Πώς ξεκίνησε το C/enter Project;
Συνειδητοποιήσαμε ότι ο αστικός δημόσιος χώρος έχει χάσει την πρωτογενή του λειτουργία ως χώρος επικοινωνίας και συνεύρεσης. Χρησιμοποιείται ως τόπος διέλευσης, διαμαρτυρίας, επιχειρηματικής (συχνά καταχρηστικής) ή παράνομης δραστηριότητας, με αποτέλεσμα να μην τον βιώνουμε, να μην τον χαιρόμαστε, να μην τον οικειοποιούμαστε. Νιώσαμε, λοιπόν, την ανάγκη να επανακτήσουμε τους δεσμούς μας με την πόλη, να της μεταγγίσουμε την ενέργειά μας, να την ομορφύνουμε.
Ποιες ήταν οι δράσεις που επιλέξατε και γιατί;
Βασική επιδίωξη ήταν να δημιουργηθούν πολλαπλές εστίες συνεύρεσης, ανταλλαγής και γλεντιού. Να προκύψουν δίκτυα δράσεων που εμπλέκουν ενεργά και δημιουργικά το κοινό και δεν το απομονώνουν στον ρόλο του θεατή. Ζωγραφίσαμε τοίχους, κάναμε υπαίθρια γυμναστική και ποδήλατο, παίξαμε επιτραπέζια, χορέψαμε, τραγουδήσαμε, στείλαμε καρτ ποστάλ made in Athens, είδαμε ταινίες με φόντο την πόλη, συζητήσαμε γι’ αυτήν με αφορμή την τριήμερη βιωματική εμπειρία μας μέσα της.
Με ποιο κριτήριο επιλέξατε τα μέρη που κάνατε τις δράσεις;
Δώσαμε ραντεβού σε άλση, πλατείες, πάρκινγκ, στοές, ηλεκτρικούς σταθμούς. Βρεθήκαμε σε αντιθετικές γωνιές του κέντρου, πιστεύοντας ότι κάθε σημείο στην πόλη, γοητευτικό ή στενόχωρο, δημοφιλές ή υποβαθμισμένο, μπορεί να μετατραπεί σε τόπο επικοινωνίας και δημιουργίας.
Ποια ήταν η αντίδραση των Αθηναίων;
Το κοινό ξαφνιάζεται και σε ξαφνιάζει. Όσοι άνθρωποι τόσες κι οι διαφορετικές διαθέσεις απέναντι στα δρώμενα. Αλλά, με κοινή συνισταμένη τον ενθουσιασμό και μια τεράστια ανάγκη για επαφή.
Τι είδους κόσμο συγκεντρώσατε;
Οι δράσεις ήταν ετερόκλητες και κάλυπταν ένα μεγάλο φάσμα ενδιαφερόντων, για να μπορέσει ο καθένας να δει τον εαυτό του μέσα σε αυτές. Οικογένειες με παιδιά, αθλητικοί τύποι, μουσειόφιλοι και μουσικόφιλοι, καλλιτέχνες κι ερασιτέχνες, άνθρωποι κάθε ηλικίας κι εθνικότητας, με κοινό χαρακτηριστικό την αγάπη τους για την Αθήνα και την ανάγκη τους να εκφραστούν μέσα σε αυτήν.
σχόλια