Ο 32χρονος Μιχάλης και ο 25χρονος Γιάννης κατάφεραν πριν από περίπου δύο χρόνια να γίνουν ο αστικός θρύλος της Θεσσαλονίκης. Οι δύο άντρες περπατούσαν γυμνοί στο κέντρο της πόλης και κινηματογραφούσαν τις βόλτες τους και τις αντιδράσεις του κόσμου. Τα βίντεο του έγιναν viral, ακολούθησαν συνεντεύξεις, συνεντεύξεις, ρεπορτάζ και ακόμη περισσότερες και μεγαλύτερες σε διάρκεια βόλτες, μια εκ των οποίων και στην Αθήνα.
Ο Γιάννης και ο Μιχάλης προκάλεσαν, μας σύστησαν την έννοια του αστικού γυμνισμού και δίχασαν. Τελικά η περίπτωσή τους δεν πέρασε απαρατήρητη και εκτός από τα σχόλια υπήρξε και νομικό ζήτημα με μήνυση για προσβολή δημοσίας αιδούς. Την μήνυση ωστόσο δεν κατέθεσε κάποιος από τους αυτόπτες μάρτυρες που αντίκρισε τους δύο γυμνούς άντρες στο δρόμο, αλλά ένας καθηγητής από την Αθήνα ο οποίος εντόπισε ένα από τα πολλά βίντεο στο διαδίκτυο και απευθύνθηκε στην Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος προκειμένου να τους φέρει ενώπιον δικαιοσύνης.
Η υπόθεση έφτασε στο δικαστήριο όπου οι δύο άντρες δήλωσαν οπαδοί της ακτιβιστικής δράσης του αστικού γυμνισμού και ισχυρίστηκαν πως δεν υπάρχει καμία πρόθεση να προκαλέσουν αρνητικά με την συμπεριφορά τους. Συμπλήρωσαν επίσης ότι παίρνουν μέρος και στη διεθνή γυμνή ποδηλατοδρομία αναδεικνύοντας τη φυσικότητα του γυμνού σώματος και έκαναν λόγο για στάση ζωής ανάδειξη της φυσικής εμφάνισης του γυμνού ανθρώπινου σώματος.
Η εισαγγελέας που χειρίστηκε την υπόθεση έκρινε ότι «Από όλο το συγκεντρωθέν υλικό δε διαπιστώθηκε κάποια συμπεριφορά ή πράξη εκ μέρους των δύο αυτών ατόμων, οι οποίες να μπορούν να χαρακτηριστούν ακόλαστη ή ασελγής πράξη, οι οποίες εξάλλου, όπως έχει αποφανθεί ο Άρειος Πάγος, εκφεύγουν του απλού γυμνού και παραπέμπουν σε σεξουαλικές πράξεις, οπότε πράγματι υφίσταται προσβολή του δημοσίου αισθήματος και σε κάθε περίπτωση η ακτιβιστική δράση ανάδειξης του γυμνού σώματος, δεν είναι ανήθικη πράξη και σαφώς δυσανάλογος ο χαρακτηρισμός της ως πρόκλησης σκανδάλου με ακόλαστες πράξεις. Δεν πρέπει επίσης να παραβλεφθεί το γεγονός ότι η εμφάνιση του γυμνού σώματος, είναι κάτι το οποίο ως καλλιτεχνική έκφραση, συναντάται σε θεατρικές παραστάσεις και σε άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις ή εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλη την Ευρώπη και την Ελλάδα, και η συγκεκριμένη ακτιβιστική δράση δεν αποτελεί μοναδικό ή πρωτόγνωρο φαινόμενο.».
Οι δύο αστικοί γυμνιστές αθωώθηκαν και η υπόθεση πήγε στο αρχείο. Ο Γιάννης δήλωσε στο LIFO.gr :"Δεν περίμενα αν και ήλπιζα να πάει στο αρχείο η υπόθεση. Το ότι πήγε καθώς και η αιτιολόγηση μου δίνει νέα ώθηση να συνεχίσω να εκφράζομαι με το γυμνό σώμα στον δημόσιο χώρο. Επίσης η έκβαση αυτή σημαίνει ότι δεν θα σταματήσω να πειραματίζομαι πάνω στο θέμα. Όπως αναφέρει και ο δικηγόρος που υπερασπίστηκε τους δύο κατηγορούμενους:" Η απόφαση αυτή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στο διαχωρισμό της φυσικότητας από τη σύγχρονη χυδαιότητα που χρησιμοποιεί το γυμνό σώμα ως εργαλείο σεξισμού, ειδικά το γυναικείο, και ως αντικείμενο εκπόρνευσης, αφού αυτό αποφέρει πολλά χρήματα. Η κίνηση της Εισαγγελέως να μην ασκήσει ποινική δίωξη σε βάρος των δύο ακτιβιστών, αποτελεί μία απόδειξη της ύπαρξης φωνών λογικής σε ένα σύστημα που παραπαίει και μια κοινωνία σε σύγχυση που αποστρέφεται του απλού γυμνού αλλά ζει με πορνό και φαντασιώσεις παντός τύπου. Ενοχλείται από έναν γυμνό άνθρωπο αλλά ανέχεται τη ρύπανση, την ασχήμια, την περιβαλλοντική καταστροφή. Μία κοινωνία σε αποσύνθεση, εκδικητική, τυφλή." Την ίδια άποψη εκφράζει και ο Μιχάλης ο οποίος βρέθηκε κατηγορούμενος και αναφέρει: :H τοποθέτηση της υπόθεσης από την εισαγγελέα στο αρχείο, ως μια νομική απόδειξη ότι το γυμνό σώμα από μόνο του δεν είναι ακόλαστη πράξη, και δεν μπορεί να ποινικοποιηθεί. Και το γυμνό σώμα μας είναι η πιο φυσική έκφραση του εαυτού μας.
