Τα μηνύματά του για τα 58 χρόνια από τη μαύρη επέτειο της 21η Απριλίου του 1967 και την επιβολή της χούντας στην Ελλάδα, έστειλε σήμερα σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας.
Η 21η Απριλίου και το στρατιωτικό πραξικόπημα υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου, με αποτέλεσμα την ανατροπή της δημοκρατικής κυβέρνησης και την επιβολή στρατιωτικής δικτατορίας, θεωρείται μαύρη επέτειος για την Ελλάδα και τη δημοκρατία. Πολιτικοί και φορείς τιμούν τη μνήμη αυτής της ημέρας με μηνύματα που υπογραμμίζουν τη σημασία της δημοκρατία.
ΠΑΣΟΚ: Φρουρός των δημοκρατικών θεσμών η συλλογική μνήμη φρουρός των θεσμών
«Το χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 γύρισε την Ελλάδα πολλές δεκαετίες πίσω, σε μια καταστροφική πορεία που κορυφώθηκε με την κυπριακή τραγωδία», τόνισε σε ανάρτησή του ο Νίκος Ανδρουλάκης για την επέτειο της δικτατορίας των Συνταγματαρχών.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υπογράμμισε ακόμη ότι 58 χρόνια μετά, «τιμούμε και εμπνεόμαστε από αυτούς που έδωσαν το αίμα τους για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία απέναντι στην ξενόδουλη δικτατορία» και τονίζει:
«Η συλλογική μνήμη είναι άγρυπνος φρουρός των δημοκρατικών θεσμών και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Ο κ. Ανδρουλάκης υπογραμμίζει πώς «ο καθημερινός αγώνας χωρίς παρωπίδες για τη θωράκιση του κράτους δικαίου στην πατρίδα μας είναι ο μόνος δρόμος για την ποιοτική αναβάθμιση της Δημοκρατίας μας και την ευημερία του ελληνικού λαού».
ΣΥΡΙΖΑ: Η χούντα αποτέλεσμα δεκαετιών μισαλλοδοξίας
«Η θλιβερή επέτειος της 21η Απριλίου αποτελεί πάντα υπόμνηση του καθήκοντος θωράκισης και υπεράσπισης της Δημοκρατίας» ανέφερε σε ανακοίνωση του ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αναφέρει ακόμη:
«Μια ομάδα επίορκων συνταγματαρχών και οι υποστηρικτές τους εντός και εκτός συνόρων, κατέλυσαν την Ελληνική Δημοκρατία την 21η Απριλίου 1967.
Η μαύρη αυτή μέρα δεν ήταν ένα απομονωμένο γεγονός αλλά αποτέλεσμα δεκαετιών μισαλλοδοξίας, διώξεων, αυταρχισμού και βίας μετά την καχεκτική δημοκρατία που κληροδότησε ο εμφύλιος πόλεμος.
Η επταετία σκοταδισμού και καταπίεσης που ακολούθησε, κορυφώθηκε με την προδοσία της Κύπρου από τους χουντικούς και τους υποστηρικτές τους, γεγονός που σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία της χώρας μας.
Θυμόμαστε πάντα και τιμούμε τους ανθρώπους που αγωνίστηκαν ενάντια στην χούντα. Δεν ξεχνάμε τους πολιτικούς κρατούμενους και όσες όσους υπέφεραν στα κολαστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, στις φυλακές και στα ξερονήσια.
Σήμερα αγωνιζόμαστε για τις δημοκρατικές αξίες και τα δικαιώματα, καθώς δεν είναι αυτονόητα δεδομένα, αλλά κατακτήσεις που απαιτούν συνεχή αγώνα και εγρήγορση, ειδικά τώρα που η Ακροδεξιά και ο φασισμός σηκώνουν κεφάλι.
Η καταπάτηση του κράτους δικαίου, ο τεχνοφασισμός και η διεύρυνση των ανισοτήτων δημιουργούν συνθήκες μεταδημοκρατίας. Την απάντηση θα δώσει ξανά η Αριστερά και ο δημοκρατικός κόσμος».
ΚΚΕ: Οι χουντικοί υπηρετούσαν τους μηχανισμούς του αστικού κράτους
Το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του μαύρη" επέτειο από την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967» αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «οι πρωταγωνιστές της δικτατορίας των συνταγματαρχών ήταν πρόσωπα που υπηρέτησαν τους μηχανισμούς του αστικού κράτους, το στρατό και την ΚΥΠ, το ψηφισμένο από όλα τα αστικά κόμματα σύνταγμα του 1952, ήταν φορείς του αντικομμουνιστικού ιδεολογικού οπλοστασίου. Οι συνταγματάρχες ενταγμένοι σε αυτό το καπιταλιστικό οικοδόμημα είχαν αναπτύξει πολύμορφους δεσμούς με το Παλάτι, εγχώριους καπιταλιστές, εκδότες, πολιτικούς, διπλωμάτες και εκπροσώπους ξένων καπιταλιστικών κρατών και μυστικών υπηρεσιών, ειδικά αυτών των ΗΠΑ».
