Η νέα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει σαφή προσανατολισμό να κερδίσει τις επόμενες εκλογές και οπωσδήποτε δεν πρόκειται για μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση «τεχνοκρατών και αρίστων». Πολλές από τις αλλαγές που μοιάζει να μην εξηγούνται με αξιοκρατικά κριτήρια, γίνονται κατανοητές, αν αναζητήσει κανείς τις εκλογικές σκοπιμότητες.
Φαίνεται πως ο πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται το πρόβλημα της κυβερνητικής φθοράς και τους κινδύνους που έχει αυτή να γίνει μη αναστρέψιμη στην πορεία του χρόνου και εκτιμά ότι ίσως δεν θα βρεθεί καταλληλότερος χρόνος από το 2021 για να κερδηθούν οι δεύτερες εκλογές και να «καεί» η απλή αναλογική, με την οποία θα γίνουν οι επόμενες.
Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια σε όλα αυτά είναι η κυβέρνηση να τα πάει καλά με την διαχείριση της πανδημίας και τον εμβολιασμό. Να διορθώσει δηλαδή τις (αρκετές) αστοχίες που είχε τελευταία, και πολιτικές και επικοινωνιακές, και να καταφέρει να πετύχει ένα αποτέλεσμα αντίστοιχο με αυτό που είχε στην πρώτη φάση της πανδημίας. Πράγμα καθόλου αυτονόητο και εύκολο. Ήδη το σημείο εκκίνησης αυτή τη φορά είναι από πολύ χειρότερο σημείο.
Τους μόνους υπουργούς που απέπεμψε ο πρωθυπουργός τελικά ως αποτυχημένους, είναι τους υπουργούς Εσωτερικών και Εργασίας, ενώ όσοι δεν έπεισαν για την επάρκειά τους το προηγούμενο διάστημα είναι αρκετά περισσότεροι.
Τους μόνους υπουργούς που απέπεμψε ο πρωθυπουργός τελικά ως αποτυχημένους, είναι τους υπουργούς Εσωτερικών και Εργασίας, ενώ όσοι δεν έπεισαν για την επάρκειά τους το προηγούμενο διάστημα είναι αρκετά περισσότεροι.
Στα βασικά υπουργεία (Οικονομικών, Εξωτερικών και Άμυνας) δεν άλλαξε τους υπουργούς, όπως δεν άλλαξε και στα υπουργεία που θα γίνονταν οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις (Παιδεία, Υγεία, Δικαιοσύνη).
Ο Άδωνις Γεωργιάδης που δεν έχει να επιδείξει κανένα έργο στο υπουργείο Ανάπτυξης, διατηρείται, προφανώς για να συγκρατεί εντός των τειχών ένα εκλογικό κοινό που μπορεί να πήγαινε π.χ στον Βελόπουλο.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, παρά τις γκάφες και την ανεπάρκεια που επέδειξε σε αρκετά θέματα (με κορυφαίο ίσως την απόδραση του Χρυσαυγίτη Χρήστου Παππά) παραμένει κι αυτός στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Ο Βρούτσης αν και γνώστης των εργασιακών,πληρώνει το φιάσκο των ΚΕΚ και στη θέση του πηγαίνει ο Κωστής Χατζηδάκης ο οποίος δεν κατέχει τα θέματα του νέου υπουργείου του, γεγονός που καταδεικνύει αφενός ότι πρόκειται για πολιτική υποβάθμιση του και αφετέρου, ότι μάλλον άλλα πρόσωπα θα τρέχουν τον προγραμματισμό στο Εργασίας.
Στο Πολιτισμού η Λίνα Μενδώνη διατηρήθηκε κι αυτή από τον πρωθυπουργό, που φαίνεται ότι εξακολουθεί να την εμπιστεύεται, παρά τη δυσαρέσκεια που υπάρχει από πολλούς προς το πρόσωπό της. Η προσθήκη όμως του Νικόλα Γιατρομανωλάκη στη θέση του υφυπουργού Σύγχρονου Πολιτισμού αναμένεται να κλείσει κάποιες πληγές και να βελτιώσει ορισμένα προβλήματα επικοινωνίας του υπουργείου.
