Τα παιδιά με συμπτώματα αϋπνίας είναι πολύ πιθανό να συνεχίσουν να έχουν δυσκολίες ή διαταραχές ύπνου ως ενήλικες, σύμφωνα με νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη.
Στο πλαίσιο της μελέτης- η πρώτη που παρακολουθεί σε μεγάλο βάθος χρόνου την πορεία της παιδικής και εφηβικής αϋπνίας- οι επιστήμονες ανέλυσαν στοιχεία για 502 παιδιά από 5 έως 12 ετών, τα οποία παρακολουθήθηκαν έως τα 24 χρόνια τους κατά μέσο όρο.
Διαπιστώθηκε ότι το 43% των παιδιών με αϋπνία συνέχισαν να υποφέρουν από αυτήν τόσο στην εφηβεία όσο και μετά την ενηλικίωσή τους. Το 27% εμφάνισε μία ύφεση των συμπτωμάτων διαταραχής του ύπνου στην εφηβεία, ενώ το 19% είχε περιόδους εναλλασσόμενης βελτίωσης και επιδείνωσης.
Από τα παιδιά χωρίς αϋπνία, το 15% εμφάνισαν τέτοια συμπτώματα στην εφηβεία και μετά την ενηλικίωση, το 21% εμφάνισαν για πρώτη φορά αϋπνία ως νέοι ενήλικες, ενώ το 16% είχαν περιόδους εναλλασσόμενης βελτίωσης και επιδείνωσης.
Επικεφαλής της έρευνας ήταν ο αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής Χούλιο Φερνάντεθ- Μεντόθα του Κολεγίου Ιατρικής του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, ενώ σε αυτή συμμετείχε και ο ελληνικής καταγωγής καθηγητής Ψυχιατρικής του ίδιου εκπαιδευτικού ιδρύματος, Αλέξανδρος Βγόντζας.
«Οι διαταραχές του ύπνου, ιδίως η υπνική άπνοια και η αϋπνία, συνδέονται με χειρότερη καρδιαγγειακή και ψυχική υγεία. Δεδομένου ότι έως το 25% των παιδιών, το 35% των εφήβων και το 45% των νέων ενηλίκων υποφέρουν από συμπτώματα αϋπνίας, εστιάσαμε στο πώς αυτά τα συμπτώματα εξελίσσονται με το πέρασμα του χρόνου, καθώς το παιδί μεγαλώνει και ενηλικιώνεται», εξήγησε ο επικεφαλής ερευνητής.
Η μελέτη βρήκε ότι τα συμπτώματα αϋπνίας στους εφήβους είναι 5,5 φορές πιθανότερο να επιδεινωθούν σε κανονική αϋπνία στους ενήλικες. «Το εύρημα-κλειδί είναι ότι τα συμπτώματα αϋπνίας στην παιδική ηλικία είναι πολύ πιο πιθανό να επιμείνουν με το πέρασμα του χρόνου, από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Συνεπώς, οι γονείς και οι γιατροί δεν θα πρέπει να υποθέτουν ότι τα συμπτώματα αϋπνίας είναι αθώα παράπονα που θα φύγουν με την ηλικία. Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο σε ένα σημαντικό ποσοστό νέων, όπως έδειξε η μελέτη μας», επεσήμανε ο Φερνάντεθ- Μεντόθα.
Πολλοί ενήλικες με αϋπνία πιθανώς είχαν παρόμοια προβλήματα ως παιδιά, αλλά μπορεί να το έχουν ξεχάσει, επεσήμαναν οι ερευνητές. Μολονότι η αϋπνία σε μεγάλη ηλικία είναι δυνατό να πυροδοτηθεί από το στρες, για μερικούς το πρόβλημα μπορεί να ξεκίνησε στην παιδική ηλικία τους.
Οι αιτίες, κατά τον δρ. Φερνάντεθ- Μεντόθα, πιθανότατα ήταν «συμπεριφορικές» (π.χ. το παιδί ήθελε τον γονιό του στο δωμάτιο για να κοιμηθεί), ψυχικές ή άλλες διαταραχές (αυτισμός, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, διαταραχές διάθεσης κ.ά.) ή ιατρικές (πονοκέφαλοι, γαστρεντερικά προβλήματα κ.λπ.).
Η ίδια μελέτη δείχνει ότι τα κορίτσια μετά την εμφάνιση της περιόδου τους και τα παιδιά (και των δύο φύλων) από φτωχές οικογένειες έχουν πιο επίμονα συμπτώματα αϋπνίας. Οι ερευνητές τόνισαν την ανάγκη της έγκαιρης παρέμβασης, π.χ. με γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ
