Με καλωσόρισμα υποδέχτηκε τον πρωθυπουργό στη βουλή ο Αλέξης Τσίπρας λέγοντας ότι ελπίζει να μην τον ξαναδεί και πάλι στα επόμενα μέτρα. Σχολιάζοντας την ομιλία του κ. Σαμαρά πριν από αυτόν ο κ. Τσίπρας τον παρομοίασε με επικήδειο και είπε μεταξύ άλλων: «Σαν να προσγειωθήκατε με αλεξίπτωτο λες και δεν είχατε καμμία σχέση με το φαύλο σύστημα που μας περιγράψατε. Στο μουσείο Ακρόπολης όλοι έχουν ταυτότητα καταγωγής από την Καλαμάτα. Εμείς είμαστε οι παλαιοκομματικοί; Εμείς τα κάνουμε όλα; Μας είπατε ότι προστατεύουμε προνομιούχους, το είπε ο κ. Στουρνάρας ο οποίος το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να προστατέψει τους φίλους του τραπεζίτες δίνοντας μια υγιή τράπεζα σε μια χρεοκοπημένη. Εσείς τα λέτε αυτά που κρύβατε δύο χρόνια τη λίστα Λαγκάρντ. Ο λαός έχει κρίση και γνώση.» Πρότεινε επίσης ειρωνικά στον κ. Σαμαρά να κάνει αντιπρόεδρο τον κ. Βενιζέλο να τον κάνει και υπεύθυνο για την πάταξη της φοροδιαφυγής και τις επαφές με την Ελβετία για τους λιγαριασμούς εκεί, σημειώνοντας ότι πρέπει όμως να βάλει δίπλα του και τον κ. Βαξεβάνη.
Ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε τον πρωθυπουργό πως συνεχίζει «τον καταστροφικό εκβιασμό για την επιστροφή στη δραχμή», ενώ έχει τη λογική τού «θα κάνουμε ό,τι μας ζητήσουν αρκεί να μη θυμώσουν και μας πετάξουν έξω από την Ευρωζώνη».
Χαρακτήρισε το πολυνομοσχέδιο λαιμητόμο, και προέβλεψε πως μέχρι το Φεβρουάριο η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να φέρει νέα μέτρα αν περάσουν αυτά τα μέτρα.Εκτίμησε δε πως ο λαός θα επιβάλλει εκλογές.
Ο πρωθυπουργός στην ομιλία του χρησιμοποίησε δραματικούς τόνους λέγοντας ότι σήμερα η ψήφος είναι για το αν θα διασφαλίσουμε την παρουσία μας στην Ευρωζώνη ή θα πάμε σε άτακτη χρεοκοπία. Μίλησε για μέτρα που είναι «σωστά», αναφερόμενος στις διαρθρωτικές αλλαγές και για μέτρα που είναι «άδικα», κάνοντας αναφορά στις περικοπές μισθών και συντάξεων. Μίλησε όμως και συμβατικές υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η χώρα και καταλήγοντας, ευχαρίστησε το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ για τη στήριξή τους, αλλά και τον ελληνικό λαό. Σημαντική ήταν η αναφορά του στη γεωπολιτική θέση της χώρας και στην προσπάθεια και συμφέρον της Ευρώπης να την κρατήσει σταθερή, σε ένα ρευστό περιβάλλον.