Γιατί πήγε στο Εσωτερικών ο Βορίδης
Το υπουργείο Εσωτερικών είναι το υπουργείο κλειδί για κάθε κυβέρνηση που σκέφτεται ή σχεδιάζει εκλογές. Η επιλογή του Μάκη Βορίδη για το υπουργείο αυτό δεν έχει καμία σχέση με το ιδεολογικό του προφίλ, αλλά με τις διεκπεραιωτικές ικανότητες του που πιστεύουν στην κυβέρνηση ότι έχει. Ο Τάκης Θεοδωρικάκος που δοκιμάστηκε για πρώτη φορά σε κυβερνητική θέση, δεν τα κατάφερε και δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα στην κυβέρνηση, από όσα επίλυε.
Επιπλέον δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη ούτε των στελεχών της ΝΔ, ούτε της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αρα, σε περίπτωση που ο πρωθυπουργός έχει στο νου του να παει με αυτήν την κυβέρνηση σε εκλογές εντός του 2021, δεν θα μπορούσε να εμπιστευθεί στην θέση αυτή τον Τάκη Θεοδωρικάκο, που δυσκολεύτηκε στα πιο απλά. Αντιθέτως, στο Μαξίμου εκτιμούν ότι ο Μάκης Βορίδης τα κατάφερε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, όπου έκανε το «αγροτικό» του αδιαμαρτύρητα, παρότι δεν είχε καμία σχέση με το αντικείμενο και ήταν ένα κυβερνητικό πόστο κατώτερο των προσδοκιών του. Θεωρούν επίσης ότι επέδειξε οργανωτικές ικανότητες που τον καθιστούν ιδανικό για να αναλάβει το υπουργείο που θα οδηγήσει την κυβέρνηση σε εκλογές.
Εκπληξη η απομάκρυνση Ζαριφόπουλου
Η απομάκρυνση του Γρηγόρη Ζαριφόπουλου από την θέση του υφυπουργού για θέματα ψηφιακής στρατηγικής ήταν ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη, καθώς θεωρούνταν από τους πιο επιτυχημένους και μάλλον ο πιο επιτυχημένος από τους τεχνοκράτες της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ μάλιστα έλεγαν ότι αυτός ήταν ο πραγματικός γνώστης των θεμάτων στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και ο άνθρωπος που είχε τις διασυνδέσεις με την αγορά. Άλλωστε και το επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη τον είχε παρουσιάσει ως επιλογή στη λογική της «αριστείας». Και πράγματι το βιογραφικό του Γρηγόρη Ζαριφόπουλου είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό (πολύ περισσότερο από του προϊσταμένου του υπουργού Κυριάκου Πιερρακάκη) και όσον αφορά στις σπουδές του, αλλά και στην επαγγελματική του καριέρα, καθώς πριν μπει στην κυβέρνηση είχε αναλάβει διευθυντικές θέσεις σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες και τελευταία ήταν Περιφερειακός Διευθυντής Νοτιοανατολικής Ευρώπης της Google. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο κ. Ζαριφόπουλος έχει παράξει έργο όσο λίγοι στην κυβέρνηση και πέρα από όλα τα άλλα, ήταν υπεύθυνος και για το στήσιμο της διαδικασίας των ραντεβού για τον εμβολιασμό που είχε αναλάβει το υπουργείο της Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Η απομάκρυνση του Γρηγόρη Ζαριφόπουλου από την θέση του υφυπουργού για θέματα ψηφιακής στρατηγικής ήταν ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη, καθώς θεωρούνταν από τους πιο επιτυχημένους και μάλλον ο πιο επιτυχημένος από τους τεχνοκράτες της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη όμως, ήταν το πολιτικό πρόσωπο που διαδέχεται τον κ. Ζαριφόπουλο, καθώς πρόκειται για τον βουλευτή Άρτας της Ν.Δ. Γιώργο Στύλιο, πρώην υφυπουργό του Αντώνη Σαμαρά που τον είχε διώξει από την κυβέρνηση το 2014, όταν προσέβαλε την Λιάνα Κανέλλη λέγοντας της ότι «θέλει Κασιδιάρη», αναφερόμενος στην επίθεση που είχε δεχθεί από τον χρυσαυγίτη πρώην βουλευτή.
