«Δώσαμε, δώσαμε», είπε το ελληνικό κινηματογραφικό σινάφι. Είχε, βλέπετε, στο παρελθόν βραβεύσει αλλά και προτείνει για τά όσκαρ τον «Κυνόδοντα» και θεωρεί ότι την έβγαλε την υποχρέωσή του προς το μεγαλύτερο ταλέντο, που ανέδειξε τα τελευταία χρόνια το σινεμά μας. ‘Ετσι φέτος εξαφάνισε με την ησυχία του τις «Άλπεις» του Γιώργου Λάνθιμου από τις υποψηφιότητες για τα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Μόνο το μακιγιάζ και το σενάριο γλύτωσαν από την απαξίωση της ταινίας. Τουλάχιστον για το δεύτερο ο λόγος είναι φανερός. «Πήρε βραβείο στη Βενετία, ας μην το σνομπάρουμε και γίνουμε ρεζίλι στον καλό συνάδελφο Ντάρεν Αρονόφσκι, πρόεδρο της επιτροπής», θα σκέφτηκαν τα 119 μέλη της ΕΑΚ, πού πήραν μέρος στη ψηφοφορία. Και στη συνέχεια φόρτωσαν υποψηφιότητες άλλες ταινίες, που ούτε στο δαχτυλάκι των «Άλπεων» δεν φτάνουν.
Μην μού πείτε «άσε μας κυρά μου με τά γούστα σου» ή το πιο ευγενικό και διαδεδομένο «στην τέχνη όλα είναι υποκειμενικά». Διότι, οι «Άλπεις», έστω κι αν παραδεχτούμε ότι δεν είχαν την πρωτόγνωρη, άψογη ποιότητα του «Κυνόδοντα», αποστομωτική ακόμα και γι’ αυτούς που θέλουν πιο μασημένη κινηματογραφική τροφή, παραμένουν μια πολύ δυνατή ταινία. Βαριέμαι να μετρήσω τα ξένα φεστιβάλ που πήγε γιατί θα μού φάει πολλή ώρα -στο διαγωνιστικό, πάντως, της Βενετίας ο Λάνθιμος έκανε πέρυσι παρέα με τον Σοκούροφ και τον ΜακΚουϊν. Έπαψα πια να διαβάζω και τις εξαιρετικές κριτικές στα πιο έγκυρα, ειδικά και μη, έντυπα, γιατί κι αυτές τόμους ολόκληρους φτιάχνουν.
Υπήρξε, λοιπόν, φέτος, άλλη ελληνική ταινία που να έτυχε τόσο μεγάλης διεθνούς προσοχής και αναγνώρισης; Ακόμα και το αριστούργημα (για μένα) της χρονιάς, ο «’Αδικος κόσμος» ,τέτοιο γκέλ δεν είχε (εντάξει, δικαιολογείται, ο Λάνθιμος είναι πιά δικαίως brand name). Πάλι καλά να λέμε ,που τα μέλη της Ακαδημίας δεν εξαφάνισαν και την ταινία του Φίλλιπου Τσίτου με τη φόρα που είχαν πάρει απέναντι σε ό,τι ξεχώριζε. Κατάφεραν, όμως, κι αυτή να την εξισώσουν σε υποψηφιότητες (11) με κάποια άλλη.
Δεν θέλω να γενικεύσω. Ούτε τις ελπίδες μου στα Βραβεία της ΕΑΚ έχασα, ούτε βλέπω στις φετεινές υποψηφιότητες συνομωσίες και στοιχήσεις πίσω από γνωστούς και φίλους, ούτε, πολύ περισσότερο, νοσταλγώ τα αλήστου μνήμης Κρατικά Κινηματογραφικά Βραβεία και το χοντροκομμένο παιχνίδι, πού έκαναν επί χρόνια τα σωματεία του χώρου.
Απλώς μού φαίνεται σκάνδαλο καλλιτεχνικής άγνοιας και αποθέωση σκοπιμοτήτων η απουσία των «Άλπεων» από την πεντάδα των υποψήφιων για το βραβείο καλύτερης ταινίας. Τουλάχιστον δυο από αυτές βρίθουν εξόφθαλμων αδυναμιών -τίτλους ορκίστηκα να μην γράψω.
Αλλά επειδή κατά βάθος είμαι κακός άνθρωπος, περιμένω και τά βραβεία ,που θα ανακοινωθούν στις 7 Μαίου. Μού έχει κολλήσει μια υποψία, αλλά και αυτή ορκίστηκα να μην τη γράψω.
σχόλια