«O σταρ των Μιλγούοκι Μπακς Γιάννης Αντετοκούνμπο ξέρει τα μυστικά του να είσαι πωλητής. Δεν ήταν πολύ παλιά που ήταν στους δρόμους της Αθήνας και πουλούσε αντικείμενα όπως γυαλιά, CD και DVD προκειμένου να βοηθήσει την οικογένεια του».
Έτσι ξεκινάει μια μεγάλη συνέντευξη του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο Sports Illustrated στην οποία γίνεται εκτεταμένη αναφορά στις σημαντικές διαφημιστικές συμφωνίες που έχει αυτή τη στιγμή ο Έλληνας παίχτης. Σε αυτές περιλαμβάνονται εταιρίες όπως η Nike -που σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα αθλητικό παπούτσι με την υπογραφή του- και η εταιρία ηλεκτρονικών ειδών JBL. Επισημαίνεται επίσης πως ο Αντετοκούνμπο ήταν ο πρώτος μη Αμερικάνος μπασκετμπολίστας που μπήκε στο εξώφυλλο του ηλεκτρονικού παιχνιδιού 2Κ. «Ήταν ένα απίστευτο συναίσθημα, λέει ο Γιάννης.
Ο σταρ των Μπακς μίλησε για το «δολοφονικό» ένστικτο που τον χαρακτηρίζει στο γήπεδο. «Προέρχεται από την οικογένειά μου, έχοντας δει τους γονείς μου να δίνουν μάχη κάθε ημέρα και να προσπαθούν να βάλουν ένα κομμάτι ψωμί στο τραπέζι για εμένα και τα αδέρφια μου. Όφειλα να κάνω ό,τι χρειαζόταν. Σε ό,τι κάνω, πάντα προσπαθώ να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό και να είμαι 'killer' γιατί, αν δε δουλέψεις σκληρά, δε θα μπορείς να βάλεις ένα κομμάτι ψωμί στο τραπέζι», είπε ο Γ. Αντετοκούνμπο.
Επίσης σχολίασε την άποψη πολλών ειδικών ότι είναι ο καλύτερος παίκτης αυτή τη στιγμή στην περιφέρεια της Ανατολής;. «Υπάρχουν πολλοί που θα πουν πως είμαι ο καλύτερος στην Ανατολή και πολλοί που θα πουν πως δεν είμαι, οπότε που πρέπει να κάνω να συνεχίσω τη σκληρή δουλειά, να μείνω συγκεντρωμένος στο παιχνίδι μου και να συνεχίσω να κάνω την ομάδα μου καλύτερη. Δουλεύουμε για να πάρουμε όσο το δυνατόν περισσότερες νίκες».
Ο Γιάννης αναφέρθηκε και στα πρότυπα του: «Εβλεπα πολύ τον Σκότι Πίπεν, τον 'Μάτζικ' Τζόνσον, τον Κέβιν Ντουράντ και τον Πολ Πιρς. Έβλεπα επίσης τον Τρέισι ΜακΓκρέιντι, όπως και τον Κέβιν Γκαρνέτ».
Όσον αφορά τη συμμετοχή του στο «AntetokounBros 5K Run» δηλώνει: «Ήταν σπουδαία εμπειρία. Χάρηκα που επέστρεψα στην Ελλάδα και βρήκα έναν τρόπο να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου. Η ιδέα ήταν δική μου και του αδερφού μου Συνήθως παίζαμε μπάσκετ και καλούσαμε φίλους μας να παίξουν μαζί μας, αλλά αυτή τη φορά αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Ήταν κάτι στο οποίο μπορούσαν να συμμετάσχουν όλοι, αφού δεν παίζουν όλοι μπάσκετ, οπότε ήταν ωραίο να βλέπεις άτομα διαφορετικής ηλικίας να τρέχουν, ακόμη και παιδιά 5 ετών».
σχόλια