Σύμφωνα με τα στοιχεία του IMD (Institute for Management Development) η ανταγωνιστική θέση της Ελλάδας κατά το 2015 σημείωσε υποχώρηση κατά έξι 6 θέσεις και φέτος κατατάσσεται στην 56η θέση μεταξύ 61 χωρών από την 50η την οποία κατείχε κατά την περσινή χρονιά.
Τα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν χθες και η συνολική αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας με όρους ανταγωνιστικότητας, αφορούν τις επιδόσεις της χώρας μας κατά την προηγούμενη χρονιά, δηλαδή το 2015.
Για την εξαγωγή της συνολικής θέσης μιας χώρας στη διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας λαμβάνονται υπόψη τέσσερις μεγάλες ομάδες παραγόντων: η «Οικονομική Αποδοτικότητα», η «Κυβερνητική Αποτελεσματικότητα», η «Επιχειρηματική Αποτελεσματικότητα» και οι «Υποδομές». (συνολικά αξιολογούνται περισσότεροι από 340 δείκτες).
- Στην κατηγορία των δεικτών της «Οικονομικής Αποδοτικότητας», η χώρα μας βρίσκεται στην πεντηκοστή όγδοη θέση (58η) για το 2015, διατηρώντας την ίδια θέση όπως και την προηγούμενη χρονιά.
- Στην κατηγορία των δεικτών της «Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας», η Ελλάδα υποχωρεί κατά δύο (2) θέσεις, καταλαμβάνοντας την 59η θέση, σημειώνοντας την τρίτη χειρότερη επίδοση μεταξύ των 61 χωρών που συμμετέχουν στην έρευνα. (Η Ελλάδα «τρίτη» από το τέλος)
- Στην κατηγορία των δεικτών της «Επιχειρηματικής Αποτελεσματικότητας», καταγράφεται σημαντική υποχώρηση. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα κατατάσσεται 57η από την 43η θέση που κατείχε το 2013, σημειώνοντας υποχώρηση κατά δεκατέσσερις (14) θέσεις, και, τέλος,
- Στην κατηγορία των «Υποδομών» σημειώνεται επίσης επιδείνωση της κατάταξης της χώρας μας κατά τρεις θέσεις: συγκεκριμένα από την 35η θέση του 2014, η χώρα μας για το 2015 κατατάσσεται στην 38η θέση, οπισθοδρομώντας και επιστρέφοντας περίπου στη θέση που είχε το 2013.
Με βάση τις επιδόσεις της χώρας μας στους 342 δείκτες (ποσοτικούς και ποιοτικούς) που αξιολογούνται από το IMD στο πλαίσιο της εξαγωγής των αποτελεσμάτων της Παγκόσμιας Επετηρίδας Ανταγωνιστικότητας (WCY), το διεθνούς φήμης ινστιτούτο IMD θεωρεί ότι οι πέντε κύριες προκλήσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας, κατά το 2015, είναι:
- H ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, για την ουσιαστική ενίσχυση της διεθνούς τους ανταγωνιστικότητας,
- Η προσέλκυση και υλοποίηση ξένων και εγχώριων επενδύσεων,
- Η ανασυγκρότηση και αναδιάρθρωση του εγχώριου παραγωγικού συστήματος, με προτεραιότητες τη μεταποιητική δραστηριότητα και την ενίσχυση της καινοτομίας,
- Η απλοποίηση και ο εξορθολογισμός του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ειδικά σε όρους αποτελεσματικότητας του φορολογικού πλαισίου, και,
- Η υλοποίηση ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης, προσαρμοσμένων όμως στις ανάγκες των τοπικών επιχειρήσεων.
Οι χώρες που πρωταγωνιστούν παγκοσμίως
Για το 2015, οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ) υποχωρούν στην 3η θέση της κατάταξης του συνολικού δείκτη ανταγωνιστικότητας, παραχωρώντας την πρώτη θέση στο Χονγκ-Κονγκ (η Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας λογίζει τη συγκεκριμένη περιφέρεια της Κίνας ως διακριτή οικονομία από την Κίνα) και τη δεύτερη στην Ελβετία.
Όπως σημειώνει ο καθηγητής Arturo Bris, Διευθυντής του Κέντρου Παγκόσμιας Ανταγωνιστικότητας του IMD, οι επιδόσεις των δύο πρώτων χωρών οφείλονται κυρίως στη δέσμευση των οικονομιών αυτών να παρέχουν ένα σταθερό και ευνοϊκό περιβάλλον στις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στα όριά τους. Το Χονγκ-Κονγκ ουσιαστικά κεφαλοποιεί τα οφέλη της θέσης του ως επενδυτικός πυλώνας της Κίνας (της νεότερης παγκόσμιας οικονομικής δύναμης), ενώ η Ελβετία συνδυάζει το ευνοϊκό επιχειρηματικό περιβάλλον με μία συνεπή δέσμευση στο υψηλό επίπεδο ποιότητας προϊόντων και υπηρεσιών.
