Σε συνέντευξη του στο περιοδικό Spiegel on line ο Γερμανός οικονομολόγος-ιστορικός Albrecht Ritschl, υπενθυμίζει ότι η Γερμανία είναι ο χειρότερος οφειλέτης του περασμένου αιώνα και ζητά από τη χώρα του να δει με μια καλύτερη ματιά τη ζώνη του ευρώ για να μην αντιμετωπίσει νέα αιτήματα για αποζημιώσεις από το Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Ritschl υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει βάση στην αξίωση της Γερμανική ς κυβέρνησης για υπακοή της Αθήνας προκειμένου να εγκριθεί το πακέτο των μέτρων και υπενθυμίζει ότι η Γερμανία που είχε τις μεγαλύτερες πτωχεύσεις στην πρόσφατη ιστορία, συνήλθε μόνο χάρη στις Ηνωμένες Πολιτείες που θυσίασαν τεράστια χρηματικά ποσά για να είναι σήμερα η χώρα οικονομικά σταθερή, και να κατέχει τη θέση του «διευθυντή» της Ευρώπης. «Το γεγονός αυτό-λέει ο καθηγητής- φαίνεται ότι το ξεχνάμε συχνά».
Ο Ritschl θυμίζει ότι από το 1924 μέχρι το 1929, η Δημοκρατία της Βαϊμάρης έζησε με πίστωση, και δανείστηκε από τις ΗΠΑ χρήματα που απαιτούνταν για αποζημιώσεις μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. «Αυτή η πιστωτική πυραμίδα κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 1931. Η ζημία για τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν τεράστια, οι επιδράσεις στην παγκόσμια οικονομία καταστροφικές». Και μετά όμως από το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αμερική ήταν που έλαβε μέτρα, ώστε να μην υπάρξουν απαιτήσεις για υψηλές αποζημιώσεις από τη Γερμανία, φροντίζοντας να τεθούν αυτές οι αποζημιώσεις στο περιθώριο, μέχρι την επανένωση των δυο Γερμανιών. «Για τη Γερμανία, ήταν μια σωτήρια χειρονομία, και ήταν η πραγματική οικονομική βάση του Wirtschaftswunder , του οικονομικού θαύματος που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950). Για να γίνει όμως αυτό το οικονομικό θαύμα , έπρεπε τα θύματα της γερμανικής Κατοχής στην Ευρώπη να παραιτηθούν των αποζημιώσεων, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων».
Για το Ελληνικό χρέος ο καθηγητής Ritschl υποστηρίζει ότι μπροστά στις πτωχεύσεις της Γερμανίας, τα σημερινά προβλήματα πληρωμής του, είναι ασήμαντα. «Η Ελλάδα παίζει ένα δευτερεύοντα ρόλο. Το πρόβλημα είναι ο κίνδυνος μετάδοσης της κρίσης, σε άλλες χώρες. Όμως βασιλιάς του χρέους είναι η Γερμανία. Υπολογίζεται με βάση το ποσό των ζημιών σε σχέση με τις οικονομικές επιδόσεις, ότι η Γερμανία ήταν ο μεγαλύτερος παραβάτης του χρέους του 20ου αιώνα».Σύμφωνα με τον καθηγητή, τρείς φορές οι Γερμανοί, δεν πλήρωσαν καθόλου ή ολόκληρο το χρέος τους στον 20ο αιώνα. «Η Γερμανία-λέει-είχε και μια ακόμη περίοδο μη πληρωμής το 1990».
Ήταν τότε, με την επανένωση των δύο Γερμανιών, όταν ο καγκελάριος Χέλμουτ Κολ αρνήθηκε να εφαρμοστούν οι αλλαγές στη συμφωνία του Λονδίνου για τα γερμανικά εξωτερικά χρέη του 1953. Ο καθηγητής Ritschl τονίζει ότι πρέπει να βρεθεί λύση στο Ελληνικό πρόβλημα, υπογραμμίζοντας ότι το ανθελληνικό συναίσθημα που έχει αναπτυχθεί σε πολλά γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο. «Καθόμαστε σε ένα γυάλινο σπίτι, λέει. Η αναβίωση της Γερμανίας, κατέστη δυνατή μόνο μέσω της παραίτησης από εκτεταμένες πληρωμές χρεών και τη μη πληρωμή των αποζημιώσεων στα θύματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου».
«Κανείς στην Ελλάδα δεν έχει ξεχάσει ότι η Γερμανία οφείλει την οικονομική ευημερία της στα άλλα έθνη» δηλώνει ο καθηγητής και εξηγεί: « Οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά τα σκληρά άρθρα στα γερμανικά Μέσα. Αν το κλίμα στη χώρα αλλάξει, οι παλιές αξιώσεις για αποζημιώσεις θα μπορούσαν να ξαναέλθουν στην επιφάνεια. Και η Γερμανία θα πρέπει να πληρώσει και άλλα Ευρωπαϊκά κράτη. Σε σύγκριση με αυτή την εκδοχή, θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που η Ελλάδα θα αναδιοργανωθεί με δικά μας έξοδα. Αν μεταδώσουμε στην κοινή γνώμη την φθηνή προπαγάνδα , ότι δεν θέλουμε να πληρώσουμε τότε τελικά αυτά τα παλιά γραμμάτια θα παρουσιαστούν ξ ανά».
Ο Ritschl θεωρεί ότι το πιο λογικό αυτή τη στιγμή, είναι να γίνει μια πραγματική μείωση του Ελληνικού χρέους και οι δανειστές να παραιτηθούν από ένα σημαντικό μέρος των αξιώσεων τους. «Τουλάχιστον η Ελλάδα θα έχει τότε την ευκαιρία να ξεκινήσει από την αρχή».
σχόλια