Επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών αναγορεύτηκε ο πρόεδρος της Ιρλανδίας, Μάικλ Ντ. Χίγκινς, σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Χίγκινς, ο οποίος πραγματοποιεί τριήμερη επίσκεψη στην Αθήνα, αναφέρθηκε στους κοινούς δεσμούς που έχουν Ελλάδα και Ιρλανδία από το παρελθόν, αλλά και τις δυνατότητες ενδυνάμωσής τους στο κοινό ευρωπαϊκό μέλλον των δύο χωρών.
«Συμμετέχοντας στη δημιουργία μίας ένωσης Ευρωπαίων πολιτών, που αναγνωρίζουν και σέβονται τη διαφορετικότητα, τα δύο έθνη μας συνεισφέρουν με πολύτιμη εμπειρία, που περιλαμβάνει την παραγωγή και διατήρηση της πνευματικής δουλειάς, την ερώτηση πώς θα πρέπει να ζει κανείς τη ζωή του, μία ιστορική πάλη για ανεξαρτησία μίας εθνικής οικογένειας που μέσα της έχει πολύ έντονο το στοιχείο της μετανάστευσης», σημείωσε ο κ. Χίγκινς.
Ο πρόεδρος της Ιρλανδίας αναφέρθηκε στις απαρχές της σύνδεσης των δύο εθνών, όταν ο εξερευνητής Πυθέας ο Μασσαλιώτης κατέγραψε την πρώτη συνάντησή τους ή όταν ο γεωγράφος Κλαύδιος Πτολεμαίος χαρτογράφησε πρώτος την Ιρλανδία. Δεν παρέλειψε, όμως, να μιλήσει και για την παγκόσμια επιρροή των Ιρλανδών, με απαρχή την αρχαία Ελλάδα, τονίζοντας ότι πρώτος ο ερευνητής Ρόμπερτ Γουντ διατύπωσε ότι η φωνή τού Ομήρου ήταν προφορική, αντί γραπτή, αλλά και ότι ο πασίγνωστος συγγραφέας Τζέιμς Τζόυς δεν θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς τον Όμηρο και τον Αριστοτέλη.
Περιγράφοντας τα κοινά στοιχεία των δύο λαών, ο κ. Χίγκινς σημείωσε ότι και οι δύο έχουν υπάρξει ταξιδιώτες και μετανάστες. «Μοιραζόμαστε τη θάλασσα, τη σημασία της ερμηνείας και του συμβολισμού του ταξιδιού, της μετανάστευσης, της νησιωτικής ζωής» είπε και συνέδεσε αυτό το στοιχείο με το πώς η Ελλάδα έδειξε φιλοξενία στα σημερινά θύματα του πολέμου. «Η πρόκληση του εκτοπισμού και η απάντηση στις ροές των προσφύγων είναι μία από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η παγκόσμια κοινότητά μας. Προκλήσεις που χρειάζονται μία κοινή, παγκόσμια απάντηση», σχολίασε.
Ο κ. Χίγκινς δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην οικονομική κρίση και πώς έχει επηρεάσει τις ευρωπαϊκές πολιτικές. «Πρέπει να δούμε τις κοινωνικές επιπτώσεις των μακροοικονομικών πολιτικών και πρακτικών» υποστήριξε και πρόσθεσε ότι «ο ευρωπαϊκός δρόμος απαιτεί την αλληλεγγύη, ώστε να γίνουν οι ηθικές ιδέες εμπειρίες για τους λαούς».
Ο Ιρλανδός πρόεδρος τάχθηκε υπέρ ενός διαλόγου για το μέλλον της Ευρώπης, που θα ξεκινάει από τις βάσεις που καθόρισαν τον ευρωπαϊκό δρόμο, κάτι που «προϋποθέτει μία διαδικασία ανοιχτή και ειλικρινή, που δεν αποφεύγει τα πιο δύσκολα ερωτήματα, μία ειλικρινή κριτική, που συνιστά μία προσπάθεια να ξαναφανταστούμε και να ανοικοδομήσουμε την Ευρώπη».
Μάλιστα, παρατήρησε ότι είναι ώρα να «ξεσκεπαστεί η ιδεολογικά καλυμένη πρόταση ότι δεν υπάρχει εναλλακτική, από το να καθορίζουν οι αγορές και όχι το κράτος την ποιότητα ζωής των πολιτών».
«Το μέλλον της Ευρώπης δεν μπορεί να είναι μία περιορισμένη συζήτηση, ανάμεσα στους δυνατότερους» σημείωσε και τάχθηκε υπέρ της ενδυνάμωσης του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών Κοινοβουλίων.
«Πρέπει να αναγνωρίσουμε το ιδανικό τής αναβάθμισης, της ένταξης, την ικανοποίηση της επάρκειας στα βασικά, τη διατροφή, την εκπαίδευση, την υγεία και την ευημερία. Γι' αυτό χρειαζόμαστε και μία νέα ρητορική, που θα ασχοληθεί με τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δικαιώματα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να προετοιμάσουμε τους εαυτούς μας και την ΕΕ για να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας: Την απαίτηση για δίκαιη και αειφόρο ανάπτυξη, την ανάγκη αντιμετώπισης των αιτιών και των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, την ανάγκη αντιμετώπισης της αιτίας τού πολέμου, της πείνας και του αποκλεισμού» τόνισε.
Σύμφωνα με τον κ. Χίγκινς, οι δύο βασικοί πυλώνες που μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην αναγέννηση της Ευρώπης και την ενδυνάμωσή της είναι ο πολιτισμός, η «ευρωπαϊκή κληρονομιά», αλλά και οι νέοι, με τρανταχτό παράδειγμα, το πρόγραμμα Erasmus, που συνδράμει στη δημιουργία μίας κοινής ευρωπαϊκής ταυτότητας των πολιτών.
Κλείνοντας την ομιλία του, ο Ιρλανδός πρόεδρος αναφέρθηκε στην επιστήμη της Φιλοσοφίας, που είναι μία «τρίτη γλώσσα», ένα πλαίσιο, με βάση το οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας. «Η διδασκαλία της Φιλοσοφίας και των κλασικών, μας προσφέρει το κλειδί για να κατανοούμε. Τη βάση για το πώς να σκεφτόμαστε, κάτι που είναι βασικό συστατικό ενός εποικοδομητικά ενεργού πολίτη» επισήμανε, για να συμπληρώσει ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες θα πρέπει να βρουν έναν τέτοιο κοινό τόπο, «μία κοινή γλώσσα, ιδανικών και πρακτικών».
σχόλια