Κουνούπια
Ποιος ξέρει, στ' αλήθεια, τι ακριβώς συμβαίνει με τα κουνούπια; Ψέκασαν, δεν ψέκασαν, φταίει η κλιματική αλλαγή, τα φυτά σου στο μπαλκόνι; Το μόνο σίγουρο είναι πως η καθημερινή αύξηση των κρουσμάτων του ιού του Δυτικού Νείλου, σε συνδυασμό με το καθημερινό πάρτι που κάνουν τα ασπρόμαυρα κουνούπια-τίγρεις στο κορμί σου, είναι η τέλεια συνταγή για να πανικοβάλει ακόμα και τους πιο ψύχραιμους. Κι αν τη γλιτώσεις από τα κουνούπια-τίγρεις, θα τη βρεις μάλλον από τις αναθυμιάσεις των εντομοκτόνων-φιδακίων(!), είτε των δικών σου είτε της υπόλοιπης γειτονιάς που πλέον λιβανίζει σε ρυθμούς και συχνότητα πασχαλινού εκκλησιασμού. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον σε ένα γερό, παγωμένο χειμώνα ή έναν γερό ψεκασμό από τους υπευθύνους
Ηχορρύπανση
Δεν λέει να σταματήσει με τίποτα η ηχορρύπανση στην Ερμού. Όποιος και ό,τι ώρα θέλει παίρνει ένα μουσικό όργανο –με το ηχείο του βεβαίως– και αρχίζει να παίζει τη δική του μουσική στον πεζόδρομο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, όμως, να δημιουργείται ένας ενοχλητικός θόρυβος από διαφορετικές μουσικές και φωνές που μπλέκονται η μία με την άλλη, ο οποίος κάθε άλλο παρά ευχαριστεί τον περιπατητή του πιο εμπορικού δρόμου της πόλης.
Η κατάσταση στο μετρό
Μπορεί οι γραμμές του μετρό να επεκτείνονται, όμως τον τελευταίο χρόνο οι ήδη υπάρχουσες υπολειτουργούν εμφανέστατα. Καθημερινές και σε ώρες αιχμής ο χρόνος αναμονής ξεπερνάει τα πέντε λεπτά, με αποτέλεσμα να συνωστιζόμαστε στις αποβάθρες και να αργούμε στις δουλειές μας. Οι κλοπές πάνε κι έρχονται, μαζί με τους συρμούς. Το νέο σύστημα με τις πύλες εγκατέστησε επίσης έναν μόνιμο εκνευρισμό και ένα συνεχές σπρώξιμο για το ποιος θα περάσει πρώτος. Κερασάκι στην τούρτα δε οι κατ' εξακολούθηση 10λεπτοι εγκλωβισμοί μας στις σκοτεινές, δίχως ίχνος εξαερισμού σήραγγες της Αθήνας.
