Το στεγνό πρόγραμμα απεξάρτησης ΘΗΣΕΑΣ του Δήμου Καλλιθέας όπως επισημαίνει ο επιστημονικά υπεύθυνος Στέλιος Κρασσανάκης, χαρακτηρίζεται από μια ευρύτερη αντίληψη της εξάρτησης και της αντιμετώπισής της, θεωρώντας την κυρίως πολιτισμικό φαινόμενο και γι' αυτό η τέχνη και οι θεραπείες μέσω τέχνης (Δραματοθεραπεία, Εικαστική Θεραπεία, Χοροθεραπεία και Μουσικοθεραπεία) αποτελούν τα κύρια θεραπευτικά μέσα της απεξάρτησης.
Αποδεχόμαστε τα μέλη μας σ' αυτό το θεραπευτικό ταξίδι που επιχειρούμε όλοι μαζί -παιδιά, γονείς και θεραπευτές. Πώς βλέπουν όμως οι ίδιοι οι θεραπευόμενοι αυτό το ταξίδι;
Το έργο της απεξάρτησης είναι ένα χρονοβόρο κι επίπονο ταξίδι με προορισμό τη ζωή. Ξεκινάς απογοητευμένος και απελπισμένος, αλλά κάτι μέσα σου σου λέει ότι πρέπει να το κάνεις. Φαντάζει σαν να πρέπει να ανέβεις ξυπόλητος ένα βουνό ή να πας κολυμπώντας σ' ένα νησί. Ενώ το ξεκινάς μηχανικά, κάπου στα μισά αντιλαμβάνεσαι το νόημά του, την αξία του και τον σκοπό του. Εκεί είναι που αρχίζει να αχνοφαίνεται το πού θέλεις να φτάσεις και ως διά μαγείας σου έρχεται μια θεόσταλτη θέληση και δύναμη, που σε βοηθούν να υπερνικήσεις κάθε δυσκολία έτσι ώστε να ξεκινήσεις το άλλο μακρύ και δύσκολο ταξίδι, το ταξίδι της ζωής.
[Γιώργος Κ.]
Για μένα η απεξάρτηση είναι ένας καθημερινός πόλεμος και είμαι χαρούμενος που πολεμάω για να είμαι καθαρός την υπόλοιπη ζωή μου. Μακάρι να βγω από δω καθαρός και να μην ξαναμπλέξω. Αμήν...
[Γιώργος Γ.]
Απεξάρτηση δεν είναι να σταματήσεις τη χρήση... Απεξάρτηση είναι αλλαγή του τρόπου ζωής. Σε αυτό το επίπονο εγχείρημα, έχω σαν συμμάχους τα μέλη της ομάδας μου και το θεραπευτικό προσωπικό του Θησέα. Αυτοί οι σύμμαχοι, καμιά φορά, στο μυαλό μου, μοιάζουν και με εχθροί γιατί όλη αυτή η πορεία με δυσκολεύει αρκετά. Γνωρίζω τον εαυτό μου από την αρχή, με τα θετικά του και τα αρνητικά του. Παραδέχομαι τις αδυναμίες και τα λάθη μου, μαθαίνω να σχετίζομαι με καθαρούς ανθρώπους και επαναπροσδιορίζω τη σχέση με την οικογένειά μου. Όλα αυτά, δηλαδή, που τόσα χρόνια τα έκανα με τη μεσολάβηση των ουσιών, τώρα καλούμαι να τα κάνω καθαρός. Αυτή είναι η καθημερινότητά μου στο πρόγραμμα απεξάρτησης Θησέας. Δύσκολη, αλλά αληθινή...
[Κώστας]
Απεξάρτηση! Μια λέξη που βασανίζει το μυαλό μου τα τελευταία χρόνια σαν μια εξίσωση που δεν μπορώ να λύσω. Τώρα και μόνο στο άκουσμά της κυριαρχούν μέσα μου αισθήματα ανακούφισης και αισιοδοξίας γιατί πλέον βρίσκομαι, για πρώτη φορά, και αποφασιστικά σε ένα πρόγραμμα απεξάρτησης, τον Θησέα. Με τη βοήθεια των θεραπευτών και τη θέλησή μου θα βρω τη λύση της εξίσωσης και δεν θα βλέπω την απεξάρτηση σαν ένα μακρινό και ακατόρθωτο όνειρο.
[Μπάμπης]
Στην αρχή για μένα ήταν αρκετά δύσκολο να αποδεχτώ ότι ήμουν εξαρτημένος, πόσο μάλλον ότι χρειαζόμουν βοήθεια. Αυτή η αρνητική στάση κράτησε αρκετούς μήνες μέχρι που συνειδητοποίησα ότι ένα απλό off δεν θα αρκούσε και αυτό που πραγματικά χρειαζόμουν ήταν να λύσω κάποια εσωτερικά θέματα που με απασχολούσαν. Από τις πρώτες μέρες στο πρόγραμμα κατάλαβα ότι μέχρι στιγμής χαντάκωνα τα συναισθήματά μου με ό,τι έπινα νιώθοντας ο «βασιλιάς της γης», που δεν έχει ανάγκη τίποτα...
Τώρα, μετά από έξι μήνες θεραπευτικής πορείας ανακαλύπτω τον εαυτό μου, κάνω σχέσεις αληθινές και ουσιαστικές και δεν φοβάμαι να δείχνω τα συναισθήματά μου.
[Τάσος Μ.]
Όπως φαίνεται, συνεχίζει ο κ. Κρασανάκης , οι νέοι θεραπευόμενοι αναζητούν μια καινούρια ταυτότητα μέσα από τους νέους τους ρόλους, μια ταυτότητα λειτουργική, κοινωνικά αποδεκτή αλλά και συνάμα ανήσυχη και με δημιουργικά κριτικό βλέμμα, διαμορφώνοντας ένα νέο τρόπο ζωής. Παράλληλα οι πράξεις τους και οι συμπεριφορές τους νοηματοδοτούνται μέσα από την σύνδεση της γνώσης του εαυτού τους με την κοινωνική συνείδηση. Αυτή η σύνδεση του προσωπικού με το κοινωνικό αποτελεί την ολοκλήρωση της απεξάρτησής τους, το πέρασμα σε μια ζωή ανοικτή στις σχέσεις, στη δημιουργικότητα και στη χαρά της απόλαυσής της καθημερινότητας μακριά από την πλήξη, την ανία και την υποτίμηση που η εξάρτηση προκαλεί.
σχόλια