Η ανακοίνωση επισημαίνει, στη συνέχεια, ότι «η δικτατορία της 21ης Απρίλη ήταν αποτέλεσμα των ανεπίλυτων ενδοαστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών στη λειτουργία του αστικού πολιτικού συστήματος, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί στη διάρκεια του αγώνα και μετά την ήττα του ΔΣΕ, την επόμενη δεκαετία, τονίζοντας ότι «οι ενδοαστικές αντιθέσεις περιπλέχτηκαν με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, σε μια εποχή που τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη της Ευρώπης διαμόρφωναν το δικό τους διακριτό ιμπεριαλιστικό κέντρο (ΕΟΚ) και η νοτιοανατολική Ευρώπη αποτελούσε πεδίο της παγκόσμιας αντιπαράθεσης καπιταλισμού-σοσιαλισμού, αλλά και σύγκρουσης αντίπαλων καπιταλιστικών συμφερόντων».
«Η δικτατορία των συνταγματαρχών αποτέλεσε στη γενική της κατεύθυνση συνέχεια της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής των μεταπολεμικών αστικών κυβερνήσεων» προσθέτει η ανακοίνωση, επισημαίνοντας ότι η εξωτερική πολιτική της δικτατορίας «εξυπηρέτησε τα συμφέροντα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και των ευρωπαϊκών καπιταλιστικών κρατών σε Ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, αλλά και οδήγησε στην τραγωδία της Κύπρου».
«Η δικτατορία της 21ης Απρίλη συνέχισε και ενέτεινε τα νομοθετικά μέτρα σε βάρος του ΚΚΕ, επέβαλε μαζικά διώξεις, διέλυσε συνδικαλιστικές και άλλες μαζικές οργανώσεις και προχώρησε σε φυλακίσεις και εξορίες, βασανισμούς και δολοφονίες. Αν και πήρε ορισμένα κατασταλτικά μέτρα και σε βάρος της λειτουργίας των αστικών κομμάτων, διατήρησε διαύλους επικοινωνίας και συνεννόησης μαζί τους, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στη μελλοντική επαναφορά της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» αναφέρει η ανακοίνωση και τονίζει:
«Το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη συνιστά απόδειξη ότι η καπιταλιστική εξουσία δεν διστάζει να εναλλάσσει τις πολιτικές μορφές της, από την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία σε πολιτική ή στρατιωτική δικτατορία και το αντίστροφο, με γνώμονα πάντα να εξυπηρετούνται καλύτερα τα καπιταλιστικά συμφέροντα, να μένει ανέγγιχτη η δικτατορία του κεφαλαίου».
«Από την πρώτη στιγμή, ενάντια στους σχεδιασμούς της αστικής στρατιωτικής δικτατορίας στάθηκαν οι κομμουνιστές και άλλοι ριζοσπάστες αγωνιστές, πληρώνοντας βαρύ αντίτιμο για την πάλη τους υπέρ των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων.
Παρά τις συνθήκες πολύχρονης και βαθιάς παρανομίας, το ΚΚΕ μπόρεσε έγκαιρα να διαχωριστεί από τις οπορτουνιστικές δυνάμεις στο εσωτερικό του στη διάρκεια της 12ης Ολομέλειας (1968), να παλέψει για τη συγκρότηση παράνομων Κομματικών Οργανώσεων, να ιδρύσει την ΚΝΕ, να πρωτοστατήσει στον μαζικό αντιδικτατορικό αγώνα από την πρώτη μέρα, όταν σε συνθήκες άγριας καταστολής "όλα τα σκίαζε η φοβέρα". Διακήρυσσε την ανάγκη ανατροπής της δικτατορίας από τη μαζική εργατική-λαϊκή δράση και με όλες τις μορφές πάλης. Είχε ξεχωριστή συμβολή στην ανάπτυξη των εργατικών - λαϊκών αγώνων, από τις πρώτες κινητοποιήσεις με συνδικαλιστικά αιτήματα έως τη φοιτητική κατάληψη της Νομικής και τον νεολαιίστικο και εργατικό - λαϊκό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου (Νοέμβρης 1973). Κόντρα σε αστικές και οπορτουνιστικές πολιτικές δυνάμεις, απέρριψε τη λεγόμενη "φιλελευθεροποίηση" Μαρκεζίνη, δηλαδή το πολιτικό μασκάρεμα της δικτατορίας» σημειώνει η ανακοίνωση του κόμματος και προσθέτει:
«Η πτώση της δικτατορίας τον Ιούλιο του 1974 ήταν αποτέλεσμα, των "εγκλημάτων" της, ιδίως της Κύπρου, της εξάντλησης του ρόλου της και εξαιτίας του αγώνα εναντίον της με αποκορύφωμα το Πολυτεχνείο. Η διαδικασία περάσματος στη λεγόμενη "μεταπολίτευση" ήταν προϊόν συμβιβαστικής συνεννόησης μεταξύ εκπροσώπων της δικτατορίας, των εγχώριων αστικών πολιτικών δυνάμεων και των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ.
