Η συνέντευξη του διευθύνοντα σύμβουλου του Twitter Τζακ Ντόρσεϊ που δημοσιεύτηκε χθες στο Rolling Stone έλαβε ξαφνικά μια σκοτεινή και συγχρόνως κωμική τροπή όταν ρωτήθηκε για την πιο αξιομνημόνευτη συνάντησή του με τον ομόλογό του στο Facebook, Μαρκ Ζούκερμπεργκ.
- Ποια από τις συναντήσεις σας θυμάσαι πιο έντονα;
- Ήταν εκείνη τη χρονιά που έτρωγε μόνο ό,τι σκότωνε ο ίδιος. Τότε ήταν που μου πρόσφερε δείπνο με γίδα που είχε σκοτώσει ο ίδιος.
- Μπροστά σου;
- Όχι, πριν. Τη σκότωσε... νομίζω τη σκότωσε με λέιζερ πρώτα και μετά με το μαχαίρι.
- Με λέιζερ;
- Ναι, δεν ξέρω. Πώς τα λένε, αυτά που έχουν οι μπάτσοι. Με stun gun. Μ' αυτό την παραλύει και μετά την σκοτώνει με το μαχαίρι. Μετά την στέλνουν στον χασάπη. ¨Όπως φαίνεται, στο Πάλο Άλτο υπάρχει κανονισμός που επιτρέπει μέχρι και έξι ζώα σε ιδιωτικό εξωτερικό χώρο. Εκείνο τον καιρό είχε έξι κατσίκες. Τον ρώτησα θυμάμαι «θα φάμε τη γίδα που σκότωσες;» «Ναι», μου λέει. «Έχεις ξαναφάει γίδα;» τον ρωτάω. «Ναι, πεθαίνω» μου λέει. «Τίποτε άλλο υπάρχει;» τον ρωτάω. «Ναι πως, σαλάτα». Μετά έπρεπε να περιμένουμε μισή ώρα να ψηθεί η γίδα κι όταν μας τη σέρβιραν τελικά ήταν κρύα. Πολύ περίεργο. Δεν θυμάμαι αν την έβαλαν πίσω στο φούρνο. Εγώ είχα ήδη ξεκινήσει να τρώω τη σαλάτα.
Το δείπνο που θυμάται σήμερα ο Τζακ Ντόρσεϊ συνέβη το 2011, τη χρονιά που είχε θέσει ως ετήσιο προσωπικό του στόχο (ως γνωστό θέτει έναν διαφορετικό μεγαλεπήβολο στόχο κάθε χρονιά) τρώει μόνο ζώα τα οποία έχει σκοτώσει με τα ίδια του τα χέρια, ιδέα την οποία του έδωσε ο διάσημος σεφ της Silicon Valley και ιδρυτής του εστιατορίου Flea St. Café, Jesse Cool. «Ο λιγότερο επίπονος για τη γίδα τρόπος είναι να της κόψεις το λαιμό με μαχαίρι» είχε δηλώσει τότε ο Cool στο περιοδικό Fortune.
Ο ίδιος ο Ζούκερμπεργκ πάντως είχε αιτιολογήσει τότε ως εξής την απόφαση του:
«Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι ξεχνούν ότι για να φάνε το κρέας τους πρέπει πρώτα να πεθάνει ένα ζωντανό πλάσμα. Ο στόχος μου λοιπόν έχει να κάνει με κάτι που θα μου το υπενθυμίζει αυτό και θα με κάνει ευγνώμονα για αυτά που ήδη έχω».
Με στοιχεία από το Slate
σχόλια