Πέρα από το αγνό κακό, την απενοχοποίηση των πραγματικά βρόμικων χαρακτήρων, τις ερμηνείες και το σενάριο, υπάρχουν δύο ακόμη βασικοί λόγοι που το “House of Cards” έχει εθίσει τους τηλεθεατές ανά τον κόσμο. Ο ένας είναι η γκαρνταρόμπα της Κλερ Άντεργουντ (που την υποδύεται ιδανικά η Robin Wright), γεμάτη αντιφεμινιστικά, ωστόσο πανίσχυρα κομμάτια, που προκάλεσαν συζητήσεις από την πρώτη σεζόν. Ο δεύτερος είναι το παρασκήνιο που μαινόταν για το τι θα έπρεπε να φορά η ηθοποιός που υποδύεται την Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ.
Για τη συγκεκριμένη σειρά και τον ρόλο της Άντεργουντ η οδηγία των σεναριογράφων ήταν ξεκάθαρη από την αρχή: τα ρούχα έπρεπε όχι απλώς να συμπληρώνουν την ερμηνεία της Wright, αλλά να αποτελούν ένα είδος προέκτασής της. Ο αμείλικτος, παγερός, υπολογιστικός χαρακτήρας της Άντεργουντ απαιτούσε ακριβές, καλόγουστες, αλλά κοφτερές σαν ξυράφι στιλιστικές επιλογές.
«Η ιδέα ήταν να δώσουμε την εικόνα μιας σύγχρονης Λαίδης Μάκβεθ. Να φορά δημιουργίες επώνυμων οίκων, αλλά σοφά, χωρίς τα ρούχα να φωνάζουν το κόστος, ούτε καν το brand. Έπρεπε να είναι sur mesure, να τονίζουν την προσωπικότητά της, αλλά να μην προκαλούν».
Το σενάριο, άλλωστε, εδώ και τέσσερις σεζόν περιγράφει μια γυναίκα-μηχανή, με επακριβώς υπολογισμένες κινήσεις, με τετράγωνη λογική, προγραμματισμένη να φτάσει στην κορυφή, έτοιμη να ισοπεδώσει κάθε εμπόδιο στην πολιτική πορεία, τόσο τη δική της όσο και του συζύγου της. Ακόμη και η αυστηρή θηλυκότητα εδώ χρησιμοποιείται ως εργαλείο: σε γκαλά, σε δεξιώσεις και ομιλίες η Άντεργουντ πρέπει να αποπνέει δυναμισμό, αλλά και γοητεία, φινέτσα και απόσταση.
Αυτού του είδους οι υψηλές και πολύπλοκες απαιτήσεις οδήγησαν το 2013 τους υπευθύνους του NETFLIX στον βραβευμένο και κυρίως αποτελεσματικό Tom Broecker. Ηθοποιός και ο ίδιος, αλλά εμπνευσμένος ως ενδυματολόγος, ήταν ο επαγγελματίας πίσω από τη στιλιστική επιμέλεια –από το 1994– της τηλεοπτικής εκπομπής “Saturday Night Live”, αρκετών ακόμη σειρών, όπως το “30 Rock”, το “The Big C”, το “Treatment”, ενώ σημαντική ήταν (και εξακολουθεί να είναι) η εμπειρία του από τις μεγαλύτερες θεατρικές σκηνές, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Αγγλία. Ακριβώς αυτή η προϋπηρεσία στον απαιτητικό κόσμο δύσκολων θεατρικών εγχειρημάτων ήταν και καλός οιωνός για τη συνεργασία του με τον πρωταγωνιστή της σειράς Κέβιν Σπέισι.
Ο Broecker ήταν ο άνθρωπος που γνώριζε ακριβώς τι, πώς, σε ποια περίσταση και από ποιον έπρεπε να φορεθεί. Την πρώτη σεζόν της σειράς τα δημοσιεύματα ήταν υμνητικά για τις ενδυματολογικές επιλογές του, τόσο όσον αφορούσε την «Πρώτη Κυρία» όσο και τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές. Κι αυτό κυρίως διότι ο Broecker είχε χτίσει σοβαρά και με συνέπεια πάνω στο “power suit”, που λατρεύουν εσχάτως οι εύπορες Αμερικανίδες, προσθέτοντας μικρές, πλην ορατές δόσεις θηλυκότητας. Επίσης, είχε ρισκάρει να προχωρήσει πολύ πιο πέρα απ’ ό,τι, υπό κανονικές συνθήκες, το πρωτόκολλο και ο καθωσπρεπισμός του Λευκού Οίκου θα επέτρεπαν στη σύζυγο του πλανητάρχη.