Μετά την επαναφορά της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, το καπιταλιστικό κράτος με οποιαδήποτε κυβέρνηση συνέχισε να υπηρετεί την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, να καταστέλλει εργατικούς-λαϊκούς αγώνες, να συμμετέχει σε διακρατικές καπιταλιστικές συμμαχίες και να εμπλέκεται σε ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους».
«Και σήμερα ο χαρακτήρας του κράτους παραμένει τελικά ίδιος, καπιταλιστικός και αντιλαϊκός», τονίζει το ΚΚΕ, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, ότι «στο ίδιο πλαίσιο και με τη συμφωνία συχνά όλων των αστικών κομμάτων, κλιμακώνει η εμπλοκή του στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, όπως γίνεται αυτή την περίοδο με τον πόλεμο στην Ουκρανία και με την με κάθε τρόπο υποστήριξη στο Ισραήλ, το "κράτος δολοφόνο" του παλαιστινιακού λαού. Παράλληλα, κλιμακώνονται τα ενδοΝΑΤΟϊκά παζάρια στο Αιγαίο και στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου, που ελλοχεύουν κινδύνους για τον ελληνικό λαό και τους άλλους λαούς της περιοχής».
«Το καπιταλιστικό κράτος και οι διεθνείς του σύμμαχοι που πρωτοστατούν στην αντικομμουνιστική επίθεση, προβάλλει το ανιστόρητο ιδεολόγημα ταύτισης φασισμού-κομμουνισμού και την αναθεώρηση της ιστορίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και κάθε αγώνα του εργατικού-λαϊκού κινήματος» σημειώνει το ΚΚΕ και καταλήγει στην ανακοίνωσή του:
«Χρέος σε όσους αγωνίστηκαν ενάντια στη δικτατορία και συνάμα απάντηση στη σημερινή αντιλαϊκή πραγματικότητα, είναι η οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης, των βιοπαλαιστών αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων, οι ολοένα και πιο μαζικοί και αποφασιστικοί απεργιακοί και εργατικοί-λαϊκοί αγώνες, οι φοιτητικές και μαθητικές κινητοποιήσεις, η πολύμορφη δραστηριότητα των γυναικείων οργανώσεων, η αποφασιστική αλλαγή συσχετισμού στο εργατικό-λαϊκό κίνημα.
Η συσπείρωση με το ΚΚΕ αποτελεί εγγύηση της αναγκαίας εργατικής-λαϊκής αντεπίθεσης απέναντι σε κάθε εκδοχή αντιλαϊκής κυβέρνησης. Κάθε βήμα ισχυροποίησης του Κόμματος συνιστά βήμα ισχυροποίησης της εργατικής-λαϊκής δράσης, της μόνης ικανής να ανακόψει τους σχεδιασμούς της τάξης των καπιταλιστών, του κράτους και των διεθνών συμμάχων της, για να υπάρξει απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματικά ελπιδοφόρα, νέα οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό».
Νέα Αριστερά: Η Χούντα ήταν ένα καθεστώς τρόμου
«Δεν ξέχναμε ότι ήταν ένα καθεστώς τρόμου» τόνισε στο μήνυμά της η Νέα Αριστερά για την 58η μαύρη επέτειο της στρατιωτικής δικτατορίας.
«Το πρωί της 21ης Απριλίου 1967, οι κάτοικοι της Αθήνας ξυπνούσαν με τον ήχο από τις ερπύστριες των τανκς στους δρόμους. Εκατοντάδες πολίτες είχαν ήδη συλληφθεί μέσα στη νύχτα. Την ίδια μέρα, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος όρκιζε την κυβέρνηση των πραξικοπηματιών, οδηγώντας τη χώρα στο πιο βαθύ σκοτάδι. Με τις ευλογίες των ΗΠΑ, εγκαθιδρύθηκε ένα καθεστώς τρόμου, λογοκρισίας και βίας. Μια επταετία που κατέληξε στην προδοσία και την τραγωδία της Κύπρου.
58 χρόνια μετά, οι νοσταλγοί της Χούντας, οι πολιτικοί και ιδεολογικοί απόγονοι των συνταγματαρχών, οι υμνητές της δικτατορίας, επιδιώκουν να βρεθούν ξανά στο προσκήνιο. Οι αναθεωρητές της Ιστορίας επιχειρούν να ξεπλύνουν την επταετία, να διαγράψουν την αντιδικτατορική αντίσταση, να θολώσουν τη συλλογική μνήμη. Θέλουν να ξεχαστούν τα ξερονήσια, οι φυλακές, τα βασανιστήρια, οι εκτελέσεις, οι εξορίες, οι νεκροί.
