Δέκα ώρες κράτησε η απολογία του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου στην αίθουσα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, που ισχυρίστηκε ότι η δολοφονία της συζύγου του, Καρολάιν Κράουτς τελέστηκε εν βρασμώ, υποπίπτοντας ωστόσο σε πολλές αντιφάσεις.
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος κλήθηκε να απολογηθεί μεταξύ άλλων για τον αποτρόπαιο θάνατο της 29χρονης συζύγου του Καρολάιν, τη θανάτωση της σκυλίτσας Ρόξυ και όσα ακολούθησαν στη μεζονέτα στα Γλυκά Νερά.
Στην απολογία του αναφέρθηκε στην αρχή της σχέσης του με την 20χρονη, χρησιμοποιώντας κυρίως τις λέξεις "όνειρο", "ευτυχία", "παραμύθι", "σχέδιο ευτυχισμένης ζωής", ενώ μιλούσε άλλοτε σε ενεστώτα και άλλοτε σε αόριστο χρόνο. Ωστόσο, σε άλλα σημεία, την περιέγραψε ως βίαιη και επιθετική με αποτέλεσμα να υποπίπτει σε αντιφάσεις, που επισημάνθηκαν πολλές φορές από την έδρα.
Την μια στιγμή επέμενε πως η 20χρονη ήταν «η γυναίκα της ζωής του, μια τέλεια μητέρα» και στη συνέχεια υποστήριζε πως ήταν ένα άτομο που ασκούσε βία σε βάρος του και είχε συχνά εξάρσεις θυμού, όπως το βράδυ της δολοφονίας.
«Δεν υπάρχουν αρκετές συγγνώμες για αυτό που έγινε.. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα.. Ούτε η καριέρα μου ούτε αν με καταριούνται κάποιοι άνθρωποι που δεν με έχουν γνωρίσει ποτέ», ανέφερε μεταξύ άλλων, ενώ σε ερώτηση γιατί τοποθέτησε την 11 μηνών κόρη του, μετά την δολοφονία, πάνω στο άψυχο σώμα της μητέρας της, απάντησε: «Δεν μπορούσα να την αφήσω στον κάτω όροφο. Δεν ήξερα πότε θα έρθει η αστυνομία. Εκεί ήταν ασφαλές, δεν μπορούσε να πέσει».
Τα «πέντε λεπτά»
Μετά από πέντε ώρες απολογίας χωρίς διάλειμμα, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος περιέγραψε στο δικαστήριο την στιγμή που συνειδητοποίησε πως η Καρολάιν ήταν νεκρή από τα δικά του χέρια που έφραξαν την αναπνοή της με ένα μαξιλάρι.
Οι ερωτήσεις της έδρας επικεντρώθηκαν στα «πέντε λεπτά» που βρίσκονταν πάνω στην Καρολάιν, πιέζοντας το κεφάλι της στα μαξιλάρια, χρόνος ικανός, όπως είπε η πρόεδρος, να συνειδητοποιήσει τι συνέβαινε εκείνη την στιγμή.
Οι ερωτήσεις προς τον κατηγορούμενο σκοπό είχαν να διερευνηθεί η βασιμότητα του ισχυρισμού του, ότι δηλαδή τέλεσε το έγκλημα εν βρασμώ ψυχικής ορμής.
Πρόεδρος: Ανεβήκατε στο σώμα της;
Κατηγορούμενος: Προσπαθούσα να την αγκαλιάσω …Ναι ανέβηκα.
Πρόεδρος: Γιατί;
Κατηγορούμενος: Γιατί έτσι όπως χτυπιόταν δεν ήθελε να την αγκαλιάσω.