Ο κ. Στύλιος, σύμφωνα με το βιογραφικό του έχει σπουδάσει Φυσική στο ΑΠΘ κι έχει κάνει διδακτορικό στο Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ έχει εργαστεί ως καθηγητής Φυσικής σε φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης στην Άρτα, καθώς και στο Τμήμα Τηλεπληροφορικής και Διοίκησης του ΤΕΙ Ηπείρου.
Οι λόγοι που ο πρωθυπουργός έβγαλε από την κυβέρνηση την πιο επιτυχημένη εξωκοινοβουλευτική επιλογή του δεν είναι γνωστοί. Αυτό που είναι όμως γνωστό είναι ότι ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης τον έβλεπε με μισό μάτι και δεν τα πήγαιναν καλά. Αρκούσε όμως ο λόγος αυτός για να τον βγάλει ο πρωθυπουργός από το κυβερνητικό σχήμα;
Αυτό που έγινε πάντως στα σόσιαλ μήντια με την ανακοίνωση της εξόδου του κ. Ζαριφόπουλου δεν έχει ξαναγίνει, παρότι ήταν ένα πρόσωπο μάλλον άγνωστο στο κοινό πριν μπει στην κυβέρνηση, όπου και πάλι διατηρούσε χαμηλό προφίλ. Εκατοντάδες σχόλια που τον επαινούσαν για το έργο του, δίνοντας του συγχαρητήρια για τη δουλειά που έκανε και εκφράζοντας την λύπη τους που αποχωρεί.
Άλλες ενδείξεις που μαρτυρούν ότι η κυβέρνηση αυτή έχει τα χαρακτηριστικά κυβέρνησης εκλογών (ξαναλέμε, όχι άμεσα, αλλά όταν και αν το επιτρέψουν οι συνθήκες και με την προϋπόθεση η διαχείριση της πανδημίας να είναι επιτυχής) είναι ότι οι καραμανλικοί βαρόνοι δεν μετακινήθηκαν και η παρουσία «Σαμαρικών» ενισχύθηκε. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ήθελε να έχει δυσαρεστημένη καμία πλευρά του κόμματος και διαπιστώνοντας ότι έχει αρχίσει να χάνει κάποιες δυνάμεις, από τα δεξιά του- ειδικά λόγω μεταναστευτικού και εθνικών, επέλεξε κάποια πρόσωπα με την προοπτική να λειτουργήσουν ως αναχώματα. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι η επιλογή της Σοφίας Βούλτεψη ως υφυπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, μια επιλογή που έχει ξεκάθαρα ως στόχευση να συγκρατήσει την δεξιά δυσαρέσκεια για το μεταναστευτικό.
Κατά τα άλλα ο πρωθυπουργός φρόντισε να βάλει και μερικές γυναίκες υφυπουργούς παραπάνω, καθώς και υφυπουργούς από περιοχές που δεν εκπροσωπούνταν στην κυβέρνηση, αλλά είναι άγνωστο αν όλοι αυτοί μπορούν να έχουν οποιαδήποτε συνεισφορά σε κυβερνητικό έργο.
Το μεγάλο βάρος τους επόμενους μήνες πέφτει εκ των πραγμάτων στη διαχείριση της πανδημίας. Την υγειονομική και την οικονομική. Τα αποτελέσματα της διαχείρισης αυτής θα κρίνουν (σχεδόν) τα πάντα. Από αυτό θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό αν το 2021, χρονιά με συμβολισμούς που προσφέρεται για «επανεκκίνηση», θα είναι και εκλογική χρονιά, με το σχέδιο «Ελευθερία» (από το «Ελευθερία ή θάνατος») να εκτείνεται και σε προεκλογική καμπάνια.
σχόλια