Δύο μήνες μετά.

Μοιάζει λίγο αστείο / δύο μήνες αφότου γράφαμε σ' αυτήν εδώ τη στήλη για τα γεννητούρια των atenistas να 'μαστε στη σελίδα των atenistas στη LifO / μόνο οκτώ εβδομάδες μετά, ελάχιστος χρόνος, αλλά μοιάζει πολύ περισσότερος / εκείνο το Σάββατο, τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη, όταν έξι-επτά άτομα καθαρίσαμε το χωμάτινο πέρασμα του Αρείου Πάγου, μοιάζει να έγινε πριν πολλούς μήνες πίσω / και οι επτά έγιναν εκατό και κάτι μέσα σε οκτώ εβδομάδες / το περασμένο Σάββατο είχαμε αποφασίσει να καθαρίσουμε και να φυτέψουμε ένα παρατημένο οικόπεδο στη γωνία της οδού Ζήνωνος με τη Δεληγιώργη, φίσκα στο σκουπίδι / όταν μαζευτήκε ο κόσμος ήταν φανερό ότι πολλοί θα περισσεύαμε / γρήγορα εντοπίστηκε κι άλλη μια αστική χωματερή, δύο βήματα παρακάτω, πάνω στη Δεληγιώργη / τρεις ώρες μετά, ένα παιδί της γειτονιάς χοροπηδούσε πάνω στο φρέσκο χώμα / ο ιδιοκτήτης του γειτονικού ίντερνετ καφέ, Κούρδος από το Ιράκ, πότιζε τα φυτά μας, τα φυτά που διάλεξε ο Δημήτρης, γεωπόνος της ομάδας / η μαντάμ Λόλα είχε αφήσει για λίγο τους πελάτες της και παρακαλούσε να φυτέψουμε κοντά στο σπίτι που δουλεύει για να μπορεί να περιποιείται τα λουλούδια / τα παιδιά από το αραβικό γυράδικο μάς είχαν φέρει νωρίτερα κιβώτια με μπουκάλια νερά και χυμούς / χωρίς να τους το ζητήσει κανείς / κι εμείς στο τέλος, σκασμένοι από χαρά, τρώγαμε κάτι απίθανες κιμαδόπιτες στο ινδικό εστιατόριο στη Δεληγιώργη ανάμεσα στα δύο μεταμορφωμένα, πια, οικόπεδα / «δεν μπορούμε να σας ετοιμάσουμε κάτι περισσότερο, το απόγευμα έχουμε γάμο, Πακιστανός με Ελληνίδα» / ήμασταν ευτυχισμένοι, αλλά ο φίλος μας με το ινδικό όνομα που ξεχνάω τώρα δεν το ήξερε / ήμασταν ευτυχισμένοι για έναν λόγο που δεν το υποψιαζόμασταν όταν ξεκινούσαμε / η χαρά είναι πρώτα όχι γιατί «προσφέρεις» κάτι (μεγάλο ψέμα αυτό), αλλά επειδή περνάς τρεις-τέσσερις υπέροχες ώρες, κάνοντας κάτι πρώτα απ' όλα για τον εαυτό σου / μετά είναι ο υπέροχος κόσμος που γνωρίζεις / και το κέρδος μιας νέας συλλογικότητας που όσοι βγάζουμε φλύκταινες στην ιδέα της κομματικής ένταξης ή δράσης είχαμε πείσει τους εαυτούς μας ότι δεν είναι για 'μας / κι εκεί μέσα στην απλωμένη ζεστασιά του ινδικού ρεστοράν ο Τάσος ανακοίνωσε την επόμενη δράση μας / αυτό το Σάββατο, στις 8:30 το βράδυ, παραμονές των εκλογών, οι atenistas θα βρεθούν στην πλατεία Κοτζιά με ένα κερί στο χέρι για να δώσουν το μήνυμα στον επόμενο δήμαρχο, όποιος κι αν είναι αυτός, ότι ως εδώ με το βούλιαγμα του κέντρου / το φως των κεριών είναι ένας σιωπηλός συμβολισμός που μας θυμίζει πόσο σκοτάδι απλώθηκε σε τόσες γειτονιές / πόσες ψυχές μαράθηκαν ή έσβησαν / πόσες δουλειές χάθηκαν / πόσα μαγαζιά έκλεισαν / και πόσο αδιανόητα λίγοι αποδείχθηκαν όσοι έχουν ευθύνη για το κατάντημα του κέντρο της πόλης.