Πρόεδρος: Λέτε ότι την πιέζατε; Που την πιέζατε;
Κατηγορούμενος: Στο μαξιλάρι
Πρόεδρος: Πώς αντέδρασε;
Κατηγορούμενος: Μου φώναζε
Πρόεδρος: Πού; Στο μαξιλάρι; Βάλατε και χέρι της στο στόμα της;
Κατηγορούμενος: Όχι
Πρόεδρος: Τι σας φώναζε;
Κατηγορούμενος: «Σήκω φύγε», κάποιες από τις κοινές βρισιές, την είχα εκνευρίσει πολύ παραπάνω…
Πρόεδρος: Και πήρατε και το μαξιλάρι και το χρησιμοποιήσατε πάνω στο κεφάλι της; Ποιος ο σκοπός;
Κατηγορούμενος: Δεν υπήρχε σκοπός, προσπαθούμε τώρα να βρούμε τώρα λογική σε ένα σημείο που δε μπορώ ακόμη να το εξηγήσω στο μυαλό μου…. Είναι τόσο θολωμένο το μυαλό μου….
Πρόεδρος: Δεν καταλαβαίνατε ότι αυτό που κάνατε οδηγεί την κοπέλα στο θάνατο; Λέτε ότι λατρεύατε…
Κατηγορούμενος: Ότι, προσπαθώ να σας απαντήσω είναι αυτό που απαντάω και στον εαυτό μου.
Πρόεδρος: Μιλάμε για πέντε λεπτά που νιώθετε ότι είχατε «γυναίκα των ονείρων σας» στα χέρια σας. Δεν καταλάβατε τι κάνατε;
Κατηγορούμενος: Δεν βγάζει και σε εμένα λογική, ότι λέμε είναι ξεκάθαρο λάθος
Πρόεδρος: Σε αυτά τα πέντε λεπτά δηλαδή δεν πέρασε λεπτό από το μυαλό σας ότι «εγώ αυτή τη κοπέλα τη λατρεύω» και ότι το παιδί έχει δικαίωμα να μην στερηθεί τη μητέρα του; Αλλά και τον πατέρα του …
Κατηγορούμενος: Υπήρχε ποτέ περίπτωση με μια λογική ήρεμη σκέψη να δω ότι το παιδί θα χάσει τους γονείς του και να το αποδεχτώ;
Πρόεδρος: Θα έπρεπε να περάσουν από το μυαλό σας; Έχετε γίνει εσείς τώρα ο βίαιος. Οδηγείτε ένα άνθρωπο στο θάνατο, τη μάνα του παιδιού σας. Τι σκεφτόσασταν εκείνη τη στιγμή, γιατί χάσατε τη λογική;
Κατηγορούμενος: Όσα είχαν προηγηθεί (εννοεί τη λογομαχία που υποστήριξε ότι είχε πριν με την Καρολάιν)…
Πρόεδρος: Μας έχετε φέρει εδώ ένα σωρό βεβαιώσεις ότι παρακολουθήσατε σεμινάρια πρώτων βοηθειών και δεν καταλαβαίνατε ότι την οδηγείτε στο θάνατο…
Κατηγορούμενος: Εκείνη τη στιγμή η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι λιποθύμησε…
Πρόεδρος: Πότε καταλάβατε ότι είναι νεκρή;
Κατηγορούμενος: Όταν την είδα στο πρόσωπο.
Εισαγγελέας: … Παρ’ όλο που μας περιγράφετε έναν άνθρωπο που τραβάει τα μαλλιά του, μόλις κατάλαβε ότι η σύζυγός του είναι νεκρή, βλέπουμε έναν άνθρωπο με ψυχρό συναίσθημα. Είδατε τη γυναίκα σας να πεθαίνει και να μην κάνετε πίσω. Είδατε το σκύλο σας να υποφέρει και να πεθαίνει και δεν κάνατε πίσω…
Κατηγορούμενος: Είναι αποτέλεσμα μιας ημέρας που δεν έχει καμία λογική και καμία σύνδεση με τον άνθρωπο που το έκανε. Είναι ένας άνθρωπος που δεν ήταν νηφάλιος που δεν είχε τίποτα να κερδίσει.
Εισαγγελέας: Δεν μου απαντάτε πως μέσα σας δεν λειτούργησε το σοκ. Να πείτε, «να σταματήσω πριν προκαλέσω το θάνατο»….