«Η ιδέα ήταν να δώσουμε την εικόνα μιας σύγχρονης Λαίδης Μάκβεθ. Να φορά δημιουργίες επώνυμων οίκων, αλλά σοφά, χωρίς τα ρούχα να φωνάζουν το κόστος, ούτε καν το brand. Έπρεπε να είναι sur mesure, να τονίζουν την προσωπικότητά της, αλλά να μην προκαλούν. Οφείλαμε να την παρουσιάζουμε υποδειγματική, αλλά όχι εξεζητημένη», δήλωνε τότε ο ενδυματολόγος, εξηγώντας ότι το ζητούμενο ήταν να αποπνέεται δύναμη και εξουσία, αλλά όχι από κάποια που χρειάζεται παντελόνια για να το κάνει αυτό.
«Η Κλερ Άντεργουντ στην πρώτη σεζόν χρησιμοποιεί τα ρούχα ως ασπίδα, για να πολεμήσει. Είναι η επιτομή της αυτοπεποίθησης, η προσωποποίηση της νίκης», εξηγούσε τότε ο άνθρωπος που λέγεται ότι αδιαφορούσε για το κόστος, αναζητώντας μόνο το καλύτερο, το πιο φινετσάτο, το υπέρκομψο για την πρωταγωνίστριά του.
Συνεπώς, επρόκειτο για έναν πόλεμο εντυπώσεων, για τις μάχες του οποίου χρειάστηκαν πολλά Narciso Rodrigez, Gucci, Armani, Ralph Lauren, Zac Posen, Calvin Klein, Prada, αλλά και Banana Republic, πολλά μαύρα, γκρι και μπλε κοντόμεσα, τριών τετάρτων σακάκια και μπολερό, πολλά στενά φορέματα σε pencil γραμμή, πολλά στοιχεία που να δημιουργούν την εντύπωση όχι απλώς μιας καλά θωρακισμένης γυναίκας, αλλά κάποιας με δυνάμεις αυστηρής, αλλόκοσμης θεότητας, έτοιμης να καταστρέψει κάθε εμπόδιο στο πέρασμά της.
Ο Broecker δεν ανακάλυψε την πυρίτιδα. Τα ταγέρ, τα midi φορέματα, τα καρέ ντεκολτέ και τα μεταξωτά πουκάμισα δεν ήταν κάτι καινούριο στο preppy ντύσιμο. Χρησιμοποίησε όλα τα παραπάνω ως πρώτη ύλη και έπαιξε με τις αντιθέσεις. Κόντυνε και στένεψε τα σακάκια της Άντεργουντ, επέτρεψε σε σειρές από στρατιωτικά κουμπιά να βολευτούν στα πλαϊνά ενός ημιεπίσημου φορέματος, τόλμησε σκληρά κολάρα και ανδρόγυνα στοιχεία και, επενδύοντας στον σωματότυπο της Wright, της φόρεσε ψηλοτάκουνα, τα οποία δεν της επέτρεψε να βγάλει σχεδόν ποτέ.
Η δεύτερη σεζόν, όμως, απογοήτευσε βαθιά τους τηλεθεατές – και δη τους φανατικούς με το στιλ της χθόνιας Πρώτης Κυρίας. Κανένας νεωτερισμός, κανένα εύρημα, καμία έκπληξη. Οι ίδιες pencil φούστες, τα ίδια πουκάμισα με φλοτάν φιόγκους και ιδιαίτερα κολάρα. Και γι' αυτό δεν φταίει το ότι το ντύσιμο της πρωταγωνίστριας συμβάδιζε με τα σκαμπανεβάσματα του χαρακτήρα που υποδύεται, αλλά το ότι το όνομα του Broecker έλειπε πλέον από τους συντελεστές της σειράς. Χωρίς να προηγηθεί κάποια ανακοίνωση, χωρίς να υπάρξει το παραμικρό σχόλιο.
