Εδώ και λίγο καιρό μένω στου Παπάγου, σε μια παλιά μονοκατοικία με κήπο. Βρίσκεται σε ένα καταπράσινο αδιέξοδο. Απέναντί μου έχω ένα μοναχικό σπίτι, γερασμένο και γοητευτικό. Εξ αριστερών ένας πολύ προκομμένος κύριος κάνει όλη μέρα μερεμέτια στο δικό του, που έχει το χρώμα της ελιάς. Στα δεξιά απλώνεται ο λόγος που βρίσκομαι σε αυτό το σπίτι, ένα μικρό δάσος ακριβώς έξω απ' την πόρτα μου.
• Το μονοπάτι ξεκινάει από την αυλόπορτα και τα σκυλιά βγαίνουν στο δάσος σαν να πρόκειται για την προέκταση του κήπου μας. Κάθομαι στη στριφογυριστή, μεταλλική σκάλα που μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια, αγναντεύω το πράσινο και τον ήλιο, ακούω τα πουλιά και νιώθω αγαλλίαση.
• Πέρασα όλη μου τη ζωή στον Βύρωνα. Εκεί γεννήθηκα, εκεί μεγάλωσα, στα όρια με το Παγκράτι. Αυτή ήταν πάντοτε η γειτονιά μου, δυο βήματα από το κέντρο. Δεν οδηγούσα καν. Και ξαφνικά, τα δύο τελευταία χρόνια, μετακόμισα πρώτα στον Άλιμο και τώρα στου Παπάγου. Η ζωή μου αλλάζει, όπως οι γειτονιές. Πηγαίνω σε «άγνωστες» περιοχές.
Πάρα πολύ σημαντικό για μένα είναι ότι διαθέτει ειδικά διαμορφωμένο χώρο για την αναψυχή σκύλων. Έχω βρεθεί σε δήμους με υπέροχες εγκαταστάσεις για οικογένειες κι εμείς που έχουμε «παιδιά» λούτρινα τετράποδα τις κοιτάμε σαν φτωχοί συγγενείς.
• Αναζητούσα ένα σπίτι που να μπορεί να στεγάσει δύο ανθρώπους, δύο σκυλιά και τρεις γάτες. Σε μια ήσυχη γειτονιά, όχι πολύ μακριά από το κέντρο, όχι πολύ ακριβά. Τα κριτήρια ήταν σύνθετα και αλληλοσυγκρουόμενα. Έτσι, βρεθήκαμε στου Παπάγου τυχαία. Για τα παιδιά το έκανα, που λένε. Μέσα στα πάρκα και στα δασύλλια η αγέλη είναι ευτυχισμένη.
• Αλλά κι εγώ θέλω το σπίτι να είναι ησυχαστήριο. Θέλω να αποσύρομαι εκεί. Δεν θέλω φασαρία. Δεν θέλω γνωστούς. Θέλω στις τρεις το πρωί να πάρω τον σκύλο και να βγω στον δρόμο να περπατήσω μ' ένα τρύπιο φανελάκι. Και δεν το μπορώ το διαμέρισμα. Νομίζω ότι θα με πλακώσει το ταβάνι.
• Η περιοχή του Παπάγου βρίσκεται στους πρόποδες του Υμηττού, που είναι ένα πανέμορφο βουνό με υπέροχα μονοπάτια. Ουσιαστικά, έχει τα πολύτιμα προνόμια μιας γειτονιάς δίπλα στη φύση και κοντά στο κέντρο. Συναντώ ανθρώπους που τρέχουν κάθε μέρα στους δρόμους του Παπάγου και το βρίσκω πολύ αναζωογονητικό. Κι ας ξέρω ότι θα τους κοιτάζω πάντα οδηγώντας.
• Κάθε βράδυ πηγαίνω στο δασάκι δίπλα στο ρέμα που έχει φοβερή δροσιά. Γενικά, η περιοχή έχει υπέροχο κλίμα. Βγάζω τα σκυλιά και οι γάτες μάς παίρνουν πάντα από πίσω νιαουρίζοντας. Και φαγητό να τους βάλω το αφήνουν κι έρχονται στη βόλτα. Τρέχουν τα σκυλιά κι αυτές κάθονται στα παγκάκια και κουτσομπολεύουν.
