«Ενήλικες που κουτσομπολεύουν στον δρόμο» και «θορυβώδη παιδιά» γίνονται αντικείμενο ενός αμφιλεγόμενου χάρτη «θορύβων και ησυχίας» στην Ιαπωνία που έχει ξεσηκώσει έντονες αντιδράσεις.
Ο διαδραστικός χάρτης Dorozoku παρέχει, σε όποιον επισκέπτεται τον ιστότοπο, πληροφορίες για την ένταση των ήχων και των «ενοχλητικών θορύβων» στις γειτονιές. Εκτός από αυτοκινητόδρομους, ο χάρτης περιλαμβάνει προειδοποιήσεις για περιοχές με σχολεία, «ομιλητικούς γείτονες» και ακόμα και «παιδιά που παίζουν στον δρόμο».
Περίπου έξι χιλιάδες διαφορετικά σημεία έχουν μαρκαριστεί ως ζώνες με ενοχλητικό επίπεδο θορύβων και ένα κλικ πάνω στη σήμανση επεξηγεί αν πρόκειται για αυτοκίνητα, «γείτονες που κουτσομπολεύουν δημοσίως» ή παιδιά που παίζουν ανέμελα μπάσκετ και ποδόσφαιρο.
«Στα δημοτικά σχολεία τα παιδιά συνέχεια παίζουν και τρέχουν, προκαλώντας προβλήματα στους ανθρώπους που μένουν κοντά», σημειώνεται σε μία από τις «προειδοποιήσεις» ενός χρήστη, ενώ κάποιος άλλος διαμαρτύρεται ακόμα και για το γεγονός ότι πρέπει να προσέχει τα παιδιά στον δρόμο καθώς επιστρέφει με αυτοκίνητο στο σπίτι του.
Ο χάρτης δεν στοχοποιεί μόνο τους μαθητές, αλλά προειδοποιεί και για μωρά που κλαίνε ή ανηλίκους που υψώνουν τις φωνές τους τα απογεύματα ή τα Σαββατοκύριακα.
Ο διαχειριστής της σελίδας, ένας άνδρας στα 40 του που ζήτησε από τον Guardian να μην τον κατονομάσει, κατηγορείται πως υποδαυλίζει την αντιπάθεια σε βάρος των παιδιών που απλώς συμπεριφέρονται φυσιολογικά για την ηλικία τους, και μάλιστα σε μία χώρα που πρέπει να βελτιώσει τον ρυθμό γεννήσεων για να «σώσει» τις προοπτικές της οικονομίας της στις επόμενες δεκαετίες.
Ο υπεύθυνος του ηλεκτρονικού χάρτη, απαντά στις κατηγορίες υποστηρίζοντας πως, αν και αναγνωρίζει ότι ορισμένοι θα νιώσουν ότι εκτίθενται άδικα «είναι γεγονός πως πολλοί άνθρωποι συνεχώς ενοχλούνται από τον θόρυβο ή άλλα προβλήματα».
Σύμφωνα με τον Norihisa Hashimoto, επίτιμο καθηγητή μηχανικής της ακουστικής περιβάλλοντος στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Hachinohe, το στρες της πανδημίας έχει μετατρέψει κατά τα άλλα ήπιους και ευγενικούς ανθρώπους σε «ευερέθιστα» άτομα σε ό,τι αφορά την ησυχία στην γειτονιά τους.
«Όσοι αναρτούν σχόλια στην ιστοσελίδα, θα πρέπει να είναι ανεκτικοί και να αναθεωρήσουν με ψυχραιμία αν η συμπεριφορά άλλων ανθρώπων θα πρέπει στα αλήθεια να κατηγοριοποιηθεί ως ενόχληση», λέει ο Hashimoto, συμβουλεύοντας παράλληλα τους γονείς και τους κηδεμόνες να διασφαλίσουν πως τα παιδιά τους «δεν το παρακάνουν όταν παίζουν στην ύπαιθρο».
Η συζήτηση στη δημόσια σφαίρα για το τι συνιστά ηχητική όχληση είχε πάρει διαστάσεις στο Τόκιο το 2014, όταν οι αρχές είχαν αποφανθεί πως ο ήχος παιδιών που παίζουν δεν θεωρείται ηχορύπανση. Η κίνηση αυτή είχε γίνει στο πλαίσιο της άρσης νομικών εμποδίων για το χτίσιμο περισσότερων παιδικών σταθμών για δεκάδες χιλιάδες παιδιά που βρίσκονται σε λίστες αναμονής.
Το 2012, κάτοικοι της Νερίμα στο Τόκιο υπέβαλαν αγωγή για ζημία, απαιτώντας από έναν παιδικό σταθμό να μειώσει το επίπεδο «θορύβου των παιδιών». Τότε οι ενάγοντες είχαν βασιστεί σε ένα άρθρο νόμου για τα προάστια του Τόκιο, που απαγόρευε τους θορύβους έντασης άνω των 45 decibels - δηλαδή κάθε ήχο που είναι λίγο πιο δυνατός από αυτούς σε μια δανειστική βιβλιοθήκη.
Αργότερα το άρθρο τροποποιήθηκε εξαιρώντας τα μικρά παιδιά από τις προβλέψεις του νόμου καθώς η χώρα θέλει να ενθαρρύνει τα νέα ζευγάρια να αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά για να αντιμετωπιστεί η υπογεννητικότητα.
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια