Και οι δύο γονείς θα έχουν λόγο σε σοβαρές αποφάσεις, μη επαναλαμβανόμενες, οι οποίες αφορούν το μέλλον του παιδιού τους, ακόμη κι αν ο ένας ασκεί την επιμέλεια, με δικαστική απόφαση.
Αυτό προβλέπει τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή, με την οποία συμπληρώνονται οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα και προσδιορίζονται οι ειδικές πράξεις επιμέλειας ανήλικων τέκνων, οι οποίες λαμβάνονται από κοινού και από τους δύο γονείς.
Με αυτή την τροποποίηση διευρύνεται ο κύκλος των πράξεων για τις οποίες οι γονείς οφείλουν να αποφασίζουν από κοινού, ανεξάρτητα από το εάν ο ένας γονέας ασκεί μόνος του την επιμέλεια. Η διάταξη αφορά πράξεις που δεν επαναλαμβάνονται και επηρεάζουν αποφασιστικά το μέλλον του παιδιού, όπως το είδος της εκπαίδευσης που θα λάβει, η προετοιμασία για πρωταθλητισμό κλπ. Για τις πράξεις αυτές απαιτείται απόφαση και των δύο γονέων.
«Όταν η επιμέλεια του ανήλικου τέκνου ασκείται από τον ένα μόνο γονέα, οι σοβαρές μη επαναλαμβανόμενες αποφάσεις για τις πράξεις επιμέλειας που επηρεάζουν αποφασιστικά το μέλλον του τέκνου, λαμβάνονται και από τους δύο γονείς, εφόσον δεν συντρέχει η περίπτωση του άρθρου 1510 παρ.3"», αναφέρει η τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, το οποίο ψηφίζεται την Τετάρτη από την Ολομέλεια.
Ο τόπος διαμονής
Επιπλέον, η τροπολογία ορίζει ότι «μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτεί προηγούμενη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση, μετά από αίτημα οποιουδήποτε από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο».
Η αιτιολογική έκθεση επισημαίνει ότι με αυτό τον τρόπο διευκρινίζεται ότι, μολονότι ο προσδιορισμός της κατοικίας του ανηλίκου ανήκει στον γονέα που ασκεί την επιμέλεια, η μεταβολή του τόπου διαμονής που επηρεάζει ουσιωδώς το δικαίωμα επικοινωνίας του άλλου γονέα, μπορεί να γίνει μετά από σύμφωνη γνώμη του γονέα που έχει το δικαίωμα επικοινωνίας ή μετά από δικαστική απόφαση.
Δηλαδή, αντικείμενο της ρύθμισης δεν είναι οποιαδήποτε μετακίνηση του ανηλίκου (πχ από τη μια συνοικία ή Δήμο σε άλλη συνοικία μέσα σε μεγάλη πόλη), αλλά η σημαντική μετακίνηση (πχ σε άλλη πόλη, σε άλλη χώρα) η οποία επηρεάζει ουσιωδώς την άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας του άλλου γονέα.
«Είναι βεβαίως κατανοητή η ανάγκη του γονέα που έχει την επιμέλεια να έχει ελευθερία κίνησης και επιλογής της διαμονής του, αλλά ο περιορισμός της ελευθερίας αυτής είναι ανεκτός ενόψει της ιδιότητάς του ως γονέα ανηλίκου, καθώς και ενόψει του δικαιώματος του άλλου γονέα να έχει ομαλή επικοινωνία με το παιδί του», επισημαίνει ακόμη η αιτιολογική έκθεση.
«Συνεπώς ο έχων την επιμέλεια του ανήλικου γονέας δεν χάνει το δικαίωμα να μετακινηθεί ακόμη και σε μακρινό μέρος, αρκεί να έχει εξασφαλίσει την (προηγούμενη της μετακίνησης) συμφωνία του άλλου γονέα ή αν αυτός δεν συμφωνεί ή δεν ανευρίσκεται κλπ., δικαστική απόφαση που επιτρέπει τη μετακίνησή του με το ανήλικο τέκνο. Στην τελευταία περίπτωση το δικαστήριο θα κρίνει με βάση πρωτίστως το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου τέκνου. Με την απόφαση αυτή θα καθορίζεται προφανώς και νέος τρόπος επικοινωνίας του ανηλίκου με τον άλλο γονέα (π.χ. αραιότερα και μακρότερα διαστήματα, καταβολή εξόδων επικοινωνίας, επικοινωνία με σύγχρονα ηλεκτρονικά οπτικοακουστικά μέσα)», αναφέρεται ακόμη.
Εφόσον πρόκειται για νέα συμφωνία των γονέων, αυτή θα έχει τον τύπου του συμβολαιογραφικού εγγράφου. Στην περίπτωση κατά την οποία αποκλεισθεί η επικοινωνία του γονέα με το ανήλικο τέκνο, με δικαστική απόφαση, δεν απαιτείται η συμφωνία του για τη μετακίνηση του ανηλίκου με τον άλλο γονέα.
Στην έκθεση συνεπειών της ρύθμισης αναφέρεται ότι οι προτεινόμενες διατάξεις θεσπίζονται με κριτήριο το αληθινό συμφέρον του τέκνου και αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μια υπεύθυνη, ανεξάρτητη και ψυχικά υγιή προσωπικότητα με από κοινού πράξεις επιμέλειας και από τους δύο γονείς.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ
σχόλια