Με απόφασή του ΣτΕ για να μπορούν να φορολογηθούν από το Δημόσιο οι αποδοχές και η αποζημίωση που λαμβάνουν από το Ευρωκοινοβούλιο, οι Έλληνες ευρωβουλευτές, θα πρέπει να ψηφιστεί από την Βουλή ειδική νομοθετική ρύθμιση.
Παράλληλα, το ΣτΕ, έκρινε ότι οι ευρωβουλευτές εξαιρούνται από την εισφορά αλληλεγγύης.
Η απόφαση αυτή πάρθηκε μετά από προσφυγή του Νότη Μαριά.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους με γνωμοδότησή του (70/2021) αποφάνθηκε ότι η αποζημίωση - αποδοχές των ευρωβουλευτών από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελούν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες αλλοδαπής προέλευσης και υπόκεινται σε φόρο εισοδήματος και ειδική εισφορά αλληλεγγύης.
Η γνωμοδότηση αυτή έγινε αποδεκτή από την ΑΑΔΕ.
Στη συνέχεια, ο ευρωβουλευτής Νότης Μαριάς κλήθηκε να υποβάλει εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση για τα ποσά των αποζημιώσεων -αποδοχών των φορολογικών ετών 2016-2021.
Ο ευρωβουλευτής προσέφυγε στο ΣτΕ υποστηρίζοντας ότι η απόφαση της ΑΑΔΕ αποτελεί ψευδοερμηνευτική εγκύκλιο και επιβάλλει φορολογικό βάρος, χωρίς να υπάρχει ειδική νομοθετική διάταξη και χωρίς να έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ. 431/2023 απόφασή του δικαίωσε τον Νότη Μαριά.
Το ΣτΕ αφού ερμήνευσε το Σύνταγμα, τον κανονισμό του Ευρωκοινοβούλιο, την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία, αποφάνθηκε ότι η υπαγωγή της αποζημίωσης των ευρωβουλευτών σε φόρο εισοδήματος, ως εισόδημα από μισθωτή εργασία με πράξη του διοικητή της ΑΑΔΕ μη δημοσιευθείσα στο Φ.Ε.Κ. έγινε μη νόμιμα.
Αποτέλεσμα ήταν να την ακυρώσουν για λόγους νομιμότητας και ασφάλειας δικαίου.
Αναλυτικότερα, μεταξύ των άλλων, αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ ότι «προκειμένου, ο Έλληνας νομοθέτης να υπαγάγει την αποζημίωση αυτή σε φόρο εισοδήματος και ειδική εισφορά αλληλεγγύης με βάση την εθνική νομοθεσία, ασκώντας την κατ' άρθρο 12 παρ. 3 της απόφασης 2005/684/ΕΚ ευχέρεια που του παρέχεται, πρέπει, σύμφωνα με τις αρχές της νομιμότητας και βεβαιότητας του φόρου, αλλά και της σαφήνειας και προβλέψιμης εφαρμογής των εκάστοτε θεσπιζόμενων κανονιστικών ρυθμίσεων, όπως ιδίως εκείνων με τις οποίες επιβάλλονται φόροι, τέλη, εισφορές κ.λπ., τηρώντας, παράλληλα, την επιταγή του άρθρου 78 παρ. 2 του Συντάγματος να θεσπίσει νέα, σαφή, ειδική διάταξη τυπικού νόμου, εντασσόμενη στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, με την οποία είτε θα υπαγάγει την εν λόγω αποζημίωση (και τη μεταβατική) ευθέως στις διατάξεις περί φορολόγησης μισθωτών υπηρεσιών είτε εμμέσως θεωρώντας αυτήν κατά πλάσμα δικαίου ως εισόδημα από μισθωτή υπηρεσία».
Το ΣτΕ έκρινε ότι η αποζημίωση του ευρωβουλευτή δεν υπόκειται ούτε στην ειδική εισφορά αλληλεγγύης των φυσικών προσώπων.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