Από την άλλη, οι ΗΠΑ αποτελούν το κατεξοχήν παράδειγμα ότι η «οικονομική αποτελεσματικότητα», στην οποία καταλαμβάνουν την πρώτη θέση παγκοσμίως, από μόνη της δεν αποτελεί ικανή συνθήκη ανταγωνιστικότητας. Το ίδιο ισχύει για δυναμικά αναπτυσσόμενες οικονομίες όπως η Κίνα και το Κατάρ, οι οποίες παρά την πολύ καλή επίδοσή τους σε όρους οικονομικής αποδοτικότητας, υστερούν σε όρους συνολικής ανταγωνιστικότητας, λόγω αδυναμιών που αποτυπώνονται σε παράγοντες που επιδρούν στην κυβερνητική αποτελεσματικότητα, αλλά και της αργής ανάπτυξης των υποδομών.
Οι χώρες που καταλαμβάνουν τις 20 πρώτες θέσεις παγκοσμίως σε όρους ανταγωνιστικότητας, είναι:
- Χονγκ-Κονγκ (περ. Κίνας) 1
- Ελβετία 2
- ΗΠΑ 3
- Σιγκαπούρη 4
- Σουηδία 5
- Δανία 6
- Ιρλανδία 7
- Ολλανδία 8
- Νορβηγία 9
- Καναδάς 10
- Λουξεμβούργο 11
- Γερμανία 12
- Κατάρ 13
- Ταιβάν 14
- Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) 15
- Νέα Ζηλανδία 16
- Αυστραλία 17
- Ηνωμένο Βασίλειο 18
- Μαλαισία 19
- Φινλανδία 20
Η συνολική κατάταξη των 61 χωρών που συμμετέχουν στην Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας του IMD είναι:
Δήλωση του Προέδρου του ΣΒΒΕ κ. Αθανάσιου Σαββάκη:
Από τα αποτελέσματα και την απογοητευτική θέση της Ελλάδας στην Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας του IMD, αποτυπώνεται ξεκάθαρα η ζημιά που έχει υποστεί η Ελληνική οικονομία τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Και επιπλέον, στα στοιχεία του IMD καταγράφεται με τον πιο δραματικό τρόπο ποιος πραγματικά έχει πληρώσει ακριβά την κρίση: ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας.
Capital controls, πολιτική αβεβαιότητα, κυβερνητική αναβλητικότητα, αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις και έλλειμα διεθνούς αξιοπιστίας, είναι οι βασικοί παράγοντες που μας φέρνουν – σε όρους ανταγωνιστικότητας – για το 2015 πάνω μόνον από: την ευρισκόμενη σε κοινωνική αναταραχή Βραζιλία (57η θέση), την Ουκρανία (59η θέση) που βιώνει εμπόλεμη κατάσταση και τη Βενεζουέλα (61η θέση) η οποία πωλεί τα αποθέματά της σε χρυσό για να εισάγει είδη πρώτης ανάγκης.
Το μήνυμα από τα αποτελέσματα είναι σαφές: οι θυσίες της τελευταίας επταετίας των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα και των πολιτών δεν μπορούν και δεν πρέπει να πάνε χαμένες. Γι' αυτό, το κλείσιμο της αξιολόγησης θα πρέπει να συνοδευτεί και με ταχεία επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Πως; Με παροχή ρευστότητας, με αλλαγή του επενδυτικού και φορολογικού περιβάλλοντος, με φιλική αντιμετώπιση από το κράτος και τους δημόσιους λειτουργούς των υγιών επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα που στηρίζουν τη χώρα διαχρονικά με επενδύσεις, πληρώνοντας υπέρογκους φόρους και διατηρώντας θέσεις εργασίας, και, πάνω απ' όλα, με την προσήλωση της Κυβέρνησης και του πολιτικού προσωπικού στην εφαρμογή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Για τον ΣΒΒΕ η έξοδος από την κρίση έχει μια βασική προϋπόθεση: την έμπρακτη υποστήριξη της μεταποιητικής δραστηριότητας. Η βιομηχανία στην Ελλάδα είναι αυτή που μπορεί να παράξει διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα και να «εισάγει» πλούτο στη χώρα, για να βγούμε από την κρίση. Η έμπρακτη υποστήριξη απαιτεί: ύπαρξη συγκεκριμένης βιομηχανικής πολιτικής και άρση των προσκομμάτων στην καθημερινή λειτουργία των επιχειρήσεων, με αποκλειστικό στόχο τη μείωση του λειτουργικού κόστους.
Στην περίπτωση που δεν υλοποιηθούν έγκαιρα και με τον ενδεδειγμένο τρόπο τα όσα προτείνουμε, είμαστε βέβαιοι ότι η «ζημιά», που σας ανέφερα στην αρχή, έναν χρόνο μετά θα είναι πραγματικά ανεπανόρθωτη.
