Ως ένας από τους κορυφαίους παράδεισους για στήσιμο εταιρειών ξεπλύματος χρήματος αναφέρεται η Κύπρος στην ταινία του Στίβεν Σόντερμπεργκ "The Laundromat" που προβάλλεται εδώ και μερικές μέρες στο Netflix.
«Οι πράοι θα κληρονομήσουν τη γη»... Αυτός είναι ο βαθύτατα σαρκαστικός τίτλος ενός από τα κεφάλαια της ταινίας "The Laundromat" («Το πλυντήριο»), τα οποία συγχρόνως λειτουργούν ως εγχειρίδιο για το πώς μπορεί να στηθεί (εύκολα) μια offshore εταιρεία και πώς μπορεί (επίσης εύκολα) να «ξεπλυθεί» χρήμα σε κάποιον από τους φορολογικούς παράδεισους που βρίσκονται συνήθως «στη μέση της θάλασσας».
Η ταινία του Στίβεν Σόντερμπεργκ στην οποία πρωταγωνιστεί ένας γαλαξίας αστέρων (Μέριλ Στριπ, Γκάρι Όλντμαν, Αντόνιο Μπαντέρας, Σάρον Στόουν, Ντέιβιντ Σουίμερ κ.ά.) βασίστηκε στο βιβλίο του Jake Bernstein, "Secrecy World: Inside the Panama Papers Investigation of Illicit Money Networks and the Global Elite" και αποτελεί μια «μαύρη» σάτιρα που αφηγείται με ψυχαγωγικά στυλιζαρισμένο ύφος, πραγματικά γεγονότα που έχουν να κάνουν με τις αποκαλύψεις των περιβόητων "Panama Papers".
Στο κέντρο της αφήγησης βρίσκεται η δικηγορική εταιρεία Mossack-Fonseca που είχε έδρα τον Παναμά (από τα γραφεία της έγινε το 2016 η διαρροή των σχετικών εγγράφων που αποκάλυψαν την κλίμακα των offshore «πλυντηρίων») και για χρόνια φρόντιζε να διασφαλίζει το «ξέπλυμα» και το αφορολόγητο για τις καταθέσεις των πελατών της στήνοντας εκατοντάδες χιλιάδες εταιρείες «κέλυφος» (shell companies) σε «εξωτικά» μέρη με χαλαρή σχετική νομοθεσία.
Τους δύο εκπρόσωπους της φίρμας υποδύονται στην ταινία ο Γκάρι Όλντμαν (Γιούργκεν Μόσακ) και ο Αντόνιο Μπαντέρας (Ραμόν Φονσέκα) οι οποίοι απευθυνόμενοι στους θεατές παραδίδουν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας μαθήματα «επιχειρείν» σε offshore παραδείσους ανά τον πλανήτη:
«Δεν χρειάζονται ούτε γραφεία, ούτε προσωπικό, ούτε λειτουργικά έξοδα. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια ηλεκτρονική διεύθυνση και μία ταχυδρομική θυρίδα σε μία χώρα όπου οι νόμοι ευνοούν τους χρηματοοικονομικούς σου στόχους. Και πού βρίσκονται τέτοια κράτη; Συνήθως στη μέση του ωκεανού. Ίσως είναι οι Σεϋχέλλες, ίσως η Κύπρος, ή οι Μπαχάμες».
Η Mossack-Fonseca διατηρούσε «γραφεία» εξυπηρέτησης για πάνω από 240.000 εικονικές εταιρείες σε μέρη όπως «οι Βρετανικές Παρθένες Νήσοι, οι Μπαχάμες, η Κύπρος, τα νησιά Σαμόα, το Νιούε, η Νεβάδα: Μέρη όχι ευλογημένα με φυσικούς πόρους ή βιομηχανία», όπως λένε οι δύο ηθοποιοί στην ταινία, οι οποίοι σε κάποια στιγμή κάνουν και ειδική αναφορά σε κυπριακή εταιρεία επενδύσεων, την Jetstream Trust η οποία «διατηρεί υπό τον έλεγχό της την Whitecloud Enterprises στις Σεϋχέλλες και διάφορες άλλες εταιρείες».
Όσον αφορά στους αληθινούς Μόσακ και Φονσέκα, οι δύο μεγαλοδικηγόροι όχι μόνο κυκλοφορούν ελεύθεροι αλλά υπέβαλλαν και αγωγή κατά του Netflix για συκοφαντική δυσφήμιση και για παράνομη χρήση του λογότυπου της εταιρείας τους, απαιτώντας το μπλοκάρισμα της προβολής της ταινίας.
Το ίδιο το Netflix, μέσω ανακοίνωσης του, χαρακτηρίζει γελοίους και ανυπόστατους τους ισχυρισμούς των δύο δικηγόρων σημειώνοντας ότι το όνομά τους έχει ούτως ή άλλως αμαυρωθεί ανεπανόρθωτα μετά τις αποκαλύψεις για τις δραστηριότητές τους πριν από τρία χρόνια.
σχόλια