Άγριες ιστορίες «μικροκινητικότητας»

scooters
Iπτάμενα αυτοκίνητα μπορεί να μην έχουμε –και αν αποκτήσουμε, θα είναι για τους λίγους, όπως όλο και περισσότερα πράγματα– έχουμε όμως (ξανά) ηλεκτρικά πατίνια.
0


ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΤΑΚΤΙΚΑ εκφράζεται το παράπονο για τις φουτουριστικές προσδοκίες και τους ευσεβείς πόθους της (μη αυστηρά δυστοπικής) επιστημονικής φαντασίας που ποτέ δεν ευοδώθηκαν. Αντί για ιπτάμενα αυτοκίνητα και χρονομηχανές, κοίτα τα χάλια μας… Μόνο που τα «χάλια» μας έχουν σε σημαντικό βαθμό να κάνουν με τα ραγδαία και οικουμενικά (ή ολοκληρωτικά) επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας, αρκετά από τα οποία θα έμοιαζαν με υλικό της επιστημονικής φαντασίας ακόμα και μερικές δεκαετίες πριν.

Εν πάση περιπτώσει, ιπτάμενα αυτοκίνητα μπορεί να μην έχουμε –και αν αποκτήσουμε, θα είναι για τους λίγους, όπως όλο και περισσότερα πράγματα– έχουμε όμως (ξανά) ηλεκτρικά πατίνια. Πλήθος από δαύτα. Παντού. Μιλάμε για τα κοινόχρηστα πατίνια που απευθύνονται στους τουρίστες και στους «πιτσιρικάδες» κυρίως και όχι στα αντίστοιχα ιδιόκτητα που ανήκουν κατά κανόνα σε εργαζόμενους που θέλουν να πάνε γρήγορα και οικονομικά στη δουλειά τους και δεν τα παρατάνε όπου να’ ναι μετά τη χρήση.

Μπορεί η αληθινή, η μεγάλη μάστιγα των μεγαλουπόλεων να παραμένει το αυτοκίνητο, προσθέσαμε όμως μια άλλη, η οποία συνδέεται άμεσα με την πλήρη «τουριστικοποίηση» της πόλης, χωρίς καμιά συναίσθηση των προβλημάτων ή των ευαισθησιών που μπορεί να έχουν οι μόνιμοι κάτοικοί της. 

Ως γνωστόν, το συγκεκριμένο μέσο «μικροκινητικότητας» είχε εξαφανιστεί από τους δρόμους και από τα πεζοδρόμια με την έλευση της πανδημίας, εδώ και κανένα χρόνο περίπου όμως οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες που το εκμεταλλεύονται, έχουν επιστρέψει δυναμικά, η μία μετά την άλλη. Κάποιες έχουν δραστηριοποιηθεί γύρω στο τελευταίο δίμηνο, αν κρίνει κάποιος από τις μαζικές εμφανίσεις των παραταγμένων «e-scooters» σε διάφορα σημεία της Αθήνας. Και όχι μόνο.

Μία από τις πιο «ψυχαγωγικές» ειδήσεις του σαββατοκύριακου που μας πέρασε ήταν οι εικόνες που καταγράφηκαν το απόγευμα του Σαββάτου στον Βόλο, όταν μια παρέα νεαρών (εφήβων;) αποφάσισε να μεταφέρει –ή να βγάλει βόλτα– έναν καναπέ στους κεντρικούς δρόμους της πόλης χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά πατίνια. Ευτυχώς, η είδηση δεν αφορούσε το αστυνομικό δελτίο, όπως άλλες που είχαν να κάνουν με δυστυχήματα που έχουν προκληθεί με πρωταγωνιστές οδηγούς ηλεκτρικού πατινιού. Υπάρχει πλέον υποτίθεται θεσμικό πλαίσιο για τα λεγόμενα Ελαφρά Προσωπικά Ηλεκτροκίνητα Οχήματα (ΕΠΗΟ), αλλά ουδείς φαίνεται να παίρνει σοβαρά τις σχετικές υποδείξεις.

Δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω φυσικά, αλλά ένας ταξιτζής μου έλεγε τις προάλλες ότι στη διπλανή κλίνη της μάνας του στο νοσοκομείο, ήταν μια γυναίκα η οποία είχε χτυπηθεί από (κοινόχρηστο) ηλεκτρικό πατίνι που έτρεχε με υπερβολική ταχύτητα. Ο οδηγός του εξαφανίστηκε ενώ οι προσπάθειες της ίδιας και των δικών της να τον εντοπίσουν μέσω των συστημάτων γεωεντοπισμού των εταιρειών αυτών, απέβησαν μάταιες.

Ακόμα και να μην ήταν απολύτως ακριβής η αφήγηση του ταξιτζή ή να επηρεάστηκε από την ενδεχόμενη αντιπάθειά του για πάσης φύσεως δίκυκλα, μοιάζει απίθανο να μην συμβούν τέτοιου είδους δυστυχήματα. Μπορεί η αληθινή, η μεγάλη μάστιγα των μεγαλουπόλεων να παραμένει το αυτοκίνητο, προσθέσαμε όμως μια άλλη, η οποία συνδέεται άμεσα με την πλήρη «τουριστικοποίηση» της πόλης, χωρίς καμιά συναίσθηση των προβλημάτων ή των ευαισθησιών που μπορεί να έχουν οι μόνιμοι κάτοικοί της. 

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Daily / Είμαστε όλοι αθώα και χαριτωμένα καρτούν κατά βάθος

Αν υπήρξε ένα ναδίρ στην μαζική χρήση του Chat GTP για τη δημιουργία εικόνων που μιμούνται την αισθητική του γιαπωνέζικου Studio Ghibli, αυτό ήταν μάλλον η «παιγνιώδης» οικειοποίηση του εργαλείου από τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Daily / Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Έξι δεκαετίες μετά από την κλασική ταινία του Βισκόντι, το ιταλικό έπος του Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα αναβιώνει στο Netflix, σε μια άρτια και πολυτελή σειρά έξι επεισοδίων, λουσμένη στο σικελικό φως 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Daily / Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Μια εικοσαετία μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, κυκλοφορεί ξανά σε αναθεωρημένη μορφή, η ενθουσιώδης, στοχαστική, λυρική μελέτη του έργου του σπουδαίου όσο και «πολωτικού» Έλληνα τραγουδοποιού από τον Δημήτρη Καράμπελα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
‘CHAOS: The Manson Murders’: Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Daily / «CHAOS: The Manson Murders». Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Το νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Έρολ Μόρις επιχειρεί ένα διαφορετικό προφίλ του «σατανικού μεσσία», φωτίζοντας κάποιες από τις λιγότερο ίσως προβεβλημένες εκδοχές, αιτιάσεις και εικασίες γύρω από μια υπόθεση που μοιάζει με σταυροδρόμι του Κακού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
The Face: Τότε που κάθε σελίδα ήταν πολύτιμη

Daily / The Face: Τότε που κάθε σελίδα ήταν πολύτιμη

Με αφορμή μια μεγάλη έκθεση στο Λονδίνο για το μυθικό βρετανικό περιοδικό και την επίδρασή του στη σύγχρονη κουλτούρα, θυμήθηκα το πρώτο τεύχος του που έπεσε στα χέρια μου, πριν από σαράντα χρόνια, όταν ήμουν μαθητής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