Αυτές οι εκλογές είχαν την εξής ιδιομορφία για μένα σε σχέση με τις προηγούμενες που έχω ζήσει· τις παρακολούθησα σχεδόν αποκλειστικά από το ίντερνετ. Το ίδιο φάνηκε να κάνουν και πολλοί γνωστοί μου. Είναι, ίσως, οι πιο "διαδικτυακές" εκλογές που έχουμε ζήσει.
Δύο από τα πιο πετυχημένα κόμματα των εκλογών δημιουργήθηκαν μέσα από το ίντερνετ. Πρόκειται για τους "Ανεξάρτητους Έλληνες" και τη "Δημιουργία Ξανά". Το πρώτο, παρότι είχε ήδη μεγάλο κοινό από το οποίο θα μπορούσε να αντλήσει ψήφους -όλους τους αντιμνημονιακούς ψηφοφόρους της Ν.Δ. που μετά την στροφή του Αντώνη Σαμαρά έμειναν χωρίς πολιτική στέγη-, οργανώθηκε σχεδόν αποκλειστικά μέσω της προσωπικής σελίδας του Πάνου Καμμένου στο facebook. Τα μέλη της σελίδας με ψηφοφορίες αποφάσιζαν για θέματα όπως η ιδρυτικής διακήρυξης του κόμματος και το όνομά του.
Η πρώτη φορά που ακούσαμε για το κόμμα "Δημιουργία Ξανά" ήταν όταν κυκλοφόρησε σε διάφορα sites και social media η πρόσκληση για μια εκδήλωση σε ένα ξενοδοχείο, η οποία ήταν και η ιδρυτική συνδιάσκεψη του κόμματος. Όλες του οι θέσεις, το ποιοι θα είναι υποψήφιοι και οτιδήποτε άλλο χρειαζόταν να μάθει κανείς το έβρισκε στην ιστοσελίδα του κόμματος και στο facebook. Με σχεδόν μηδενική μηντιακή προβολή κατάφερε ένα εξωπραγματικό ποσοστό για πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα, χωρίς γνωστούς πολιτικούς να είναι μέλη του.
Το ίντερνετ δεν χρησιμοποιήθηκε μόνο από αυτά τα δύο κόμματα. Η Νέα Δημοκρατία, μέσω της προσωπικής σελίδας του Αντώνη Σαμαρά στο facebook, δημιούργησε μια πλατφόρμα που μπορούσαν οι χρήστες να θέσουν ερωτήματα. Η Δράση/Φιλελεύθερη συμμαχία, πριν βγει η υπέρ τους απόφαση για το χρόνο προβολής των κομμάτων από το ΣτΕ, είχε πολύ ενεργή παρουσία στα social media. Αυτό δεν σταμάτησε όταν τους δόθηκε η δυνατότητα για τηλεοπτικές διαφημίσεις. Αντιθέτως, συνέχισαν να δίνουν μεγάλη σημασία στην ιντερνετική τους προβολή. Δεν είναι τυχαίο ότι λίγες μέρες πριν τις εκλογές ανέβηκε στο youtube μία ταινία που γύρισε ο Νίκος Περάκης στην οποία ο Στέφανος Μάνος συζητούσε με στελέχη και πολίτες που στήριζαν τα δύο συνεργαζόμενα κόμματα.
Επίσης, οι περισσότεροι υποψήφιοι μεμονωμένα χρησιμοποίησαν τα social media, κάποιοι με πετυχημένο τρόπο, άλλοι με όχι τόσο. Υπάρχουν κάποιοι που οι λογαριασμοί τους ήταν ενεργοί και εκτός προεκλογικής περιόδου, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ρένα Δούρου. Οι περισσότεροι απλώς ενημέρωναν για διάφορες εμφανίσεις τους, συνεντεύξεις, άρθρα με τις θέσεις τους κτλ. Είχαμε, όμως, και το ατυχές παράδειγμα του Χρήστου Παπουτσή ο οποίος προσπαθούσε να μεταφέρει μια ομιλία του στο twitter με συνεχόμενα tweets. Αντίθετα, μου φάνηκε έξυπνη η ιδέα του Παύλου Γερουλάνου να δώσει δύο μέρες πριν τις εκλογές συνέντευξη που μεταδιδόταν με live stream απατώντας σε ερωτήσεις που του έκαναν πολίτες στο twitter και στο facebook. Επίσης, ο συγγραφέας Θανάσης Χειμωνάς, ο οποίος ήταν υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ στην Α' Αθηνών, έκανε ολόκληρη τη προεκλογική του εκστρατεία μέσω της σελίδας του στο facebook.
