Για τις πρώτες στιγμές μετά την επίθεση με βιτριόλι, τη νοσηλεία της, αλλά και την καθημερινότητά της μίλησε η Ιωάννα Παλιοσπύρου, στην πρώτη συνέντευξή της μετά τα όσα συνέβησαν πέρυσι στην Καλλιθέα.
Η επίθεση είχε σημειωθεί τον περασμένο Μάιο στην είσοδο γραφείων εταιρείας όπου η γυναίκα εργαζόταν στην Καλλιθέα. Η δράστις της επίθεσης αιφνιδίασε την γυναίκα και της έριξε το καυστικό υγρό στο πρόσωπο και στο σώμα. Στη συνέχεια τράπηκε σε φυγή και τελικά συνελήφθη από την Ελληνική Αστυνομία λίγες εβδομάδες μετά. Κατηγορείται για απόπειρα ανθρωποκτονίας και της απείθειας. Το θύμα της επίθεσης παρέμεινε στο νοσοκομείο για τρεις μήνες. Υποβλήθηκε σε επτά χειρουργεία ωστόσο η θεραπεία της δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα.
Αναφερόμενη στην στιγμή της επίθεσης, η Ιωάννα Παλιοσπύρου λέει στο περιοδικό ΟΚ!: «η πιο δυνατή ανάμνηση που έχω είναι αυτή η έντονη, βαριά χημική μυρωδιά όταν έπεσε πάνω μου, στο πρόσωπό μου, ένα παχύρρευστο υγρό. Κατάλαβα αμέσως πως ήταν κάποιο οξύ. Δεν μπορώ να ξεχάσω τον αφόρητο πόνο που ένιωσα και τον μεγάλο πανικό που με κατέβαλε. Είχα την αίσθηση πως εκείνη τη στιγμή κάτι χάνω, πως φεύγει η ζωή μου και ένιωθα αβοήθητη και ανήμπορη».
Μετά από αλλεπάλληλα χειρουργεία, η Ιωάννα Παλιοσπύρου, περνά μια μεταβατική περίοδο όπου ο οργανισμός της πρέπει να ξεκουραστεί για να συνεχίσει, ενώ πριν από λίγες ημέρες έλαβε εκτίμηση από εξειδικευμένο χειρουργείο του εξωτερικού. Εκκρεμούν ακόμα «πολλές και πολύπλοκες επανορθωτικές επεμβάσεις, πολύ επίπονες, που εγκυμονούν και μια σειρά από κινδύνους».
Η Ιωάννα Παλιοσπύρου μιλά για την καθημερινότητά της και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει. «Δεν μπορώ καθόλου να εκτεθώ στον ήλιο. Πέρα από τους λόγους της εικόνας μου, που δεν με κάνει να νιώθω άνετα να κυκλοφορώ, δεν μπορώ να εκτεθώ στο φως της μέρας για λόγους ευαισθησίας. Δεν μπορώ να εργαστώ για πρώτη φορά στη ζωή μου, το ίδιο και η μητέρα μου, που με φροντίζει καθημερινά αφού η όραση και η κίνησή μου δεν έχουν ακόμα αποκατασταθεί», αναφέρει προσθέτοντας πως πρέπει να φοράει συνέχεια μία σκληρή μάσκα που πιέζει τις ουλές αλλά και ειδικά ρούχα από ίνες σιλικόνης. «Όλη αυτή η κατάσταση είναι δύσκολη και ψυχοφθόρα. Τα μοσχεύματα που έχω χρειάζονται συνεχή ειδική περιποίηση για να μην απορριφθούν από τον οργανισμό μου (...) Δεν νιώθω άνετα να ακουμπήσω τον εαυτό μου».
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλά περιστατικά εκτεταμένων χημικών εγκαυμάτων. Είναι πολύ πιθανό να χρειαστώ συνδρομή και θεραπείες από κέντρα αποκατάστασης του εξωτερικού, όπου τέτοια περιστατικά δυστυχώς είναι πιο συχνά και υπάρχει μεγαλύτερη εξειδίκευση στην αντιμετώπισή τους», αναφέρει προσθέτοντας πως το κόστος πρέπει να καλυφθεί από εκείνη και τη μητέρα της.
«Χρειάστηκα μήνες για να καταλάβω»
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, το πρώτο διάστημα μετά την επίθεση είχε άρνηση να αποδεχθεί τι είχε συμβεί και αντιλήφθηκε την έκταση του περιστατικού μόνο όταν ρώτησε ευθέως τη γιατρό της. «Μέχρι τότε πίστευα αφελώς πως σε 2-3 εβδομάδες θα γίνω καλά και θα βγω, δεν είχα καμία εικόνα της πραγματικότητας (....) ήμουν σε μεγάλο σοκ, δεν μιλούσα καθόλου, ούτε καν στη μητέρα μου. Προσπαθούσα να συγκροτήσω τις σκέψεις και τις δυνάμεις μου και να εξηγήσω με τη λογική όσα μου συνέβαιναν. Δεν ήξερα ποιος μου είχε επιτεθεί και γιατί βρισκόμουν σε αυτή την κατάσταση. Χρειάστηκα μήνες για να καταλάβω τι μου έχει συμβεί.»
Γραμμή SOS 15900
Η Γραμμή SOS 15900 είναι µια υπηρεσία εθνικής εµβέλειας που δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες θύµατα βίας ή σε τρίτα πρόσωπα να επικοινωνήσουν άµεσα µε ένα φορέα αντιµετώπισης της έµφυλης βίας. Τη γραμμή στελεχώνουν ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι που παρέχουν άμεση βοήθεια σε έκτακτα και επείγοντα περιστατικά βίας σε 24ωρη βάση, 365 µέρες το χρόνο. Απευθύνεται σε γυναίκες που υφίστανται σωµατική κακοποίηση, ψυχολογική, συναισθηµατική, οικονοµική ή λεκτική βία, κλπ.