Κατηγορούμενος. Μακάρι να είχε λειτουργήσει. Ήμουν τόσο θολωμένος που εκείνη τη στιγμή δεν λειτούργησε το ένστικτο που έχω μέσα στα βάθη της καρδιάς μου για την Καρολάιν και οποιοδήποτε ζωάκι.
Σύνεδρος: Μόλις έγινε το συμβάν δεν το πιστεύατε, μας είπατε. Και μετά από δυο ώρες της δέσατε τα χέρια και βάλατε το μωρό πάνω της. Αυτό απαιτεί ψυχραιμία;
Κατηγορούμενος: Ήταν μια θολωμένη ενέργεια…
Σύνεδρος: Ψάχνουμε αυτό που σας έφερε σε αυτή τη κατάσταση. Τί ήταν αυτό που σας έβγαλε έξω από τα ρούχα σας; Που δεν λειτουργήσατε λογικά. Αυτό είναι και ο βρασμός ψυχικής ορμής για να καταλάβετε…. Ποια γεγονότα σας τον προκάλεσαν τέτοια υπερδιέγερση συναισθήματος;
Κατηγορούμενος: Η θόλωση και οι σκέψεις που μπορεί να πέρασαν από το μυαλό εκείνες τις στιγμές είναι τόσο χαοτικές…. Είναι στιγμές που δεν υπάρχει διαύγεια…
Σύνεδρος: Αυτό θέλω να πείτε γιατί δεν είχατε διαύγεια…
Κατηγορούμενος: Ο φόβος και ο θυμός για το παιδί.
Σύνεδρος: Έπαθε κάτι το παιδί;
Κατηγορούμενος: Δεν το χτύπησε αλλά ένιωσε φόβο. Δεν υπήρχε λογική να σπρώξει τη μικρή. Είχα μια αντίδραση που δεν κατάφερα να αποτρέψω και να ελέγξω αυτό που συνέβη….
Σύνεδρος: Είπατε ότι δεν θέλατε να τη σκοτώσατε. Ποιος είναι ο σκοπός ενός ανθρώπου που βάζει στα μαξιλάρια το κεφάλι ενός άνθρωπου μέσα σε δυο μαξιλάρια. Ήταν πέντε λεπτά. …Περιμένατε δηλαδή ότι δεν θα πάθει τίποτα. Είχατε το χρόνο και να σκεφτείτε και να υπαναχωρήσετε…
Κατηγορούμενος: Ο χρόνος σαν λεπτά μπορεί να υπήρχε, αλλά δεν υπάρχει η λογική. Ήταν ένα πεντάλεπτο που χάθηκε η επαφή μου με το περιβάλλον….
«Σκέφτηκα να παρουσιάσω σκηνικό ληστείας»
Εκ των υστέρων σκέφτηκε να εμφανίσει την δολοφονία της Καρολάιν ως ληστεία, είπε αναφερόμενος στο κεφάλαιο «συγκάλυψη του εγκλήματος».
«Σκέφτηκα να παρουσιάσω σκηνικό ληστείας. Δεν υπήρχε λογική και καθαρό μυαλό...» είπε ο 34χρονος, για να ακούσει αμέσως την επισήμανση της προέδρου.
Πρόεδρος: Αυτό που παρουσιάσατε έγινε πιστευτό. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα. Αυτό το έγκλημα το βιώσαμε όλοι. Η ελληνική αστυνομία επικήρυξε τους ληστές. Πότε άρχισε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ώστε να αρχίσετε να στήνετε το σκηνικό της ληστείας;
Κατηγορούμενος: Η πρώτη σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψει κανείς ότι έγινε ληστεία χωρίς να πειράξουν τίποτα. Η μόνη απίστευτη σκέψη που έκανα για να το πιστέψουν ήταν να κάνω κακό και στο ζωάκι. Στο απελπισμένο μου μυαλό ήταν η πρώτη σκέψη...