Πρώτοι παρατήρησαν τη διαφορά οι fashion editors του ηλεκτρονικού περιοδικού μόδας “Fashionista”, αποδίδοντας, μάλιστα, στην απουσία του κορυφαίου ενδυματολόγου το ανέμπνευστο, άτονο και παραιτημένο στιλ της «Πρώτης Κυρίας». Στους τίτλους αρχής, εκεί που άλλοτε φιγουράριζε το όνομα του Broecker, εμφανίστηκε το όνομα της costume designer Gersha Phillips και λίγο αργότερα της ταλαντούχας Johanna Argan.
Όμως, η ζημιά είχε γίνει. Παρά το ότι λίγους μήνες πριν ο Broecker είχε αποσπάσει ακόμη ένα Emmy στην καριέρα του για τις ενδυματολογικές επιλογές του στο “House of Cards”, πλέον οι κριτικές «έγδερναν» την εμφάνιση της Άντεργουντ, που όπως χαρακτηριστικά γραφόταν την έσωζε μόνο η σιλουέτα της πρωταγωνίστριας. Ψιλοπράγματα; Όχι ακριβώς, γιατί η σειρά έχει χτιστεί πάνω στην πιστή απομίμηση κάθε χώρου του Λευκού Οίκου και κάθε κίνησης, κουβέντας και εν γένει ύφους και στιλ που θα άρμοζαν σε εμπλεκόμενους στις ίντριγκες του Οβάλ Γραφείου.
Όσο οι φήμες οργιάζουν για το λάθος χέρι που μπήκε στην γκαρνταρόμπα της πρωταγωνίστριας της σειράς –για την πληρότητα της οποίας, σημειωτέον, εργάζεται επιτελείο με περισσότερους από 50 ανθρώπους–, τόσο ο Broecker σωπαίνει και σε συνεντεύξεις μετά την αποχώρησή του από τη σειρά επιμένει να μη σχολιάζει τα παλιά Louboutin και το κουρασμένο στιλ της πανίσχυρης περσόνας που οι επιλογές του δημιούργησαν.
Η διπλωματία του ενδύματος, όμως, πρέπει να αναδειχθεί ξανά, και αυτό συμβαίνει αισίως προς το τέλος του 3ου κύκλου, όταν η πλοκή απαιτεί από την Κλερ Άντεργουντ να πάρει το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις με τον Πετρόφ και την Argan το πάνω χέρι στην γκαρνταρόμπα της. Γι’ αυτόν τον λόγο επιστρατεύεται και η ταλαντούχα σχεδιάστρια Kemal Harris, η οποία εξομολογείται ότι για να προσδώσει πυγμή και χάρη στο στιλ της Πρώτης Κυρίας εμπνεύστηκε από τις απαράμιλλες δυναμικές εμφανίσεις της κορυφαίας φωτογράφου Lee Miller.
Το εμβληματικό μπλε φόρεμα της Άντεργουντ στις διαπραγματεύσεις με τον πρόεδρο Πετρόφ στη Ρωσία αποζημιώνει τηλεθεατές και συντελεστές της σειράς. H Harris έχει πάρει το ζήτημα προσωπικά και αυτό αποτυπώνεται σε κάθε κίνηση της πρωταγωνίστριας: κάθε ρούχο είναι ραμμένο στα μέτρα της Wright και μόνο κάποια κομμάτια είναι του εμπορίου, από καταστήματα όπως τα Barneys και τα Bergdorf Goodman.
«Αν μπορούσα θα έκανα ειδική παραγγελία και για τα παπούτσια της», είπε πριν από λίγους μήνες η σχεδιάστρια στην "Telegraph", αποκαλύπτοντας έτσι την προσωπική της αγωνία για το όλο εγχείρημα, αλλά και το βάρος που δίνεται από τους συντελεστές της σειράς στην εμφάνιση της πρωταγωνίστριας.
