«Η Αθήνα είναι περισσότερο άνθρωπος παρά πόλη. Έχει μια ισχυρή προσωπικότητα που άλλοτε είναι αξιολάτρευτη, άλλοτε σαρωτική», λέει η διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, στους Financial Times.
«Το να μιλάς για την Αθήνα είναι λίγο σαν να πηγαίνεις σε σύμβουλο γάμου: σου θυμίζει τους λόγους για τους οποίους ερωτεύτηκες αυτό το τρελό πλάσμα. Μου αρέσει που είναι ένα μέρος περισσότερο ενδιαφέρον παρά όμορφο, μια πόλη που συνεχώς αλλάζει», εξηγεί.
Εν είδει άτυπου οδηγού πόλης, σταχυολογεί στη συνέχεια όλα όσα αξίζουν την προσοχή όποιου βρεθεί στην Αθήνα αυτό τον καιρό, ξεκινώντας με την έκθεση «Plásmata» στο Πεδίον του Άρεως.
«Το Πεδίον του Άρεως δεν είναι τουριστικός προορισμός, οπότε θα δείτε ανθρώπους να προσεύχονται προς τη Μέκκα, να κάνουν γιόγκα ή να καπνίζουν – ανθρώπους που ζουν εκεί από τη δεκαετία του '60. Αλλά αυτή τη στιγμή θα δείτε επίσης έναν τεράστιο κόκκινο πλανήτη, ένα φωτεινό γλυπτό του Ισπανού καλλιτέχνη SpY», σημειώνει.
Η κ. Παναγιωτάκου αναφέρει στο άρθρο πως στην Αθήνα λατρεύει το γεγονός ότι έχει πραγματικές γειτονιές. «Αν ανέβεις με το τελεφερίκ στον Λυκαβηττό, παίρνεις μια καλή γεύση της πόλης και των αντιφάσεών της – τα αρχαία ερείπια αλλά και τις άσχημες πολυκατοικίες. Νομίζω ότι μένω στην καλύτερη περιοχή, στο Μετς. Είναι στο κέντρο, αλλά κρυμμένο, δίπλα στο Καλλιμάρμαρο. Έχει μια boho ατμόσφαιρα και μπορείς να κάτσεις στο καφέ Odeon και απλά να απολαύσεις τον κόσμο που περνάει από εκεί. Όταν όμως περπατάς στην Αθήνα, αρχίζεις να καταλαβαίνεις όλα τα στρώματα του χρόνου κάτω από τα πόδια σου. Υπάρχουν ελάχιστες πόλεις στον κόσμο που κατοικούνται για περισσότερα από 3.000 χρόνια. Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, δίπλα στο Πεδίον του Άρεως, διαθέτει απίστευτες συλλογές, ωστόσο όλοι προτιμούν το Μουσείο της Ακρόπολης».
Βέβαια η κ. Παναγιωτάκου κρίνει μια επίσκεψη στην Ακρόπολη απολύτως απαραίτητη, σημειώνοντας πως το Ίδρυμα Ωνάση είναι πολύ περήφανο που συνέβαλε στο να γίνει η Ακρόπολη πιο εύκολα προσβάσιμη, με τον νέο, σύγχρονο ανελκυστήρα πλαγιάς.
Στη συνέχεια, προτείνει τα ξενοδοχεία Perianth και Μεγάλη Βρετανία για καλή θέα προς το αθηναϊκό τοπόσημο.
«Για κουβέντα με τους φίλους μου, πηγαίνω στο μπαρ Galaxy. Εδώ και 50 χρόνια, ο κύριος Γιάννης βρίσκεται πίσω από το μπαρ, ακούει όλες τις συζητήσεις της Αθήνας και δεν λέει ποτέ κουβέντα. Αυτό είναι το μέρος μου, εδώ έχω κάνει τα καλύτερα λάθη μου», αναφέρει μεταξύ άλλων.
