Αθήνα

ΕίναιΠαρασκευή απόγευμα και ανυπομονώ νακατέβω στο κέντρο / μου αρέσει η ελευθερίαπου σου δίνει το τρένο / να κατέβεις όπουθέλεις και να αρχίσεις τις βόλτες /σήμερα θα κατέβω Μοναστηράκι για να δωπίσω από την περίφραξη πώς πάνε τα έργα/ καλό Σεπτέμβριο και αν / αλλά να τελειώνειόμως / κάτι μου λέει ότι γίνεται καλήδουλειά / ανεβείτε στα McDonalds, στον πρώτοόροφο / κι από τη μεγάλη τζαμαρία χαζέψτετο καινούργιο πλακόστρωτο που απλώνεταισιγά σιγά σε όλη την πλατεία / πολύ καλήη ιδέα με τις χαράξεις που θυμίζουν ρέοννερό ανάμεσα στις πολύχρωμες πέτρες,σαν ψηφιδωτό / η μελετητική ομάδα, οΝίκοςΚαζέρος, η Ζίνα Κωτσοπούλου, η ΒάσωΜανιδάκη, η Χριστίνα Παρακεντέ και ηΕλένη Τζιρτζιλάκη, έπρεπε να κάνουνπολύ υπομονή για να πείσουν κόσμο καικοσμάκη / τώρα ήρθε η ώρα της αναγνώρισης/ τον Ιούλιο παραδίδεται ένα πρώτο τμήμα,το δυτικό, και προς το τέλος Σεπτεμβρίου(call me Οκτώβριο) ολόκληρη η πλατεία / καλήδουλειά έχει γίνει και στην πεζοδρομημένηπια οδό Άρεως / μπήκε τάξη στο χάλι πουπεριέβαλλε τη Βιβλιοθήκη του Αδριανού(αρχαιολογικό χώρο, τρομάρα μας) /παρκαρισμένα αυτοκίνητα, επιγραφές,κάδοι απορριμμάτων πήραν δρόμο / έφυγεκαι η υπαίθρια αγορά των χειροτεχνών(call me Matala) η οποία ομολογώ είχε «χρώμα»αλλά το έδινε σε λάθος σημείο / τώρα θατη βρείτε στην Αποστόλου Παύλου κολλητάστο σταθμό του Θησείου / σουλούπωμαχρειάζεται επειγόντως και η εικόνα τωνμαγαζιών που στεγάζονται στο ισόγειοτου τζαμιού Τζισταράκη (call me Karagoz berde) /να μην τα κλείσουν, σίγουρα όμως ηκατάσταση χωράει μπόλικη βελτίωση /προχωράνε κάτω από τη μύτη μας τα σχέδιαγια την τέταρτη γραμμή του μετρό (call mekatouriemai apo ti xara mou) / η πορτοκαλιά, ντε! / που(κρατήστε την αναπνοή σας) θα αρχίζειαπό Άλσος Βεΐκου / θα διασχίζει Γαλάτσι,Κυψέλη, Δικαστήρια, Εξάρχεια, Κολωνάκι,Παγκράτι, Καισαριανή, Ζωγράφου, Γουδή/ δηλαδή αραιοκατοικημένες συνοικίεςτων Αθηνών / και μετά θα την κάνει γιαΚηφισίας με απανωτές στάσεις καθ' οδόν/ Φάρος Ψυχικού, Φιλοθέη, Σίδερα Χαλανδρίου,ΟΑΚΑ, Παράδεισος Αμαρουσίου / αχ, πεθαίνωνα δω σταθμό «Φιλοθέη»! / να καικάποιος σταθμός που θα έχει λιγότεροκόσμο κι από τον «Ελαιώνα» / τοωραίο που μάθαμε είναι ότι και οι 22σταθμοί (ναι, παιδί μου! υπερπαραγωγή!)θα ανατεθούν σε διαφορετικά μελετητικάγραφεία / σταθμός και αρχιτέκτονας / ναβγάλουν το άχτι τους τα παλικάρια! / καιμέσα στη σύγχυση και στον πανικό, ενώτρέχω πανικόβλητος κάπου (στο σταθμότου Ηλεκτρικού, στο Μοναστηράκι ξανάμανά), προβάλλουν πάνω από το στέγαστροτα υπέροχα σπιτάκια της φωτογραφίαςμας / είναι στην Αδριανού και μοιάζουνσαν ψεύτικα / αλλά είναι εντελώς αληθινά/ και τώρα που τρέχω προς τα κει, με τονήλιο στα κάτω του, θα θυμηθώ έναν ωραίοστίχο του Λειβαδίτη /«Κιόταν ένα παιδί κοιτάει μ' έκσταση τοδειλινό, είναι που αποθηκεύει θλίψειςγια το μέλλον» / αχ, βαχ!