Αναλυτικά ολόκληρη η δικογραφία και το σκεπτικό της απόφασης:
Σας αναφέρουμε ότι η συνημμένη δικογραφία που σχηματίστηκε με την παραγγελία μας προς τον Πταισματοδίκη Θεσσαλονίκης προς διερεύνηση τέλεσης αξιόποινης πράξεως και δη της πρόκλησης σκανδάλου με ακόλαστες πράξεις (άρθρο 353 παρ. 1 ΠΚ) έθεσα κατά τους ορισμούς του άρθρου 43 παρ. 2 ΚΠΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 5 Ν. 3160/2003 στο αρχείο για τους παρακάτω λόγους:
Η παρούσα δικογραφία σχηματίστηκε κατόπιν της υποβολής προανακριτικού υλικού από την Υποδιεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας στην Αθήνα, δυνάμει της από 22-03-2013 καταγγελίας που υπέβαλλε στην άνω υπηρεσία ο ΧΧΧΧΧ, επαγγέλματος καθηγητής, σύμφωνα με την οποία ο ίδιος, ως χρήστης του διαδικτύου, σε περιήγησή του στην ιστοσελίδα www.youtube.com διαπίστωσε ότι υπήρχε πλήθος οπτικοακουστικού υλικού στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα στο οποίο υπάρχουν δύο άτομα στο κέντο της Θεσσαλονίκης, που κυκλοφορούν γυμνά ανάμεσα σε κόσμο, γεγονός το οποίο θεωρεί κατάφωρη παράβαση του άρθρου 353 του ΠΚ και δηλώνει την επιθυμία του να κινηθεί η αυτεπάγγελτη ποινική διαδικασία, ενώ αναφέρει ότι στο οπτικοακουστικό υλικό αναφέρονται τα ονόματα και οι διευθύνσεις των δύο ατόμων και ότι το όλο ζήτημα έχει λάβει μεγάλη δημοσιότητα σε αρκετές σελίδες του διαδικτύου με συνεντεύξεις και αναδημοσιεύσεις. Η εν λόγω καταγγελία συνοδεύεται από εκτυπωθείσες σελίδες από το διαδίκτυοφωτογραφιών των δύο εν λόγω ατόμων, καθώς και σχολιασμών και διαδικτυακών συζητήσεων.
Σύμφωνα με το άρθρο 353 παρ. 1 ΠΚ, όποιος επιχειρεί ακόλαστη πράξη και προκαλεί μ' αυτήν σκάνδαλο, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. Όπως προκύπτει από την εν λόγω διάταξη, για τη στοιχειοθέτησή του από αυτήν προβλεπόμενου και τιμωρούμενου ως άνω εγκλήματος, υποκειμενικώς μεν απαιτείται δόλος, έστω και ενδεχόμενος, αντικειμενικός δε η δημόσια επιχείρηση ακόλαστης πράξης, από την οποία προκλήθηκε σκάνδαλο. Για τη θεμελίωση εγκλήματος απαιτείται ενέργεια ενώπιον τρίτου ακόλαστης πράξης, από την οποία να επέρχεται βάναυση προσβολή της αιδούς του προσώπου αυτού. Σε σχέση με το εννοιολογικό περιεχόμενο του όρου ακόλαστη πράξη, που αποτελεί και το σημασιολογικό πυρήνα της διατάξεως του άρθρου 353 παρ.1 ΠΚ, τόσο στην επιστήμη όσο και στη νομολογία δεν υπάρχει ομοφωνία Κρατούσα όμως είναι η άποψη -αλλά και συνεπέστερη και προσφορότερη- κατά την οποία ακόλαστη πράξη είναι η πράξη εκείνη που φέρει τα εξωτερικά γνωρίσματα της γενετήσιας πράξης και γίνεται χωρίς σωματική επαφή μπροστά σε άλλον. Με άλλα λόγια ακόλαστη είναι η επιδεικτική πράξη που διακρίνεται οπωσδήποτε για τον εξωτερικό γενετήσιο χαρακτήρα της (βλ. σχετ. Ν. Παρασκευόπουλου, Οι έννοιες των ηθών κλπ ό.π. σελ 192, Α. Παπαδαμάκη, πρόταση στο ΒουλΔιαρκΣτρΘεσ 409/1988, Αρμ 1990.55 (Ποινικά Ανάλεκτα, 1994, σελ. 377 επ.)
