ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟ ΟΡΑΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ και θέλουν να προσφέρουν στην κοινωνία χρησιμοποιούν προχωρημένες πρακτικές για να τιμωρήσουν τους μαθητές που παρουσιάζουν αποκλίνουσα συμπεριφορά. Μια απ’ αυτές είναι να κλειδώνουν τους ταραξίες στην τάξη μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, για να συζητούν μαζί τα λάθη τους. Πολλοί το έχουμε ζήσει, άλλοι το έχουμε διαβάσει σε βιβλία, οι περισσότεροι το έχουμε δει στο σινεμά, όπου θαρραλέοι καθηγητές τα βάζουν με τα gangsta παλιόπαιδα. Αν πάνε όλα καλά, τα παιδιά καταλήγουν στο Χάρβαρντ, αν πάνε όλα άσχημα, ο καθηγητής καταλήγει στο φρενοκομείο ή στα θυμαράκια. Ο Σοφοκλής Πιλάβιος είναι ένας καλός καθηγητής. Έτσι φαίνεται, τουλάχιστον. Με καλή θητεία στην UEFA και με διάθεση να μην προεδρεύσει των ΕΠΟ, όπως έκαναν οι προκάτοχοί του. Δεν ξέρω, όμως, πώς τα φέρνει η μοίρα και στους αγαθούς τυχαίνουν όλα. Ο Πιλάβιος έχει να διαχειριστεί τη χειρότερη φάση της ιστορίας του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Όχι γι’ αυτά που συμβαίνουν, αλλά γι’ αυτά που αποκαλύπτονται. Σε συνδυασμό, πάντα, με την κρίση. Η απόφασή του να κλείσει την ΕΠΟ για δεκαπέντε μέρες, ώστε να συζητήσουν οι φορείς μεταξύ τους, είναι ανάλογη του να είσαι η Μισέλ Φάιφερ και να προσπαθείς να διδάξεις τρόπους σε τριάντα δύο γκάνγκστερ στο Χάρλεμ, βάζοντάς τους να συζητήσουν πάνω στα έργα και τις ημέρες του Χρήστου Ζαμπούνη. Γίνεται; Όχι. Η θέση δεν θέλει λεπτότητα, αλλά πυγμή και θέληση. Το πρότυπο δεν είναι η γλυκύτατη Μισέλ, αλλά ο σκληρός Μπρους Γουίλις σε όλα τα Die Hard. Το πρόβλημα του ποδοσφαίρου πρέπει να λυθεί με απανωτές φυλακίσεις και συνεχείς δημόσιους εξευτελισμούς παραγόντων. Όπως πρέπει να γίνει σε όλα τα ανοιχτά μέτωπα της χώρας. Δεν χρειάζεται να συζητήσουν και ν’ αναζητήσουν την αυτοκάθαρση, αλλά να φοβούνται κάθε ώρα και στιγμή πως θα περάσουν την πόρτα του εισαγγελέα. Και του Κορυδαλλού. Για να γίνει αυτό, πρέπει να είναι ανοιχτή η ΕΠΟ, να λειτουργεί κανονικά, να κάνει τη δουλειά της, που είναι να τηρούνται οι νόμοι, και να μην κάνει κινήσεις που περισσότερο θυμίζουν κόνξες παρά λύσεις.
σχόλια