Αθήνα

Ποιοςνα μου το έλεγε πως θα στεκόμουν στηΣκουφά και η υποψία μποτιλιαρίσματος,μιας κάποιας κίνησης αυτοκινήτων, τέλοςπάντων, θα προκαλούσε ένα μικρό τσουνάμιελπίδας και χαράς εντός μου / αλλά, σιγά,ποιο μποτιλιάρισμα βρε Καραμήτρο / τρίααυτοκίνητα στη σειρά / κάποιος παρκάρεικαι οι από πίσω περιμένουν / προσπαθώνα πιαστώ από το τίποτα σε μια σχεδόνκατεψυγμένη Σκουφά / και νιώθω τόσογελοίος που είμαι έτοιμος κάθε φορά ναεπιστρατεύσω τη γνωστή εφεδρείαψευδαισθήσεων για να ξορκίσω το «κακό»/ είδα, είδαμε την Αθήνα όπως δεν τηνείχαμε φανταστεί ποτέ και όλα πιαφιλτράρονται μέσα από τη νεοαποκτημένηγνώση του ποιοι πραγματικά είμαστε καιμέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε / καιτώρα τα πολλά ψέματα τελείωσαν και δενέχουμε από πού να κρατηθούμε / μπαίνωστα Στάρμπακς για να πείσω τον εαυτόμου πως όλα κατά βάθος είναι ίδια / κιόταν πέφτει το σκοτάδι, εκεί λίγο μετάτις πέντε, είναι πιο εύκολο να βυθιστείςσε γλυκές αυταπάτες / αλλά η κοπέλα στοταμείο με επαναφέρει στην τάξη / «θαβάλουμε το τσάι σας σε χάρτινο ποτήριγιατί μπορεί από στιγμή σε στιγμή νακλείσουμε, έχει συγκέντρωση σε λίγο» /κοιταζόμαστε όλοι αστραπιαία, υπάλληλοι,πελάτες και σ' ένα κλάσμα δευτερολέπτουκαταλαβαίνουμε πως τα παλιά κόλπα είναιεντελώς άχρηστα / το κακό σπυρί έσπασεκαι δεν έχουμε πού να κρυφτούμε / κανονικάθα ήταν ένα ωραίο χειμωνιάτικο απόγευμα,έχει βρέξει και φυσάει ένας απαλός,αναζωογονητικός βοριάς, πεσμένα φύλλαδέντρων συνωστίζονται μουλιασμένα στηνάκρη του δρόμου / ο κόσμος προχωράεισχεδόν υπνωτισμένος / θα ήταν ωραία ναείχε στο Σύνταγμα μια μεγάλη προκυμαίασαν της Θεσσαλονίκης ή του Βόλου και νααγνάντευα τον απέραντο ορίζοντα με ταχέρια στο μπουφάν / αλλά στο Σύνταγμαέχει μια καθιστική διαμαρτυρία μεκεράκια, πανό και ματ από την πλευρά τηςΌθωνος / στην ημιδιαλυμένη Φιλελλήνωνπροσποιούμαι ότι δεν έχει συμβεί δα καικάτι το τόσο τρομερό / όταν έχεις δειπώς είναι η Στουρνάρη και η Τζώρτζ / αυτήη διάχυτη βία πάντως δεν μας είναι ξένη/ την υπομένουμε χρόνια τώρα και πολλέςφορές είμαστε εμείς οι ίδιοι που τηνπροκαλούμε / είμαστε η πόλη της βίας καιδεν το ξέραμε / βία με τα λόγια μας / βίαμε τα αυτοκίνητά μας / βία με τα μηχανάκιαμας / βία με τους αποκλεισμένους δρόμους/ βία με τις διαδηλώσεις των πενήνταανθρώπων που παραλύουν για ώρες τηνπόλη / βία με τις καταλήψεις / βία με ταάθλια σχολεία / βία με τα αδιάβαταπεζοδρόμια / βία με τα κλάξον / βία με τατσιγάρα στη μούρη σου / βία, βία, βία /στην πόλη που η βία περνιέται γιαεπανάσταση όλα επιτρέπονται / κι ανυπάρχει ένας λόγος που γίνονται όλααυτά, ίσως στο τέλος μάθουμε να σεβόμαστεο ένας τον άλλο.