Νοέμβριος του 2012, Σαλαμίνα. Η φωτογραφία του Ουαλίντ είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο. Ένας κακοποιημένος άνθρωπος, με παραμορφωμένο πρόσωπο από τα χτυπήματα και μία αλυσίδα περασμένη στον λαιμό του, καθόταν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση μπροστά σε ένα δέντρο.
Τον Νοέμβριο του 2012, ο Ουαλίντ δούλευε περίπου ενάμιση χρόνο σε έναν φούρνο στη Σαλαμίνα. Αφότου ξεκίνησε να εργάζεται εκεί, το αφεντικό του έδιωξε σταδιακά σχεδόν όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Παρά την επιπλέον δουλειά όμως και τον μισθό του να παραμένει ο ίδιος, ο Ουαλίντ παρέμενε ικανοποιημένος που έβγαζε κάποια χρήματα, ώστε να βοηθά τη σύζυγό του και τις κόρες του που βρίσκονται στην Αίγυπτο.
Το αφεντικό και οι φίλοι του, μιλούσαν συχνά άσχημα στον Ουαλίντ, κυρίως για θέματα που αφορούν τη θρησκεία του και το γεγονός ότι δεν πίνει αλκοόλ και δεν τρώει χοιρινό. Όπως μου λέει ο ίδιος, προσπαθούσε να μη δίνει σημασία.
Την ημέρα που ξεκίνησε ο βασανισμός του, ο ιδιοκτήτης του φούρνου τού χρωστούσε δεδουλευμένα δύο μηνών. Όταν ξεκίνησε μια σχετική συζήτηση για την πληρωμή, το αφεντικό και τρία ακόμα άτομα άρχισαν να τον χτυπούν. Όχι μόνο δεν τον πλήρωσαν αλλά πήραν μάλιστα την τσάντα του και του έκλεψαν οικονομίες μηνών, δικές του αλλά και φίλων του μεταναστών. «Είχα τα χρήματα πάντα μαζί μου, γιατί η πόρτα στο σπίτι μας δεν κλείνει καλά. Τα κουβαλούσα όλα εγώ γιατί το μόνο που έκανα ήταν να πηγαίνω δουλειά - σπίτι και σπίτι - δουλειά», τονίζει ο Ουαλίντ.
Μετά από αρκετά χτυπήματα, του πέρασαν μία αλυσίδα από τον λαιμό, την οποία κλείδωσαν με ένα λουκέτο, τον έδεσαν χειροπόδαρα και τον μετέφεραν από τον φούρνο σε έναν στάβλο. Εκεί τον έδεσαν από τον τοίχο, η αλυσίδα είχε απόσταση από τον τοίχο μόλις λίγα εκατοστά, λέει χαρακτηριστικά ο Ουαλίντ. Τον χτύπησαν, τον βασάνισαν και τον απείλησαν ότι θα τον σκοτώσουν.
Την επόμενη ημέρα, ο Ουαλίντ μαζεύοντας ότι δύναμη του είχε απομείνει, όταν άκουσε ότι έφυγαν όλα τα αυτοκίνητα από τον στάβλο, πήρε μία πέτρα και έσπασε την αλυσίδα. Βγήκε έξω και άρχισε να τρέχει, χωρίς να μπορεί να δει καθαρά, εξαιτίας των χτυπημάτων, και χωρίς να γνωρίζει που πηγαίνει. Κατέρρευσε μπροστά από το δέντρο της φωτογραφίας. Εκεί τον εντόπισε ένας κάτοικος της περιοχής και φώναξε την αστυνομία.
Επειδή δεν είχε χαρτιά, έμεινε στο κρατητήριο για τρεις ημέρες, πριν εισαχθεί σε νοσοκομείο, παρά τα σοβαρά τραύματά του, ενώ κινδύνεψε να απελαθεί λίγο πριν ξεκινήσει η δίκη. Με τον Ουαλίντ μιλήσαμε περίπου δύο χρόνια μετά την επίθεση. Έχει χάσει την όρασή του σχεδόν ολοκληρωτικά από το ένα μάτι, είχε ακόμα πρόβλημα με το ένα του πόδι και τα τραύματα στην κοιλιά του τον πονούσαν ακόμα.
Η δίκη των κατηγορούμενων για τον βασανισμό του, η οποία είχε πάρει πολλές αναβολές, συνεχίζεται σήμερα. Ο ιδιοκτήτης του φούρνου, ο γιος του και δύο ακόμα άνδρες βαρύνονται με κατηγορίες για αρπαγή, ληστεία, απρόκλητη σωματική βλάβη και προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας. Μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση, παραμένουν ελεύθεροι και διαμένουν στην ίδια περιοχή με τον Ουαλίντ, ενώ τον έχουν ξανα-απειλήσει για τη ζωή του, όπως έχει καταγγείλει ο ίδιος.
* Το πρότζεκτ «Ξενοφοβία» καταγράφει μαρτυρίες θυμάτων ρατσιστικής βίας.
σχόλια