• Ένα βράδυ συναντήσαμε μια αλεπού. Χάρηκα τόσο πολύ! Δεν το πίστευα ότι έβλεπα αλεπού μες στην Αθήνα, ένιωσα περήφανη που ζω εδώ. Μετά σκέφτηκα πώς μπορεί να έφτασε η αλεπού στου Παπάγου, ότι το δάσος έχει καεί, ότι δεν βρίσκει τροφή κι έφτασε η δόλια ως εδώ, και στενοχωρήθηκα. Φέτος ελπίζω να χιονίσει, να το στρώσει, ν' αποκλειστώ στο σπιτάκι μου και να κοιτάζω τη φωτιά στο τζάκι.
• Σήμα κατατεθέν είναι σίγουρα το πάρκο με τα πλακόστρωτα δρομάκια. Εκεί βρίσκεται το Κηποθέατρο, αναψυκτήριο, τεχνητή λίμνη, χώροι για πικ-νικ, γήπεδα. Το καλοκαίρι γίνονται πάρα πολύ ωραίες δραστηριότητες. Επίσης, πάρα πολύ σημαντικό για μένα είναι ότι διαθέτει ειδικά διαμορφωμένο χώρο για την αναψυχή σκύλων. Έχω βρεθεί σε δήμους με υπέροχες εγκαταστάσεις για οικογένειες κι εμείς που έχουμε «παιδιά» λούτρινα τετράποδα τις κοιτάμε σαν φτωχοί συγγενείς. Στο σκυλοπάρκο επίσης έκανα τις πρώτες μου γνωριμίες με τους φιλόζωους γείτονες. Βόλτα τα σκυλιά και μετά ποτά. Ποιότητα ζωής δηλαδή.
• Στου Παπάγου υπάρχουν 18 πάρκα και άλση, 13 πλατείες, περί τα 14 ιστορικά μνημεία. Όρεξη να 'χεις δηλαδή να ονειροπολείς και να ερωτεύεσαι κάτω από παχιές σκιές.
• Ο Παπάγος είναι γενικά πολύ ήσυχη γειτονιά. Υπάρχουν θησαυροί στα σύνορα με τους γειτονικούς δήμους που είναι γεμάτοι ζωή. Επίσης, μπορείς να απολαύσεις πολύ καλό φαγητό. Προσωπικά, κάνω μια επίπονη και συστηματική πολυετή έρευνα για τα μπεργκεράδικα των Αθηνών και εδώ γύρω ανακάλυψα κάποια κορυφαία. Μπορώ να σας δώσω ονόματα και διευθύνσεις. Αν και θα είστε τυχεροί να ΜΗΝ τα γνωρίσετε.
• Το διπλανό σπίτι φαινόταν εγκαταλελειμμένο. Προσπαθούσα να φανταστώ το εσωτερικό του και ονειρευόμουν ότι μια μέρα θα το έκανα δικό μου. Σκεφτόμουν να μπούμε μέσα ένα βράδυ με τους φίλους μας και να το εξερευνήσουμε. Άρχισα να το οργανώνω στο μυαλό μου. Σχεδίαζα μάλιστα να κάνουμε και μια πλάκα στον φίλο μας τον Νίκο που είναι λίγο φοβιτσιάρης. Ένα πρωί βλέπω μια κυρία με λευκά μαλλιά που έσερνε ένα καροτσάκι λαϊκής να μπαίνει στο σπίτι. Έμεινα άφωνη. Πρόσεξα μια λευκή κουρτίνα σε ένα από τα παράθυρα. Η γυναίκα αυτή ζούσε εκεί κι εγώ δεν την είχα δει ποτέ, για μήνες. Δεν έχουμε ανταλλάξει ούτε λέξη, αλλά είναι η αγαπημένη μου γειτόνισσα. Ή μήπως είναι της φαντασίας μου;
• Θα ήθελα να αλλάξω την αβάσταχτη πρωινή κίνηση στην Κατεχάκη και στη Μεσογείων. Αλλά πια δεν προσπαθώ ν' αλλάξω κανέναν και τίποτα. Ασκούμαι στην αποδοχή!
Ιnfo:
Αυτό τον καιρό η Τζένη Θεωνά συμμετέχει στην παράσταση «Fool for Love» στο θέατρο Άλμα σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου και στην παράσταση «Charlie Chaplin» στο θέατρο Ακροπόλ. Επίσης, παίζει στο «Success Story», την καινούργια ταινία του Ν. Περάκη, και στο «Saison Morte» του Θανάση Τότσικα που θα κάνει πρεμιέρα σε λίγο καιρό.
σχόλια