ΑΨΟΓΟΣ
18.5.2020 | 15:28
...
Πριν καποια χρονια η ζωη μου ηταν κολλημενη στο μηδεν. Ηρθα σε μια μεγαλη πολη μονος μου απο επαρχια, εκανα μια τοξικη σχεση, ημουν ανεργος αφραγκος, με θεματακια υγιειας που δεν ηταν σοβαρα αλλα εκαναν την ζωη μου μαρτυριο. Ημουν στα ορια της καταθλιψης (αν δεν ειχα και απλα ηταν αδιαγνωστη).Αυτο το συναισθημα του βγαινω εξω αλλα δεν εχω που να παω και επεστρεφα σπιτι, απαισιο. Μια μερα μπουχτησα τοσο..Σταματησα την τοξικη σχεση, πεταξα οτι αχρηστο ειχα στο σπιτι ακομα και ρουχα τα παντα. Αρχισα να ξεκολαω.πουλησα οτι ειχα για να ξεχρεωσω και να αλλαξω σπιτι..ουτε αυτο δεν ηθελα. Ξαφνικα ειδα τις προσπαθειες μου να αποδιδουν βρηκα δουλεια, οχι αυτη που ηθελα αλλα ηταν μια αρχη, εφυγαν και τα ψυχοσωματικα, ενιωσα να ανοιγω μια πορτα, εκανα μια πολυ ομορφη σχεση. Τωρα μετα απο καιρο ειμαι ετοιμος απο το 4 να παω στο 5 το 6.. Εχω πολυ δρομο μπροστα μου ακομα και ωρες ωρες νιωθω περιεργα αλλα ειμαι αποφασισμενος να μην ξανανιωσω οπως τοτε. Και αυτο που εμαθα ειναι οτι καμμια φορα πρεπει να κανεις ενα βημα πισω για να πας δυο βηματα μπρος πιο κοντα στον στοχο σου.
1