Μένω στον Διόνυσο. Συγκεκριμένα, η περιοχή ονομάζεται «Αναγέννηση Διονύσου» γιατί είναι η πλαγιά ακριβώς στα σύνορα της Εκάλης και του Διονύσου. Είναι μια πολύ ήσυχη και ήρεμη γειτονιά, με φαρδείς δρόμους και πάρα πολύ πράσινο τριγύρω. Υπάρχουν κυρίως μονοκατοικίες και πολλά όμορφα σημεία με καταπληκτική θέα.
• Ο οικισμός Διονύσου δημιουργήθηκε κατά το τέλος του 19ου αιώνα ως τόπος διαμονής όσων εργάζονταν στα γειτονικά λατομεία μαρμάρου του Πεντελικού Όρους. Ονομάστηκε «Διόνυσος» από τον αρχαίο ναό του Διονύσου, τα ερείπια του οποίου βρίσκονται εδώ. Η περιοχή ωστόσο είναι πλούσια σε μύθους. Λέγεται ότι εδώ γεννήθηκε ο Θέσπης και ιδρύθηκε το πρώτο θέατρο. Επίσης, εδώ φιλοξενήθηκε ο Διόνυσος και δίδαξε την καλλιέργεια του αμπελιού.
• Αρχικά μέναμε στο Γαλάτσι, μια γειτονιά που επίσης αγαπώ πολύ, γιατί εκεί γεννήθηκα και έζησα την παιδική μου ηλικία. Στον Διόνυσο μετακομίσαμε οικογενειακώς το καλοκαίρι του 1999.
Αν είχα τη δυνατότητα, θα έκανα copy paste την περιοχή λίγο πιο κοντά στο κέντρο της Αθήνας.
• Ο πατέρας μου σε νεαρή ηλικία είχε αγοράσει εκεί ένα οικόπεδο και αργότερα, σιγά-σιγά, ξεκίνησαν με τη μητέρα μου να χτίζουν ένα σπίτι με σκοπό να μετακομίσουμε σε αυτό. Όταν ήρθε εκείνη η στιγμή, ούσα έφηβη, ακολούθησα και τώρα πια επιλέγω να μένω εκεί γιατί η ηρεμία του μέρους είναι ανακουφιστική και μου δίνει τη δυνατότητα να ξεφεύγω από τους ταχείς ρυθμούς του κέντρου και της καθημερινότητάς μου. Είναι κάτι που το έχω ανάγκη και χαίρομαι που μπορώ να το απολαμβάνω.
• Παίρνοντας την ανηφόρα που ξεκινά από το τέλος του δρόμου μου φτάνεις στο χαρακτηριστικό μικρό κάτασπρο εκκλησάκι της γειτονιάς που ονομάζεται «Γέννηση της Θεοτόκου». Έχει έναν μεγάλο πλακόστρωτο περίβολο και γύρω-γύρω μεγάλα δέντρα και παγκάκια. Κάθε 8 του Σεπτέμβρη το εκκλησάκι μας γιορτάζει και είναι κάτι σαν μάζωξη της γειτονιάς. Γεμίζουμε τραπεζάκια το προαύλιο της εκκλησίας, καθένας φέρνει φαγητό από το σπίτι και στήνεται μια μεγάλη γιορτή.
• Ακριβώς πάνω από το εκκλησάκι υπάρχει μια όμορφη μικρή παιδική χαρά. Εκεί είναι το ησυχαστήριό μου. Αγαπώ να περπατώ από το σπίτι μου ως εκεί. Συνήθως κάνω αυτό τον περίπατο το σούρουπο, που είναι η αγαπημένη μου ώρα. Πολύ σπάνια θα βρω κάποιον εκεί και γι' αυτό πηγαίνω όταν θέλω να απομονωθώ και να γαληνέψω.
• Η γειτονιά μου έχει κυρίως σπίτια, αλλά σε πολύ κοντινή απόσταση μπορώ να βρεθώ στα αγαπημένα μου μαγαζιά. Θα περάσω μια βόλτα από το γκρι μαγαζάκι με τα βοτάνια που βρίσκεται στην πλατεία της Δροσιάς και είναι γεμάτο με τα χρώματα και τα αρώματα της φύσης. Θα μπω στο αγαπημένο μου φαρμακείο, στην Άνοιξη, που μοιάζει περισσότερο με σούπερ μάρκετ και όλοι οι υπάλληλοι είναι πάντα πολύ χαμογελαστοί. Και θα πάω στο στέκι μου, το Choko, που βρίσκεται λίγο πριν από την πλατεία της Σταμάτας, για να πιω τον καφέ μου. Είναι ήσυχο, ζεστό, φιλόξενο και το πιο ωραίο απ' όλα είναι ότι του ταιριάζουν όλες οι εποχές.
