Νέα λάθη ομολογούν οι ειδικοί του ΔΝΤ στις θεωρίες της λιτότητας τις οποίες εφαρμόζουν στα χρεωμένα κράτη. Σύμφωνα με τη γαλλική Le Figaro, "η ομολογία έγινε όταν κλιμακώθηκε εκ νέου αυτές τις μέρες η αντιδικία ανάμεσα στους "θεωρητικούς" της λιτότητας του ΔΝΤ και σε αυτούς που τους καταλογίζουν λάθη στους υπολογισμούς».
Συγκεκριμένα, όπως αναδημοσιεύει το imerisia.gr καθηγητές οικονομίας στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, η Κάρμεν Ράινχαρτ και ο Κένεθ Ρόγκοφ κατείχαν στο παρελθόν υψηλές θέσεις στο ταμείο, για λογαριασμό του οποίου εκπόνησαν το 2010 την διαβόητη πλέον μελέτη τους για τα αποτελέσματα των πολιτικών λιτότητας.
Την πρώτη κριτική στη μελέτη τη δέχτηκαν τα δύο στελέχη του ΔΝΤ από το νομπελίστα οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν ο οποίος μάλιστα έκανε λόγο για το "φιάσκο των Ράινχαρτ-Ρόγκοφ".
Τώρα, σε μελέτη που δόθηκε στη δημοσιότητα, τρεις ερευνητές του πανεπιστήμιου της Μασαχουσέτης εξηγούν πώς προέκυψαν τα βασικά λάθη.
Οι Τόμας Χέρντον, Μάικλ Ας και Ρόμπερτ Πόλιν ανέφεραν στην μελέτη τους, στο πλαίσιο της οποίας ζήτησαν — και έλαβαν — από τους Ράινχαρτ και Ρόγκοφ το λογιστικό φύλλο και τα δεδομένα που χρησιμοποίησαν, ότι υπήρξαν σφάλματα, παραλείψεις και αποκλεισμοί που οδήγησαν σε στρεβλά αποτελέσματα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές τα κύρια λάθη είναι τρία: Οι Ράινχαρτ και Ρόγκοφ αφαίρεσαν επιλεκτικά χρονιές με υψηλά χρέη και μέσο ρυθμό ανάπτυξης, χρησιμοποίησαν μια συζητήσιμη μέθοδο για να κατατάξουν τα κράτη και ακόμη, μοιάζει να υπάρχει ένα λάθος στην μέθοδο αυτή, που αποκλείει τις χώρες με υψηλά χρέη που όμως διατηρούν έναν μέσο αναπτυξιακό ρυθμό.
Και τα τρία αυτά προβλήματα προκαταλαμβάνουν τα αποτελέσματα των υπολογισμών των Ράινχαρτ-Ρόγκοφ και τείνουν να επιβεβαιώνουν το εκ των προτέρων συμπέρασμά τους.
Με βάση τα προβλήματα αυτά, έμειναν έξω από τους υπολογισμούς πέντε χώρες: η Αυστραλία, η Αυστρία, το Βέλγιο, ο Καναδάς και η Δανία.
Το ΔΝΤ υποστήριξε ότι γενικά στις χώρες με λόγο χρέους προς ΑΕΠ που υπερβαίνει το 90%, το ποσοστό ανάπτυξης είναι αρνητικό (-0,1%) ενώ εάν γινόταν σωστά ο υπολογισμός, θα φαινόταν πως στην πραγματικότητα το μέσο ποσοστό ανάπτυξης των χωρών αυτών ήταν 2,2%.
Η επισήμανση των λαθών αυτών, ανάγκασε τους δύο εμπνευστές της «συνταγής» να δώσουν απάντηση, παραδεχόμενοι ότι η εργασία τους περιείχε ορισμένα "σφάλματα", επέμειναν όμως ότι "το κεντρικό συμπέρασμα" της έρευνάς τους συνεχίζει να ισχύει.
"Μας προβληματίζει η διαπίστωση ότι υπάρχει ένα τέτοιο σφάλμα (. . .), παρά την προσπάθειά μας να είμαστε προσεκτικοί", ανέφεραν στην ανακοίνωσή τους.
Η Φιγκαρό διερωτάται πως είναι δυνατόν "το αίμα, ο ιδρώτας και τα δάκρυα που έχουν χυθεί από μεγάλη μερίδα των λαών της Δύσης να οφείλονται σε μια αδεξιότητα, στην κακή χρήση ενός λογιστικού φύλλου".
σχόλια