«Με έτσουζε λες και μου έριξαν βιτριόλι»- Θύμα μωβ μέδουσας έδειξε τα σημάδια

«Με έτσουζε λες και μου έριξαν βιτριόλι»- Θύμα μωβ μέδουσας έδειξε τα σημάδια Facebook Twitter
0

Τον έντονο πόνο που βίωσε από τσίμπημα μωβ μέδουσας περιέγραψε μια γυναίκα, δείχνοντας τα σημάδια που έμειναν στο δέρμα της για μέρες. 

«Με έτσουζε πάρα πολύ, λες και μου έριξαν βιτριόλι. Τέτοιο κάψιμο ένιωσα. Μέσα μου “έβραζε” όλο μου το δέρμα», περιέγραψε στον ΣΚΑΪ η κ. Ευαγγελία. Πριν από λίγες ημέρες πήγε στην παραλία Πάχη, στα Μέγαρα, αλλά το μπάνιο πήρε δυσάρεστη τροπή έπειτα από «συνάντηση» με μωβ μέδουσα. 

«Ήρθε και κόλλησε πάνω μου. Έκανε ένα σημάδι πολύ μεγάλο. Από την περασμένη Κυριακή ο πόνος ακόμη υπάρχει. Κάποιος που δεν το ξέρει θα νομίζει ότι έχω κάνει τατουάζ μέδουσας. Δεν μπορείς να περιγράψεις τον πόνο, το κάψιμο που έχεις», περιέγραψε, ενώ έδειξε τα σημάδια στην κάμερα. 

Οι μωβ μέδουσες έχουν κατακλύσει παραλίες σε όλη την Ελλάδα ενώ έχουν κάνει την εμφάνισή τους και σε πολλές περιοχές της Αττικής. Ειδικοί έχουν περιγράψει τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος, αν τον τσιμπήσει μωβ μέδουσα. 

«Στην αρχή, ξεπλένουμε με θαλασσινό νερό. Μετά, βάζουμε μείγμα μαγειρικής σόδας με θαλασσινό νερό- σε αναλογία ένα προς ένα- πάνω στο σημείο ερεθισμού, για 2-3 λεπτά. Αυτό σταματάει την απελευθέρωση της τοξίνης», εξήγησε στον ΣΚΑΪ ο Επαμεινώνδας Χρήστου, ωκεανολόγος και διευθυντής ερευνών του ΕΛΚΕΘΕ. 

«Μετά, καθαρίζουμε με μια πλαστική κάρτα, για να φύγουν τα υπολείμματα και το μείγμα σόδας. Έπειτα, βάζουμε πάγο για 5-15 λεπτά. Αυτό σταματάει τον πόνο», συνέχισε και τόνισε: «Απαγορεύεται στη συγκεκριμένη περίπτωση το ξύδι, η αμμωνία, η αλκοόλη και το γλυκό νερό». 

Ελλάδα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΓΙΑ ΠΑΣΧΑ -------- Έλληνας χορεύει στην εθνική όπερα της Οδησσού και ζει μόνος στην Ουκρανία εν μέσω πολέμου

Ελλάδα / Έλληνας χορεύει στην εθνική όπερα της Οδησσού και ζει μόνος στην Ουκρανία εν μέσω πολέμου

Ο χορευτής Errik Nour που άφησε την Ελλάδα για να κυνηγήσει το όνειρό του στην εμπόλεμη Ουκρανία μιλάει στην LiFO για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, την καθημερινότητα σε μια πόλη που αγαπάει τις τέχνες, αλλά ζει με τον εφιάλτη του πολέμου και το Πάσχα που (δεν) μοιάζει με το ελληνικό
ΜΙΛΤΟΣ ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