• Το πιο ωραίο σημείο για να καταλάβει κάποιος αυτήν τη γειτονιά είναι οι παρυφές του βουνού που βρίσκεται τρεις δρόμους πάνω από το σπίτι μου. Υπάρχει μονοπάτι που σε οδηγεί στο πιο ψηλό σημείο και από κει μπορείς να δεις το σχήμα και το χρώμα όλης της γειτονιάς.
• Στον Διόνυσο υπάρχουν τα χαλάσματα του πρώτου αστικού σιδηροδρόμου που λεγόταν «Θηρίο» και έκανε τη διαδρομή Κηφισιά - Νέα Ερυθραία - Εκάλη - Διόνυσος. Η διαδρομή καταργήθηκε πριν από πενήντα χρόνια και σ' αυτό τον όμορφο χώρο τα τελευταία χρόνια διοργανώνονται κάθε χρόνο από τον πολιτιστικό οργανισμό του δήμου πολιτιστικές εκδηλώσεις, «Τα Διονύσια».
• Το πιο περίεργο και ταυτόχρονα αστείο για τη γειτονιά μου είναι ότι πάρα πολύ συχνά κόβεται το νερό απροειδοποίητα. Δεν γνωρίζει κανένας γιατί συμβαίνει αυτό και δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιος από την οικογένεια θα βρεθεί στο μπάνιο γεμάτος σαπουνάδες, πράγμα που μας κάνει να γελάμε πολύ.
• Στις μονοκατοικίες της γειτονιάς είναι δύσκολο να δεις γκράφιτι, αλλά πολύ κοντά στην Κηφισιά, πάνω σε έναν τοίχο, υπάρχει ζωγραφισμένη μια τεράστια γάτα. Είναι από τα πιο ωραία γκράφιτι που έχω δει τελευταία.
• Το πιο δυσάρεστο γεγονός που έχω βιώσει ήταν όταν ο διπλανός μας έκοψε ένα τεράστιο πεύκο που βρισκόταν ανάμεσα στο σπίτι του και στο σπίτι μας. Ακόμα στενοχωριέμαι όταν το σκέφτομαι.
• Στον Διόνυσο υπήρχε μέχρι πριν από μερικά χρόνια ένας καταρράκτης και δίπλα του το αρχαίο σπήλαιο του Διονύσου, το οποίο βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από το σπίτι μου, στην περιοχή που ονομάζεται Ραπεντώσα. Είναι άγνωστο στον πολύ κόσμο επειδή δεν αναφέρεται σε κανένα αρχαίο ή νέο σύγγραμα, αν και υπάρχουν ενδείξεις λατρευτικής χρήσης του από την αρχαιότητα.
• Έχω έναν γείτονα, τον Μάκη, που δεν ησυχάζει ποτέ, αφού έχει την εμμονή να γκρεμίζει και να ξαναχτίζει πράγματα στο σπίτι του. Κάθε φορά που περνάω τον βλέπω να γκρεμίζει παράθυρα, να βάζει ή να βγάζει κάγκελα... Κάθε μέρα κάτι θα φτιάξει και την επομένη θα το χαλάσει.
• Αν είχα τη δυνατότητα, θα έκανα copy paste την περιοχή λίγο πιο κοντά στο κέντρο της Αθήνας.
• Την άνοιξη η γειτονιά μου μεταμορφώνεται λόγω της πυκνής βλάστησης, γι' αυτό θα της ταίριαζε πολύ το τραγούδι «Άνοιξη» του Θοδωρή Κοτονιά.
Info:
Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε η τρίτη δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Ερωτογραφία» και περιλαμβάνει τραγούδια που κινούνται σε έντεχνο και πιο λαϊκό ύφος, ενώ δεν λείπουν και οι ήσυχες μπαλάντες. Επίσης, αυτή την περίοδο, παρέα με τον Θοδωρή Κοτονιά ετοιμάζουμε την παραστάση που θα παρουσιάσουμε στον Σταυρό του Νότου τις Παρασκευές 20 και 27 Οκτωβρίου, 3 και 10 Νοεμβρίου. Στη συνέχεια θα ταξιδέψουμε αυτήν την παράσταση και εκτός Αθηνών. Παράλληλα, παρέα με τον στενό μου συνεργάτη Μάριο Μούρμουρα ηχογραφούμε μια καινούργια μουσική ιδέα που θα παρουσιάσουμε σύντομα.
