Ο χαράκτης και λογοτέχνης Θανάσης Εξαρχόπουλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών, στα τέλη της περασμένης εβδομάδας.
Είχε γεννηθεί το 1927 στον Πύργο Ηλείας και στα χρόνια της Κατοχής υπήρξε ένα από τα πιο δραστήρια μέλη του Συλλόγου Τέχνης «Πυργιώτικος Παρνασσός».
Μαθήτευσε στο Εργαστήριο Χαρακτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (1947-1951). Το 1982 εκλέχτηκε καθηγητής της Χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και διεύθυνε το Β ́ Εργοστάσιο Χαρακτικής εφαρμόζοντας καινοτομίες στην οργάνωση του εργαστηρίου.
Έγραψε βιβλία που αφορούν τη χαρακτική και την τέχνη του βιβλίου. Από το 1974 έγραψε και σχεδίασε μόνος του - αλλά και από κοινού με τη σύζυγό του, ζωγράφο και χαράκτρια Μαριόρα Εξαρχοπούλου - βιβλία για παιδιά.
Είχε εκδώσει τρία βιβλία: Μέρες και νύχτες, Αθήνα 1974, Ποιήματα 1951-1971, σειρά Α΄, Αθήνα 2005 και Ποιήματα 1972-1974, σειρά Β΄, Αθήνα 2011. Το λογοτεχνικό του έργο παραμένει μέχρι σήμερα, στο μεγαλύτερο μέρος του, αδημοσίευτο. Σε σημερινή του ανακοίνωση, το Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος εκφράζει τη λύπη του για τον θάνατο του χαράκτη και Ομότιμου καθηγητή της ΑΣΚΤ.
Kατά τη διάρκεια της μαθητείας του επιδόθηκε στη χάραξη μικρής κλίμακας με την τεχνική της taille-douce. Εύγλωττο δείγμα της επίδοσής του στην τεχνική αυτή αποτελεί το χάραγμα «Κεφάλι Καμπανίας» (χάραγμα σε ατσάλι). Επιπλέον, επιδόθηκε στην αντιγραφή έργων χαρακτών της Αναγέννησης, ιδιαίτερα έργων του Άλμπρεχτ Ντύρερ. Έτυχε μάλιστα ιδιαίτερης μνείας η επίδοσή του στην αντιγραφή του χαλκογραφικού πορτραίτου του Μελάχθωνος, του Γερμανού δασκάλου του 16ου αιώνα.
Παράλληλα με τη χαρακτική και τη ζωγραφική –που δεν έπαψαν ποτέ να τον απασχολούν– έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το εφαρμοσμένο σχέδιο, με προσανατολισμό προς τον τομέα της διαμόρφωσης και της διακόσμησης εσωτερικών χώρων, τον σχεδιασμό επίπλων και την εκπόνηση κατασκευαστικών σχεδίων και μακετών.
Αργότερα στράφηκε στον βιομηχανικό τομέα, όπου εργάστηκε ως industrial designer. Από νωρίς έδειξε ενδιαφέρον και για την τέχνη της τυπογραφίας του βιβλίου (σχεδιασμός και καλλιτεχνική επιμέλεια βιβλίων) – αλλά και γενικότερα για τις γραφικές τέχνες. Ο ίδιος σχεδίασε, επιμελήθηκε και βιβλιοδέτησε αρκετά βιβλία.
Το 1982 εκλέχτηκε καθηγητής της Χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Οργάνωσε και διεύθυνε το Β΄ Εργαστήριο Χαρακτικής της Σχολής για δώδεκα ολόκληρα χρόνια (1982-1994). Το Α΄ Εργαστήριο Χαρακτικής παρέμενε ακέφαλο και ανενεργό στο διάστημα αυτό, κι έτσι το Εργαστήριό του επωμίστηκε τη διδασκαλία της Χαρακτικής εξολοκλήρου.
Το 1974, από κοινού με τη Μαριόρα Εξαρχοπούλου, άρχισαν να γράφουν, να σχεδιάζουν και να εκδίδουν δύο σειρές βιβλίων για παιδιά, κάτω από τους λογότυπους «Ηχοεικόνες» και «Εικονογραφία». Πρόκειται για βιβλία με πρωτότυπη εικονογράφηση από τους ίδιους, που συνοδεύονται από ηχογραφημένη αφήγηση και μουσική επένδυση, αρχικά σε δίσκους βινυλίου και σήμερα σε CD.
Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις και έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