Κατά την αναφορά αυτή, η σύνδεση του χαρακτήρα της ακόλαστης πράξης με τη γενετήσια ζωή την φέρνει πολύ κοντά στην ασελγή πράξη, ενώ η έλλειψη "σωματικής επαφής" προδίδει την ιδιαιτερότητα της υποστάσεώς της. Έτσι ως επιδεικτικές πράξεις θεωρήθηκαν η επίδειξη από άρρενα του απογυμνωμένου γεννητικού του οργάνου προς άλλο άτομο χωρίς τη συναίνεσή του, με σκοπό τη σεξουαλική του ικανοποίηση, είτε με την ενέργεια καθαυτή, είτε με την παρατήρηση των αντιδράσεων του άλλου προσώπου είτε με τον αυνανισμό (βλ. σχετ. Ν. Παρασκευόπουλου, ό.π σελ 101
ΒούλΔιαρκΣτρΘεσ/νίκης11/95). Δεν είναι απαραίτητο η ακόλαστη πράξη να επιχειρείται δημόσια. Η προσβολή όμως της αιδούς του προσώπου ενώπιον του οποίου ενεργείται πρέπει να είναι βάναυση, δηλαδή βαρεία και χυδαία. Για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, απαιτείται η συνδρομή δόλου που συνίσταται στη γνώση και θέληση των απαρτιζόντων την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος στοιχείων, δηλαδή ότι ενεργείται ενώπιον τρίτου προσώπου ακόλαστη πράξη η οποία είναι ικανή να προσβάλλει βάναυσα την αιδώ του. Επειδή ο νόμος κάνει λόγο για
"εν γνώσει" προσβολή εξυπακούεται κατ' 'αρθρο 27 παρ.2 ΠΚ ότι δεν αρκεί ο ενδεχόμενος δόλος. (ΑΠ 863/2013, ΣΤ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ, Α' δημ ΝΟΜΟΣ, Αρ. Απόφασης 221/09 Στρατοδικείου Αθηνών, υπ' αριθμό 409/1988 ΒουλΔιαρκ ΣτρΘεσ, ΝΟΜΟΣ)
Από το συγκεντρωθέν υλικό κατά τη διενεργηθείσα προκαταρκτική εξέταση υλικό, στη συνολική και στην ειδικότερη εκτίμησή του, συμπεριλαμβανομένων των χωρίς όρκο καταθέσεων των δύο εν λόγω ατόμων προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στα πλαίσια της
διενεργούμενης προκαταρκτικής εξέτασης, έπειτα από έρευνα που έγινε από αστυνομικότης ΔΑΘ, διαπιστώθηκε ότι οι λογαριασμοί στο διαδίκτυο που σχετίζονται με τα καταγγελλόμενα ανήκουν στν ΜΜ, ενώ στις 3-2-2014 εμφανίστηκε στη ΔΑΘ, αυθορμήτων ο ΓΜ, και δήλωσε ότι είναι το έτερο άτομο που εμφανίζεται στο επίμαχο οπτικοακουστικό υλικό. Εν συνεχεία και κατόπιν παραγγελίας μας, τα δύο ανωτέρω άτομα κλήθηκαν προς παροχή εξηγήσεων, οι οποίοι δήλωσαν οπαδοί της ακτιβιστικής δράσης του αστικού γυμνισμού, στην οποία προβαίνουν χωρίς καμία πρόθεση να προκαλέσουν αρνητικά τον κόσμο και για το λόγο αυτό οι γυμνές εμφανίσεις τους είναι πολύ μικρής διάρκειας και γίνονται με γρήγορο βηματισμό, αποκλείοντας κατ' αυτό τον τρόπο τον όποιο συνειρμό στον κόσμο περι άλλων προθέσεών τους, πέραν της κατά τα ανωτέρω ακτιβιστικής δράσης τους, που έχει ως κίνητρο την ανάδειξη της φυσικής εμφάνισης του γυμνού ανθρώπινου σώματος, η οποία από μόνη της δεν εμπεριέχει κάτι μεμπτό, εφόσον δεν αποτελεί μόνη αυτή ακόλαστη πράξη και ότι παίρνουν μέρος και στη διεθνή γυμνή ποδηλατοδρομία αναδεικνύοντας τη φυσικότητα του γυμνόυ σώματος.