Και θα υπάρξουν κι άλλες δυνατές στιγμές, καθώς η Harris μοιάζει να ακολουθεί κατά γράμμα τις προτιμήσεις της πραγματικής Πρώτης Κυρίας, Μισέλ Ομπάμα, για να αποσπάσει εύσημα για τη σχολαστικότητα, την παρατηρητικότητα και την επιμονή της: το πολυσυζητημένο σατέν φόρεμα της Άντεργουντ στο δείπνο φιλοξενίας του Ρώσου προέδρου Πετρόφ ήταν μια sur mesure δημιουργία του οίκου Ralph Lauren για τη Wright.
Μέχρι το τέλος του 4ου κύκλου, Argan και Harris έχουν κατορθώσει όχι μόνο να επαναφέρουν την αρχική αίγλη στην γκαρνταρόμπα της Άντεργουντ, αλλά να αφομοιώσουν τα βασικά μαθήματα woman power αισθητικής που από το πρώτο επεισόδιο είχε παραδώσει ο Broecker.
Το ιβουάρ φόρεμα που η μητέρα της συμβουλεύει την Άντεργουντ να μη φορέσει, γιατί «ακόμη και σε κάποια με το δικό σου σώμα θα τονίσει όλα τα λάθος σημεία», ήταν επίσης δημιουργία του οίκου Lauren και ένα στοίχημα για το πώς ο δεύτερος βασικός χαρακτήρας της σειράς από «δεύτερο βιολί» ως «Πρώτη Κυρία» θα αναλάβει πλέον ρόλο αντιπροέδρου των ΗΠΑ. Ο δρόμος για τη μετάβαση στον νέο εαυτό της Άντεργουντ, αυτόν μιας ερωτευμένης μεσήλικης που διεκδικεί τα πάντα –εραστή, σύζυγο πλανητάρχη σε έναν γάμο που θυμίζει περισσότερο πολεμική μηχανή και θέση στην κεντρική πολιτική σκηνή της Αμερικής– είχε ανοίξει, με τα σωστά ρούχα, φυσικά.
Γιατί, όμως, τόση συζήτηση γύρω από τι φοράει το cast μιας τηλεοπτικής σειράς, έστω και τόσο επιτυχημένης, όπως το “House of Cards”; Ναι μεν το επίπεδο styling στις ΗΠΑ, και όχι μόνο, έχει ανέβει εδώ και χρόνια, ωστόσο αυτή δεν είναι η μοναδική εξήγηση για το ότι δίνεται σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια.
Το “House of Cards” είναι μια από τις πιο δαπανηρές τηλεοπτικές σειρές, για τα δεδομένα της ιστορίας που αφηγείται. Κάθε επεισόδιο στοιχίζει περίπου 4 με 4,5 εκ. δολάρια. Το σενάριο σε αρκετά σημεία μιμείται την πραγματικότητα και κάποιες φορές είναι σαφείς οι αναφορές (μέχρι και οι αιχμές) σε πολιτικούς χειρισμούς – οπότε δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Επίσης, οι αμέτρητες συνεργαζόμενες φίρμες, προσωπικότητες του χώρου της μόδας, οίκοι υψηλής ραπτικής, υποδηματοποιίας και κοσμημάτων περιμένουν τηλεοπτικό αποτέλεσμα αντάξιο της αυτοκρατορίας τους.
Σε ένα πλαίσιο ανθρώπων και καταστάσεων που το ρούχο δεν αντιμετωπίζεται διεκπεραιωτικά, αλλά είναι προέκταση προθέσεων και σύμβολο παιδείας, κοινωνικής τάξης και επαγγελματικού status, είναι λογικό η γκαρνταρόμπα της fictional Πρώτης Κυρίας να σηκώνει τόσο παρασκήνιο όσο και της πραγματικής. Πόσο μάλλον όταν φημολογείται ότι ο επόμενος, 5ος κύκλος της σειράς, που σηματοδοτεί και την οριστική αποχαλίνωση της Άντεργουντ στο κυνήγι για την εξουσία, θα είναι και ο τελευταίος.
Με στοιχεία από τα Business Insider, Telegraph, Guardian, Fashionista, Vanity Fair
