Ένας ακόμα μπερδεμένος Αθηναίος

Την περασμένη Παρασκευή μού πήραν τις πινακίδες / όχι μόνο εμένα αλλά και όσων άλλων αυτοκινήτων είχαμε παρκάρει παράνομα στην αρχή της οδού Πεσμαζόγλου, έξω από την έδρα της Alpha Bank, ανάμεσα σε Πανεπιστημίου και Σταδίου / στην αρχή δεν είχα πάρει χαμπάρι τις πινακίδες / πρόσεξα τις κλήσεις, ελπίζοντας κρυφά ότι θα ήταν κάποιο προεκλογικό έντυπο / αν είναι προεκλογικό και δεν είναι κλήση, υποσχέθηκα σιωπηλά στον εαυτό μου, θα ψηφίσεις το κόμμα του φυλλαδίου / τόσο φτηνά πουλιέμαι για 80 ευρώ ή έστω για 40, αν πας και τα σκάσεις μέσα σε 10 μέρες, νομίζω / τελικά ήταν κλήση, οπότε τουλάχιστον θα ψηφίσω αυτόν που είχα αποφασίσει, και μάλιστα εκείνη την ημέρα / αλλά το θέμα δεν είναι αυτό / προσπάθησα με όση ψυχραιμία έχεις όταν προσπαθείς να χωνέψεις την αφαίρεση των πινακίδων σου να καταλάβω γιατί τα όργανα της Τροχαίας αποφάσισαν να μην περιοριστούν στην απολύτως κατανοητή κλήση, αλλά πήγαν ένα βήμα παραπέρα / δεν γνωρίζω τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας απ’ έξω, αλλά εικάζω ότι η αφαίρεση πινακίδων επιβάλλεται όταν η παράβαση είναι χοντρή / ας πούμε, ξέρω ότι παίρνουν πινακίδες συστηματικά στην οδό Αμερικής, γιατί αν παρκάρεις στο τμήμα ανάμεσα σε Πανεπιστημίου και Ακαδημίας αχρηστεύεις τη μία από τις δύο λωρίδες κι έτσι προκαλείς τρελό μποτιλιάρισμα / γιατί όμως στην Πεσμαζόγλου, στις 10:30 η ώρα το βράδυ, από τη στιγμή που σε ένα τμήμα του δρόμου στο συγκεκριμένο σημείο επιτρέπεται η στάση και η στάθμευση αυτοκινήτων της Alpha Bank και η συμμόρφωσή σου με τον νόμο δεν είναι ότι απελευθερώνει οδόστρωμα για περισσότερα οχήματα που κατευθύνονται από Πανεπιστημίου προς Σταδίου / γιατί, λοιπόν, μας πήραν τις πινακίδες; / γιατί εξάντλησαν την αυστηρότητά τους σε μία παράβαση μικρής κλίμακας, ενώ ξέρουμε πολύ καλά ότι πολύ πιο καραμπινάτες, που έχουν επίπτωση στην κυκλοφορία πεζών, ηλικιωμένων και ατόμων με ειδικές ανάγκες, παραμένουν συχνά ατιμώρητες; / αυτό είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα και κατ’ επέκτασιν και στην Αθήνα με την Αστυνομία / η απουσία μιας σταθερής πολιτικής μας μπερδεύει και μας κάνει να μην τους σεβόμαστε / αν ήξερα ότι η Τροχαία παίρνει πινακίδες στο άψε-σβήσε αν παρκάρεις παράνομα ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ στο κέντρο της Αθήνας, δεν υπήρχε καμία περίπτωση (πρώτον) να κατεβάσω αμάξι στο κέντρο και (δεύτερον) να μπω στη διαδικασία να γράφω αυτά που γράφω σήμερα, γιατί και η κλήση και η αφαίρεση πινακίδων πονάει / αν ήξερα, αν ξέραμε ότι η Αστυνομία έχει μια στάνταρ πολιτική στο θέμα της παράνομης στάθμευσης, δεν θα υπήρχε σήμερα το θέαμα των κατά τα άλλα πεζόδρομων ανάμεσα σε Σύνταγμα και Αθηνάς, που Παρασκευές και Σάββατα μετατρέπονται σε υπαίθρια δωρεάν πάρκινγκ / ποιος Αθηναίος θα ξαναπάρκαρε σε πεζόδρομο ή πάνω σε πεζοδρόμιο αν ήξερε ότι στα επόμενα δέκα λεπτά θα έτρωγε χοντρό πρόστιμο και οι πινακίδες του θα έκαναν φτερά στο άψε-σβήσε; / αλλά στην Αθήνα μεγαλώσαμε χωρίς κανόνες, με μέτρα που φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν, νόμους που εφαρμόζονται και δεν εφαρμόζονται, ανάλογα με τα κέφια των αρμοδίων, των οργάνων, του τάδε υπουργού / πολύ θα ήθελα η κυβέρνηση που θα προκύψει την Κυριακή (αν προκύψει) ν’ αρχίσει να μας ξεμπερδεύει λιγάκι / γιατί λίγο χαζέψαμε σ’ αυτήν τη Μεταπολίτευση του μπάχαλου, που όλο τελειώνει κι όλο εδώ είναι, σαν τον Λάζαρο.