Εκτός από τους πολιτικούς που χρησιμοποίησαν τα social media, στις φετινές εκλογές είδαμε -για πρώτη φορά- δύο δημοφιλείς χρήστες του twitter, τον Κωνσταντίνο Αλεξάκο και τον Γρηγόρη Φαρμάκη να "κατεβαίνουν" υποψήφιοι με τη Δράση και τη Δημοκρατική Συμμαχία, αντίστοιχα.
Δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε και την παρουσία διάφορων site κατά τη προεκλογική περίοδο. Ήδη ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος επισήμανε την πολύ καλή δουλειά που έκαναν το tvxs και το protagon. Ειδικά η συμφωνία του δευτέρου με τη google, εκτός από πρωτοπόρα και πετυχημένη, πρόσφερε κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Πέρα από τις συνεντεύξεις των πολιτικών αρχηγών, ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν τα debates που διοργανώθηκαν καθώς ήταν από τις λίγες φορές που ακούγαμε πολιτισμένους διαλόγους όπου ο κάθε συνομιλητής επέτρεπε στον άλλον να ολοκληρώσει την τοποθέτησή του, καθώς η φύση του μέσου δεν επέτρεπε τους τσακωμούς και τη προσπάθεια για "καπέλωμα".
Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, μπορούμε εύκολα να πούμε ότι οι εκλογές της Κυριακής ήταν οι πιο "ιντερνετικές" εκλογές από όσες είχαμε ζήσει μέχρι σήμερα. Πράγμα λογικό, καθώς όσο περνάει ο καιρός το ίντερνετ γίνεται και μεγαλύτερο κομμάτι της καθημερινότητας όλο και περισσότερων ανθρώπων. Παρόλα αυτά δεν είδα να εκλείπουν συνήθειες παλαιότερων ετών. Πριν από κάθε ομιλία πολιτικού αρχηγού, η πόλη γέμιζε αφίσες, στις εισόδους των σπιτιών υπάρχουν ακόμα και σήμερα στοίβες από φακέλους με ψηφοδέλτια. Λογικό και αυτό, μιας και το κοινό που δεν ενημερώνεται μέσω ίντερνετ, είναι πολύ μεγάλο. Στα χθεσινά Νέα επιτελείο του κόμματος "Δημιουργία Ξανά" παραδέχεται πως το 80% των πολιτών δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή του. Αν ψήφιζαν μόνο οι Έλληνες χρήστες του twitter, η Χρυσή Αυγή θα έπαιρνε το πολύ 1% στις εκλογές, αν κρίνω από τις αντιδράσεις που υπάρχουν από την Κυριακή. Επειδή, όμως, η ελληνική κοινωνία είναι ευρύτερη, και στα social media ζούμε ο καθένας στο μικρόκοσμο που επιλέγει να διαμορφώνει ο ίδιος, αυτό δεν συνέβη.
Σε αυτή τη προεκλογική περίοδο, όμως, πήραμε μια γεύση από το πώς θα είναι οι προεκλογικές περίοδοι του -όχι και τόσο- μακρινού μέλλοντος. Πολύ ίντερνετ, πιο οικονομικές για τους υποψηφίους, πιο εύκολη είσοδος νέων προσώπων και δημιουργία νέων σχηματισμών, πιο άμεση και πιο διαδραστική σχέση ψηφοφόρου-υποψηφίου. Δεν ξέρω αν αυτό θα τις κάνει καλύτερες, αλλά σίγουρα θα τις κάνει πολύ πιο ενδιαφέρουσες.
σχόλια