Από όλο το συγκεντρωθέν υλικό δε διαπιστώθηκε κάποια συμπεριφορά ή πράξη εκ μέρους των δύο αυτών ατόμων, οι οποίες να μπορούν να χαρακτηριστούν ακόλαστη ή ασελγής πράξη, οι οποίες εξάλλου, όπως έχει αποφανθεί ο Άρειος Πάγος, εκφεύγουν του απλού γυμνού και παραπέμπουν σε σεξουαλικές πράξεις, οπότε πράγματι υφίσταται προσβολή του δημοσίου αισθήματος και σε κάθε περίπτωση η ακτιβιστική δράση ανάδειξης του γυμνού σώματος, δεν είναι ανήθικη πράξη και σαφώς δυσανάλογος ο χαρακτηρισμός της ως πρόκλησης σκανδάλου με ακόλαστες πράξεις. Δεν πρέπει επίσης να παραβλεφθεί το γεγονός ότι η εμφάνιση του γυμνού σώματος, είναι κάτι το οποίο ως καλλιτεχνική έκφραση, συναντάται σε θεατρικές παραστάσεις και σε άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις ή εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλη την Ευρώπη και την Ελλάδα, και η συγκεκριμένη ακτιβιστική δράση δεν αποτελεί μοναδικό ή πρωτόγνωρο φαινόμενο.
Σε κάθε περίπτωση, ο καταγγέλλων πληροφορήθηκε από το διαδίκτυο τη συγκεκριμένη "γυμνή βόλτα" των δύο ανωτέρω, χωρίς ποτέ ο ίδιος να γίνει αυτόπτης της δράσης, η δε αίσθηση προσβολής που εκφράζει ο ίδιος και η εκτίμησή του περί διάπραξης του αδικήματος του άρθρου 353 ΠΚ, δεν αρκεί για να στοιχειοθετήσει το εν λόγω αδίκημα αφού στερείται της απαιτούμενης προς τούτο ενέργειας ενώπιον τρίτου ακόλαστης πράξης, από την οποία επέρχεται βάναυση προσβολή της αιδούς του προσώπου αυτού, η οποία "ακόλαστη πράξη" σύμφωνα με την προεκταθείσα μείζονα σκέψη, είναι η πράξη εκείνη που φέρει τα εξωτερικά γνωρίσματα της γενετήσιας πράξης και γίνεται χωρίς σωματική επαφή μπροστά στον άλλον, η οποία σύνδεση του
χαρακτήρα της ακόλαστης πράξης με τη γενετήσια ζωή την φέρνει πολύ κοντά στην ασελγή πράξη.
Στην προκειμένη περίπτωση ερευνητέο είναι λοιπόν εάν στοιχειοθετείται το αδίκημα του άρθρου 353 παρ. 1 ΠΚ και όχι η προσωπική διαφωνία κάποιου ή κάποιων ατόμων με την όποια δράση ακτιβισμού επιλέγει κάποιος, συμπεριλαμβανομένης της απλής εμφάνισης του γυμνού σώματος και δεν μπορούμε να οδηγούμαστε στο χαρακτηρισμό μιας τέτοιας δράσης ως αξιόποινης, εφόσον δε διαπιστώνεται συνδρομή των ειδικότερων
αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων που την καθιστούν αξιόποινη, δηλαδή τέλεση ακόλαστης πράξης που συνδέεται με τη γενετήσια ζωή και γνώση και πρόθεση του πράττοντας με τον τρόπο αυτό να προκαλέσει βάναυση, δηλαδή βαρεία και χυδαία προσβολή της αιδούς του προσώπου ή των προσώπων ενώπιων των οποίων γίνεται.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε διαπιστώθηκε συνδρομή κανενός υποκειμενικού στοιχείου θεμελίωσης της πράξης του άρθρου 353 παρ. 1 ΚΠΔ και
επομένως δε συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την άσκηση ποινικής δίωξης για την πράξη αυτή, ούτε για άλλη αυτεπαγγέλτως διωκόμενη πράξη και πρέπει η υπό κρίση δικογραφία να τεθεί στο αρχείο κατ' άρθρο 43 παρ.2 ΚΠΔ Παρακαλώ όπως εφόσον συμφωνείτε με την προκείμενη κρίση, για την έγκριση της ανωτέρω ενέργειάς μου, άλλως να παραγγείλετε τις κατά την κρίση σας οφειλόμενες ενέργειες.
σχόλια