Με αυτήν την αναφορά ο πιλότος είπε στους δικαστές και για την θανάτωση της Ρόξυ, του κουταβιού που αγαπούσε πολύ η Καρολάιν. «Πήρα το σκυλί και έβαλα στο κολάρο το λουρί του και το έβαλα στο κάγκελο της σκάλας. Την ώρα που διήρκησε ο θάνατος της και έκλαιγε, εγώ έφυγα και πήγα στην κουζίνα γιατί δεν μπορούσα να το βλέπω».
Πρόεδρος: Ήταν ακαριαίος ο θάνατος;
Κατηγορούμενος: Έφυγα, ήταν αδύνατον να κοιτάω τη Ρόξυ. Πήγα στην κουζίνα που όλο αυτό δεν φαίνεται.
Πρόεδρος: Έβγαλε ήχο;
Έκλαψε, όπως κλαίνε τα σκυλιά. Είχε διάρκεια λίγα δευτερόλεπτα...
Στην συνέχεια ο κατηγορούμενος περιέγραψε το σκηνικό που έστησε ώστε να φαίνεται ο χώρος αναστατωμένος ενώ αμέσως μετά σκέφτηκε την κάμερα ασφαλείας. «Τράβηξα το καλώδιο της κάμερας. Δεν υπήρχε κανένα πλάνο. Έβγαλα την κάρτα μνήμης...πανικόβλητος έτρεχα στο σπίτι και έκανα ότι είχε τη λογική του παραλόγου».
Πρόεδρος: Γιατί επιλέξατε να βάλτε το βρέφος πάνω στη μητέρα της;
Κατηγορούμενος: Θα ήταν καλύτερα στην κούνια της. Στην κατάσταση που φτάσαμε...ήθελα να είναι το παιδί όσο το δυνατόν καλύτερα. Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπάγκο. Έδεσα τα πόδια και τα χέρια μεταξύ τους και είχα δέσει τα μάτια και το στόμα μου.
Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγίξατε και συνδέονται με την μετέπειτα συγκάλυψη;
Κατηγορούμενος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο από το υπόγειο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομένως και την κάμερα να την έβγαλα με τα γάντια. Κάποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο, πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα της συγκάλυψης. Κατά λάθος δεν μπόρεσα να καλέσω με την πρώτη την αστυνομία. Χρησιμοποίησα τα χέρια μου.
Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επί 37 ημέρες αποκρύπτετε το έγκλημα. Αυτό σας ήταν εύκολο;
Κατηγορούμενος: Καθόλου εύκολο. Οι 37 αυτές ημέρες για ό,τι αδικαιολόγητο έγινε δεν ήταν λιγότερο βασανιστικές.
Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατί δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;
Κατηγορούμενος: Σκέφτομαι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή, όπως και η μητέρα του. Ημουν στον καναπέ στο πατρικό μου με αγκαλιά το μωρό μου και έκλαιγα όταν γνώρισα τους ανθρώπους στο Ανθρωποκτονιών. Ειλικρινά πίστευα ότι αργά ή γρήγορα θα εύρισκαν την αλήθεια... είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς ανθρώπους.
Πρόεδρος: Παραμείνετε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξεών σας;
Κατηγορούμενος: Εγώ είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου. Το μόνο που μπορούσα να κάνω αυτές τις μέρες ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και ότι δεν θα την αφήσω ποτέ. Ήλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα.
Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;
Κατηγορούμενος: Ήμουν διαλυμένος και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου. Και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα μου. Όχι εδώ. Να είμαστε κάπου αλλού. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα αλλά τα πάντα δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της, την οποία της τη στέρησα εγώ.
Πρόεδρος: Στερήσετε από την πεθερά σας αυτό για το οποίο θρηνούσε.
Κατηγορούμενος: Θρηνούσαμε μαζί. Είστε σε μια δίκη που ο άνθρωπος που δικάζεται θρηνεί κάθε μέρα.
Πρόεδρος: Κερδίσατε την ελευθερία σας για τριάντα επτά ημέρες και μεγαλώνατε το παιδί σας;
Κατηγορούμενος: Η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια μέτρα Όταν έχασα την Καρολάιν.