Στη κατηγορία του φαγητού η Αφροδίτη Παναγιωτάκου επιλέγει ως αγαπημένο της εστιατόριο τις Σεϋχέλλες, στη γειτονιά του Κεραμεικού. Η συμβουλή της; «Απλά παραγγείλετε όλο το μενού και βάλτε τα όλα στη μέση για να τα μοιραστείτε, και μετά περιπλανηθείτε στην πλατεία Αυδή, όπου υπάρχει ένα τεράστιο δημόσιο έργο τέχνης, ανάθεση του Ιδρύματος Ωνάση: μια τοιχογραφία του Ηλία Παπαηλιάκη με τίτλο "Το φιλί"».
Και, φυσικά, δεν θα μπορούσε να παραλείψει τα θερινά σινεμά, μια βόλτα για ψώνια στην πόλη αλλά και μια στάση για φαγητό στα εστιατόρια του κέντρου.
«Στη διάρκεια του καλοκαιριού, οι υπαίθριοι κινηματογράφοι της πόλης, όπως η Ριβιέρα στα Εξάρχεια, έχουν κάτι ρομαντικό. Και για ψώνια λατρεύω τα μικρά καταστήματα χονδρικής γύρω από την ψαραγορά και την κρεαταγορά της οδού Αθηνάς, όπου μπορείς να βρεις αντικείμενα που κατασκευάζονται όντως στην Ελλάδα, όπως ένα μοναδικό μπουκάλι ελαιόλαδου ή ένα εξαιρετικό μαχαίρι ψωμιού. Υπάρχουν επίσης πολλά μικρά εστιατόρια γύρω από τις αγορές – το καλύτερο είναι το Δίπορτο. Δεν υπάρχει μενού, τρως ό,τι σερβίρεται εκείνη την ημέρα. Η μόνη φορά που κλείνει είναι τον Νοέμβριο, όταν ο ιδιοκτήτης επιστρέφει στο χωριό του για να φτιάξει τσίπουρο, που είναι κάτι σαν ελληνική γκράπα, κάτι που πρέπει να δοκιμάσετε στην Αθήνα», τονίζει.
Επιπλέον, συστήνει μερικούς ντόπιους σχεδιαστές κοσμημάτων, όπως οι Lito, Νίκος Κούλης, Ιλεάνα Μακρή και Γιάννης Σεργάκης: «Όλοι τους κάνουν πολύ διαφορετικές δουλειές, αλλά συνδυάζουν το κοσμοπολίτικο με το ελληνικό στοιχείο», εξηγεί.
Όσο για την καλλιτεχνική σκηνή της Αθήνας, τη χαρακτηρίζει «συναρπαστική». «Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης είναι ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης, και υπάρχουν πολλές γκαλερί που μου αρέσουν, όπως οι The Breeder, PET Projects, Eleftheria Tseliou, Rodeo και Carwan. Αλλά και μόνο η βόλτα σε περιοχές όπως ο Νέος Κόσμος ή το Μετς μπορεί να οδηγήσει σε συζητήσεις με καλλιτέχνες. Πιθανότατα θα καταλήξεις στο εργαστήριό τους στις δύο το πρωί, μιλώντας για τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή».
Η κ. Παναγιωτάκου κλείνει την περιήγησή της στα αγαπημένα της σημεία της Αθήνας αναφέροντας πως του χρόνου θα λειτουργήσει ένας νέος χώρος του Onassis Culture, σχεδιασμένος από τον Yinka Ilori, στον οποίο θα συναντιούνται η μόδα, η τέχνη, η βιοτεχνολογία και το νιτζάιν. «Θα είναι ένας χώρος για τα πράγματα που κάνουν την καθημερινότητα πιο ανθρώπινη: το φαγητό, τα ποτά, η μουσική, τέχνη. Η Αθήνα θα είναι πιο ενδιαφέρουσα από ποτέ».
