεκτικά με σχόλια «που πας Μ**ρα μου μόνη σου» και τα συναφή, δεν δίνω σημασία, προχωράω, προχωράει και αυτός πίσω μου στο ίδιο πεζοδρόμιο. Φτάνω στην λέσχη, μπαίνω μέσα, παίρνω το φαγητό και όταν βγαίνω έξω αυτός ήταν ακόμη εκεί και με περίμενε. Πάλι δεν έδωσα πολύ σημασία και συνεχίζω να προχωράω προς Καμάρα. Μέχρι να φτάσω δεν σταμάτησε να με ακολουθεί, σταματούσα στις διαβάσεις να κάνω ότι στρίβω, σταματούσε και αυτός, προσπερνούσα τους μπροστινούς, τους προσπερνούσε και αυτός, άρχισα να επιταχύνω, επιτάχυνε και αυτός. Μετά από 1,5 περίπου χιλιόμετρο φτάνω Καμάρα, μπαίνω έντρομη σε αλυσίδα καφέ και τους λέω με ακολουθεί ένας τύπος. Μου λένε «κάθισε, ηρέμησε» και καλούνε την αστυνομία. Φτάνει και αυτός έπειτα από λίγο και περιμένει απέξω λίγα μέτρα μακριά, κοιτώντας έντονα προς τα μέσα όπου καθόμουν. Ενώ εξακολουθούσε να με περιμένει να βγω, η κοπέλα από την καφετέρια φωνάζει έναν εύσωμο τυπά από το δίπλα ψιλικατζίδικο και μου λέει ¨ο τάδε είναι ο bodyguard μας, μην ανησυχείς» . Πάει λοιπόν να μιλήσει στο έκτρωμα που με ακολουθούσε, εντωμεταξύ είχε μαζευτεί λίγο κόσμος στην καφετέρια (όταν πήγα δεν ήταν κανείς) και κυρίως άντρες, να το τονίσω αυτό. Μετά έρχεται ο τύπος που του μίλησε και μας λέει « να μωρέ είναι ψιλοτρελός ο τύπος μην δίνεις σημασία. Τον ρωτάω σοκαρισμένη ακόμη «τι σας είπε;» « μου λέει ‘’μ αρέσει να τρομάζω κόσμο την βρίσκω έτσι’’ »( Ω ναι!! του είπε αυτό το πράμα, έτσι ωμά και η μόνη αντίδραση απέναντι του ήταν ( ε σιγά ένα ακόμη ψυχάκι, τόσα κυκλοφορούν εκεί έξω) .Με ρωτάει «τον ξέρεις;» ( λέω δεν μπορεί λάθος θα άκουσα και προσπαθώ να καταπνίξω την οργή μου έτσι κι αλλιώς λόγο του σοκ μετά βίας μπορούσα να αρθρώσω λέξη). Απαντάω νευριασμένη «εννοείται πως όχι» ε και μετά έρχεται από το στόμα του το πιο εξοργιστικό και εμετικό που με αποτελείωσε ειλικρινά. «Ε μωρέ του άρεσες καις καρδίες». Φωνάζω «άνθρωπέ μου πας καλά!!!!» μόλις ύψωσα τον τόνο της φωνής μου όλοι οι παρευρισκόμενοι ( άντρες όλοι εκτός από την κοπέλα που δούλευε) άρχισαν να με πατρονάρουν λες και είμαι η τρελή του χωριού «έλα δεν πειράζει ηρέμησε, δεν έγινε κάτι, όλα καλά εν τέλει (εντάξει αφού ζεις όλα κομπλέ), και φώναξε κάποιον να σε πάει σπίτι καλύτερα ή πάρε ταξί μην πας μόνη σου». Εντωμεταξύ ο ψυχάκιας αφού του μίλησε ο άλλος εξαφανίστηκε. Κύριος λοιπόν, την έκανε δίχως κανείς να τον εμποδίσει. Έπειτα από 10 ώρες φτάνουν οι μπάτσοι ( στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης να επισημάνω) μου πήραν στοιχεία και πήγαν για φρέντο εεε εννοώ να τον ψάξουν. Εννοείται το ντούκι που του μίλησε, ως αυτόπτης μάρτυρας του περιστατικού μούγκα στις αρχές για το τι ειπώθηκε μεταξύ τους, πέρα του ότι τον άφησε να φύγει. Είναι βλέπετε της πιάτσας και δεν τους πολυπάει τους μπάτσους, άμα ήταν η κόρη του στη θέση μου σαφώς και θα είχε καθαρίσει ο ίδιος.Εν τέλει, τούτο το έκτρωμα τριγυρνάει έξω αμολητό. Και ναι, μπορεί στην δικιά μου περίπτωση «τέλος καλό, όλα καλά» σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των παρευρισκόμενων αλλά να θυμάστε την επόμενη φορά που θα ακούσετε για βιασμό η γυναικοκτονία στις ειδήσεις, είτε από θύτες αποβράσματα του δρόμου είτε από νοικοκυραίους, οικογενειάρχες, να ξέρετε πως έχει γίνει με την συνέργεια ολόκληρης της κοινωνίας. Γιατί όσο διεστραμμένη είναι η πράξη και η πρόθεση αυτή καθαυτή, χίλιες φορές πιο τρομακτική και προπαντός συνένοχη είναι η απραγία, η ανοχή, η αδιαφορία, η δείλια των παρατηρητών, των απέξω, των «ε και τι έγινε ». Γιατί την επόμενη φορά θα γίνει και τότε θα ναι αργά.