Δεν ξεχνάμε.
Η Χούντα δεν "είχε κάνει έργο»" Η Χούντα δεν ήταν "μια άλλη εποχή". Ήταν ένα καθεστώς τρόμου.
Ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη, η μάχη της Δημοκρατίας ενάντια στον αυταρχισμό και σε εκείνους που την υπονομεύουν, είναι σήμερα πιο επίκαιρος από ποτέ. Η υπεράσπιση των δημοκρατικών κεκτημένων, η αντίσταση στον φασισμό, στον πόλεμο και στην φιλοπόλεμη υστερία, η μάχη ενάντια στον εθνικισμό, στην ακροδεξιά και σε κάθε μορφή κρατικής καταστολής, είναι καθήκον κάθε δημοκρατικού πολίτη.
Η Δημοκρατία δεν είναι δεδομένη. Είναι υπόθεση όλων μας. Η Αριστερά βρέθηκε και θα βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα», ανέφερε στην άναρτησή της η Νέα Αριστερά.
Πλεύση Ελευθερίας: Ο αγώνας για Δημοκρατία είναι δικαίωμα και υποχρέωση όλων μας
«Σαν σήμερα πριν από 58 χρόνια κάποιοι θέλησαν να βάλουν την Ελλάδα στον γύψο. Με τανκς, με βία, κατέλυσαν την Δημοκρατία, προφασιζόμενοι ότι "σώζουν τη χώρα". Και επέβαλαν στρατιωτική Δικτατορία, λογοκρισία, διώξεις, βασανισμούς, φυλακίσεις, μια απολυταρχία βασισμένη στο φόβο, στον τρόμο, στα όπλα, στην επιβολή» δήλωσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου με αφορμή τη συμπλήρωση 58 ετών από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου.
Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας τόνισε: «Κάποιοι άλλοι, και πρώτα απ´ όλα οι νέοι, αντιστάθηκαν, αγωνίστηκαν και κράτησαν ζωντανή τη φλόγα της δημοκρατίας και της Ελευθερίας, στις πιο σκοτεινές ημέρες της χούντας.
Πολλοί έδωσαν τη ζωή τους, την ελευθερία τους, αφιέρωσαν την όμορφη νιότη τους και μας κληροδότησαν περηφάνια, φρόνημα, αγωνιστικότητα, αυταπάρνηση, ανθρωπιά. Το παράδειγμά τους, έμπνευση για τους δικούς μας αγώνες. Σε μια εποχή που νοσταλγοί και υποστηρικτές της Χούντας, αρνητές των νεκρών του Πολυτεχνείου είναι πρωτοκλασάτοι Υπουργοί και κυβερνητικά στελέχη, έχει μεγάλη αξία να θυμόμαστε τι σημαίνει Δικτατορία, τι σήμανε στη χώρα μας, πού οδήγησε, πώς προκάλεσε την τραγωδία της Κύπρου και πως ο Αγώνας για Δημοκρατία είναι δικαίωμα και υποχρέωση όλων μας. Εμείς δεν θα πάψουμε να το υπενθυμίζουμε».
Η κ. Κωνσταντοπούλου συμπλήρωσε ότι το κόμμα της «από τις 17/11/2023 έχει καταθέσει επίσημη πρόταση-ψήφισμα στη Βουλή, προκειμένου να κηρυχθεί Εθνική Επέτειος η 17η Νοεμβρίου, Επέτειος της Εξέγερσης των Φοιτητών του Πολυτεχνείου το 1973, που σηματοδότησε την αρχή του τέλους της Χούντας. Κι ακόμη προτείναμε επίσημα στη Βουλή, το 2024, 50 χρόνια μετά, να κηρυχθεί Εθνική Επέτειος η Επέτειος Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, στις 23 και 24 Ιουλίου» ενώ επισήμανε ότι «η αφωνία της Κυβέρνησης σε αυτές τις επίσημες προτάσεις, που έχουν και συμβολισμό και ουσιαστικό περιεχόμενο, έχει συγκεκριμένη ερμηνεία: Την άρνησή της, μετά από τόσες δεκαετίες, να τιμηθεί ουσιαστικά και καθολικά ο Αντιδικτατορικός Αγώνας και να καταδικαστούν ηθικά και καθολικά οι αρνητές της Δημοκρατίας. Απέναντι στην άρνηση, αντιτάσσουμε την Μνήμη και την Ευθύνη, την γνώση και την αισιοδοξία ότι, με αγώνα, δουλειά κι επιμονή, στο τέλος το Καλό θα νικήσει».
